در ادامه این مطلب آمده است:تصویب تحریم های تازه سنای آمریکا علیه ایران آن هم با بهانه های غیر هسته ای فرصت دوباره ای را به مخالفان شکست خورده دولت روحانی داده است. آنها که در ایام تبلیغات انتخاباتی با درک نگاه مثبت اکثریت مردم به برجام، ترجیح می دادند علیه آن حرفی نزنند و حتی تلاش می کردند که مواضع قبلی شان را هم به نوعی ماست مالی کنند، پس از شکست در انتخابات و بلافاصله پس از تصویب تحریم های تازه سنای آمریکا، با همان شدت پیش از انتخابات و بلکه بیشتر، شروع به تاختن به دولت روحانی و شخص دکتر ظریف کرده اند بی آن که برایشان اهمیتی داشته باشد که مردم ایران در کمتر از یک ماه پیش علی رغم همه هجمه های قبلی این جماعت به برجام، با اکثریتی 24 میلیونی به روحانی رای داده اند و با آن که می دانسته اند، پس از روی کار آمدن ترامپ که از دشمنان برجام است، احتمال نقض توافق هسته ای از جانب آمریکا و یا دست کم تصویب تحریم های تازه وجود خواهد داشت، ترجیح داده اند که در این شرایط توفانی، سکان امور کشور را به دست ناخدایانی بسپارند که می دانند باید کشتی را از کنار توفان عبور داد و نه مستقیم آن را با توفان شاخ به شاخ کرد.
از سوی دیگر، همه و از جمله مخالفان داخلی برجام می دانند که پذیرش بند به بند این توافق بدون صلاحدید مقامات عالی کشور ممکن نبوده و این موافقت نامه، مطابق با مصالح عمومی کشور انجام پذیرفته است اما آنها با آگاهی از همه اینها و بدون آنکه دست افشانی و پایکوبی به خاطر تصویب تحریم های جدید آمریکا علیه کشورمان، سودی عایدشان کند و این اتفاق، اثری فوری و اثربخش در رفع عطش قدرت طلبی شان داشته باشد، به جای تقویت دولت برآمده از رای مردم و کمک به حفظ اتحاد و انسجام کشور در شرایط بسیار بحرانی منطقه، هجمه دوباره وچندباره به دولت و وزیر خارجه اش را آغاز کرده اند و نتیجه چنین هجمه ای نیز از دست رفتن توش و توان داخلی در مقابل توطئه ها و تنش های بیگانگان خواهد بود. چرا؟
به نظر می رسد که پاسخ این چرا صرفا تشفی خاطر آزرده از شکست مخالفان تندروی دولت باشد که نتوانسته اند همچنان خواست روشن اکثریت ملت ایران را درک کنند.
آنان که سال گذشته همه آرزویشان رٲی آوری ترامپ بود و در این راه انواع تمهیدات را نیز اندیشیدند به این امید که انتخاب ترامپ و همراهی اش با اکثریت جمهوری خواه کنگره، منجر به رادیکالیزه شدن فضای ایران شود و نتیجه اش شکست حسن روحانی و بازگشت به قدرت اجرایی اصول گرایان باشد، با چشم خود دیدند که مردم ایران علی رغم همه تبلیغات و تخریب ها و اتهام زنی ها، ترجیح داده اند در چهارسال آینده نیز همچنان به حسن تدبیر حسن روحانی و تیمش اعتماد کنند و افراطیون دقیقا از همین موضوع بشدت عصبانی اند در حالی که عصبانیتشان بی معنی است.
آنان باید تا سال های پیش رو صبر کنند. اگر تحریم های جدید آمریکا علیه ایران، چنان که دلواپسان مدعی اند، به آن اندازه شدید باشد که همچون تحریم های دوران احمدی نژاد نفس مردم را بگیرد و امانشان را ببرد، لابد در چهارسال آینده تصمیم تازه ای خواهند گرفت چنان که در سال 92 گرفتند و اگر این تحریم ها همچون تحریم های تکروانه آمریکا درتمام سال های پس از انقلاب تٲثیری در زندگی شان نداشت، مخالفان برجام مطمئن باشند که اکثریث ملت در انتخابات چهارسال بعد نیز کمترین بهایی به این هیاهوهای آنها نخواهد داد مشروط به آن که دولت روحانی نیز بدون توجه به این هیاهوها و افتادن در دام جنگ روانی مخالفانش، با تشکیل کابینه ای کارآمد، همه تلاش خود را برای گذار بی هزینه یا کم هزینه کشور از توفان های منطقه ای و جهانی به خرج دهد و با بیشترین بهره وری از امکانات موجود، اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم را سامان بخشد.
7212/6045** خبرنگار: عبدالصمد شهریاری ** انتشار دهنده: اکبر اقبال مجرد
انتهای پیام از سوی دیگر، همه و از جمله مخالفان داخلی برجام می دانند که پذیرش بند به بند این توافق بدون صلاحدید مقامات عالی کشور ممکن نبوده و این موافقت نامه، مطابق با مصالح عمومی کشور انجام پذیرفته است اما آنها با آگاهی از همه اینها و بدون آنکه دست افشانی و پایکوبی به خاطر تصویب تحریم های جدید آمریکا علیه کشورمان، سودی عایدشان کند و این اتفاق، اثری فوری و اثربخش در رفع عطش قدرت طلبی شان داشته باشد، به جای تقویت دولت برآمده از رای مردم و کمک به حفظ اتحاد و انسجام کشور در شرایط بسیار بحرانی منطقه، هجمه دوباره وچندباره به دولت و وزیر خارجه اش را آغاز کرده اند و نتیجه چنین هجمه ای نیز از دست رفتن توش و توان داخلی در مقابل توطئه ها و تنش های بیگانگان خواهد بود. چرا؟
به نظر می رسد که پاسخ این چرا صرفا تشفی خاطر آزرده از شکست مخالفان تندروی دولت باشد که نتوانسته اند همچنان خواست روشن اکثریت ملت ایران را درک کنند.
آنان که سال گذشته همه آرزویشان رٲی آوری ترامپ بود و در این راه انواع تمهیدات را نیز اندیشیدند به این امید که انتخاب ترامپ و همراهی اش با اکثریت جمهوری خواه کنگره، منجر به رادیکالیزه شدن فضای ایران شود و نتیجه اش شکست حسن روحانی و بازگشت به قدرت اجرایی اصول گرایان باشد، با چشم خود دیدند که مردم ایران علی رغم همه تبلیغات و تخریب ها و اتهام زنی ها، ترجیح داده اند در چهارسال آینده نیز همچنان به حسن تدبیر حسن روحانی و تیمش اعتماد کنند و افراطیون دقیقا از همین موضوع بشدت عصبانی اند در حالی که عصبانیتشان بی معنی است.
آنان باید تا سال های پیش رو صبر کنند. اگر تحریم های جدید آمریکا علیه ایران، چنان که دلواپسان مدعی اند، به آن اندازه شدید باشد که همچون تحریم های دوران احمدی نژاد نفس مردم را بگیرد و امانشان را ببرد، لابد در چهارسال آینده تصمیم تازه ای خواهند گرفت چنان که در سال 92 گرفتند و اگر این تحریم ها همچون تحریم های تکروانه آمریکا درتمام سال های پس از انقلاب تٲثیری در زندگی شان نداشت، مخالفان برجام مطمئن باشند که اکثریث ملت در انتخابات چهارسال بعد نیز کمترین بهایی به این هیاهوهای آنها نخواهد داد مشروط به آن که دولت روحانی نیز بدون توجه به این هیاهوها و افتادن در دام جنگ روانی مخالفانش، با تشکیل کابینه ای کارآمد، همه تلاش خود را برای گذار بی هزینه یا کم هزینه کشور از توفان های منطقه ای و جهانی به خرج دهد و با بیشترین بهره وری از امکانات موجود، اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم را سامان بخشد.
7212/6045** خبرنگار: عبدالصمد شهریاری ** انتشار دهنده: اکبر اقبال مجرد
کپی شد
