نماینده مردم تهران اظهار کرد: این برنامه خوبی بود که رییس جمهور برای تعامل با مجلس، با فراکسیون‌های گوناگون جلسه داشتند. جلسه خوبی برگزار شد اما باید مردم را فراموش نکنیم. همین مردم ساعت‌های طولانی در صفوف رای گیری ایستادند تا به آقای روحانی رای بدهند
به گزارش جماران؛ در آستانه تشکیل دولت دوازدهم قرار داریم و رایزنی برای انتخاب وزرا به شدت بالا گرفته است. از سوی دیگر زمزمه تحمیل وزرا به رییس جمهور به شدت بالا گرفته به نوعی که عده ای معتقد هستند هر وزیر سهمیه یکی از جناح‌ها و افرادی است که از روحانی در انتخابات ٩٦ حمایت کرده‌اند. در این رابطه با سیده فاطمه ذوالقدر، نماینده مردم تهران و عضو هیات رییسه کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی گفت وگو کردیم.
خانم ذوالقدر اعتقاد دارد که دادن مشورت به رییس جمهور اشکالی ندارد اما نباید درقالب تحمیل عقیده باشد. ذوالقدرکه نائب نخست فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی نیز است، تاکید دارد که زنان باید از کابینه دوازدهم سهمی مهم داشته باشند.
نظر شما درمورد عملکرد تیم اقتصادی دولت یازدهم چیست وکدام وزیرباید تغییرکند؟
مشکل اصلی که کشور ما با آن دست به گریبان است، مشکل بیکاری، ضعف اشتغالزایی و معضلات اقتصادی است. البته تاکید ما بر این نیست که وزرای کار، اقتصاد،صنعت یا کشاورزی مخاطب مستقیم باشند، بلکه عقیده من بر این است که اشتغالزایی باید اولویت تمامی وزرایی باشد که در کابینه دولت دوازدهم حضور خواهند داشت. اکنون تمامی‌نمایندگان درملاقات‌هایی که با مردم دارند، اولین خواسته مردم، معرفی فرزندان بیکارشان برای به دست آوردن شغل است. اما نکته مهم این است که بخشی از دولت باید به عنوان متولی اشتغال کشور فعالیت کند که وزارتخانه‌های اقتصادی در پیشانی قراردارند. اکنون نیز اگر قرار است وزرایی دوباره به کار گرفته شوند، باید مشخص شود که عملکردشان در دولت یازدهم چگونه بوده است. باید وزرای اقتصادی گزارش دهند که تا چه‌اندازه در اشتغالزایی موفق بوده‌اند و اگر موفقیتی نداشته‌اند، دلیل آن چه بوده است؟ در بخش سیاسی نیز شرایط همین طور است. هرچقدر بتوانیم روابط خوبی با دیگر کشورها داشته باشیم و بتوانیم در اعتماد سازی و برقراری روابط مثبت با دیگر کشورها براساس اصل عمل متقابل و با توجه به سیاست عزت، حکمت و مصلحت در عرصه سیاست خارجی، منطقه و فرامنطقه و بین المللی گام برداریم می‌توانیم کنار جذب منابع و سرمایه‌های داخلی در راستای اقتصاد مقاومتی، درجذب سرمایه گذار خارجی نیز موفق باشیم و سرمایه گذار خارجی را تشویق به سرمایه گذاری درکشور نماییم. ما نمی‌توانیم اقتصاد و سیاست را جدا از هم ببینیم. وقتی سیاست، اقتصاد، فرهنگ و رویکرد اجتماعی ما درست باشد، از نظر اشتغال و درآمد می‌توانیم موفق باشیم. بسیاری از تصمیمات و اظهارنظرهایی که می‌شود، تاثیرمستقیم روی اشتغال و اقتصاد ما می‌گذارد. وقتی یک نفراظهار نظری می‌کند، برهمه چیز تاثیر می‌گذارد و حتی گاهی مشاهده می‌کنیم که باعث فرار سرمایه و یا گردشگر می‌شود. در دولت یازدهم اقدامت خوبی در جذب گردشگر شد ولی این کافی نیست و با توجه به اقلیم، تمدن، تاریخ و فرهنگ وتمدن و جاذبه‌های چهار فصل طبیعی و همچنین جاذبه‌های مذهبی و حتی در موضوع جذب توریسم درمانی و یا توریست علمی- جذب دانشجویان خارجی علاقمند به تحصیل در مقاطع مختلف دانشگاهی با هزینه شخصی، چه دردوره‌های کوتاه مدت و یا میان و بلند مدت باید بگویم در مقایسه با برخی از همسایگان موفق نبوده‌ایم. در مذاکره ای که با رییس سازمان گردشگری داشتم،به خانم احمدی پور گفتم که باید برای شهرهای جنوبی کشورمان جذب گردشگر داشته باشیم که تحلیل ایشان گرمای هوا بود و من دوبی را مثال زدم که در همین فصل گرما، همچنان گردشگر خودش را حفظ کرده است.
اشکال اینجاست که زیرساخت‌های ما اشکال دارد. وزارت امورخارجه باید دیپلماسی اقتصادی،گردشگری وعلمی را دروزارت خارجه و به طبع آن در سفارتخانه‌ها وسر کنسولگری‌های کشورمان در سراسر دنیا فعال کرده و گسترش بدهد، در کنار این اقدام وزارت امورخارجه، باید دیگر وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های مرتبط در داخل کشور، مانند: وزارتین علوم وبهداشت، اطلاعات، میراث فرهنگی وگردشگری و ... مسیرریل گذاری شده وزارت خارجه را در کشور تکمیل وتسهیلات، امکانات و تجهیزات نرم افزاری و سخت افزاری لازم را برای تحقق این هدف مهم درداخل کشوررا فراهم نمایند .
دیدارهایی که رییس جمهوربرای انتخاب وزاری کابینه با فراکسیون‌های مجلس داشته،تا چه‌اندازه درانتخاب کابینه موثر بوده است؟
این برنامه خوبی بود که رییس جمهور برای تعامل با مجلس، با فراکسیون‌های گوناگون جلسه داشتند. جلسه خوبی برگزار شد اما باید مردم را فراموش نکنیم. همین مردم ساعت‌های طولانی در صفوف رای گیری ایستادند تا به آقای روحانی رای بدهند. رییس جمهور باید در درجه اول به خواسته همین مردم که رای دادند توجه کند. مردم برای بهبود اوضاع ورفع مشکلات به آقای روحانی رای دادند. ایشان باید ببینند که این مردم چه می‌خواستند وکار آسانی نیست. مردم خواهان تغییر و اصلاح هستند که مساله مهم اشتغال و کاهش و در نهایت رفع معضل بیکاری و خروج از رکود است.اگر وزرای ضعیف بیایند و نتوانند مشکل بیکاری را رفع کنند دور از ذهن نخواهد بود که مردم این استقبال گسترده از انتخابات را در دوره بعد نداشته باشند زیرا خواسته‌هایشان برآورده نشده است.
ملاک انتخاب وزیر باید نظر رییس جمهور باشد یا عملکرد شخص وزیر یا نظر نمایندگان مجلس وفعالانی که برای پیروزی آقای روحانی تلاش کردند؟
در وهله اول باید به توانمندی وزیر پیشنهادی توجه شود.البته وزیر باید همراه دولت و به برنامه‌های رئیس جمهور باور داشته باشد و در پی کارشکنی و عهدی که با مردم بسته شده نباشد. ما جوانگرایی، تعهد، تخصص ، پویایی، سلامت، شادابی، توانمندی و توجه به طبقه مستضعف و پایین جامعه و اعتقاد به اقتصاد مقاومتی همراه با تلاش برای جذب سرمایه و فناوری خارجی وتعامل با مجلس را می‌خواهیم و همچنین باید دارای سابقه خوبی هم باشد. آنهایی که تاکنون بوده‌اند، عملکردشان نشان می‌دهد و آنهایی که به تازگی معرفی می‌شوند، باید برنامه قوی والبته اجرایی داشته باشند. در کنار اینها همه رایزنی برای شناخت بیشتر نیز لازم است. در نهایت این مجلس شورای اسلامی است که می‌خواهد به وزرا رای اعتماد بدهد بنابراین بهتر است در جلساتی با نمایندگان مشورت شود و به یک فراکسیون هم مختص نشود و نظر هر سه فراکسیون مجلس در نظر گرفته شود. اکنون برای هر وزارتخانه چندین نفر معرفی می‌شوند که هر کدام از سوی یک فراکسیون معرفی شده‌اند. اما درنهایت رییس جمهور باید با این وزرا کار کند که بهتر است عملکرد و توانمندی این وزرا از سوی آقای روحانی بررسی شود و ببیند کدامیک از این نامزدها بهتر از دیگری است. البته نکته مهم در انتخاب وزرا این است که قانون و دولت ومجلس را بشناسد و تعامل خوبی در آینده با مجلس داشته باشد.
نظر شمار در مورد رای دادن نمایندگان مجلس به وزرا چیست؟
ما دو نوع معرفی وزیر داریم.اول آنهایی که یک دوره وزیر بوده‌اند و قرار است بار دیگر معرفی شوند و دوم آنهایی که برای بار اول معرفی می‌شوند. رییس جمهور لیستی به فراکسیون امید داد و از نمایندگان خواست به این وزرا رای بدهند. اما برخی از وزرایی که اکنون در وزارت هستند، رای خوبی نیاوردند. اگر قرار باشد بار دیگر معرفی بشوند، قطعا با مشکل روبه رو خواهند شد. از یک سو رای عدم اعتماد به یک وزیر برای رییس جمهور خوب نیست و از سوی دیگر برای چندین ماه این وزارتخانه با سرپرست اداره می‌شود که بازهم مشکل آفرین خواهد بود. همچنین وقت مجلس هم گرفته می‌شود و بار دیگر نیز وقت مجلس برای وزیر بعدی گرفته خواهد شد و در فضای سیاسی نیز حاشیه سازی بوجود می‌آید. اما اگر وزیر درجلسه اول رای بیاورد، می‌تواند کارش را دروزارتخانه به سرعت آغاز کند.
وزرای دولت یازدهم در بخش سیاسی موفق تر عمل کرده‌اند یا در بخش اقتصادی؟
اگر مساله برجام را درنظر بگیریم، کار خوبی بوده است. من نمی‌خواهم تکرارکنم که با تصویب برجام، تحریم‌ها برداشته شد و امروزه مساله رفت وآمد کشتی‌ها، خرید هواپیماها، آزادشدن واردات دارو، رادیوداروها در بخش هسته ای و موارد بسیاری دیگر که جزو مشکلات ما بود، حل شده است و در این خصوص باید به یک کلمه بسنده کرد که برجام چه زشت یا زیبا هرچه که بود ، تصمیم نظام بود. اما اگر بخواهیم تیم اقتصادی را بررسی کنیم، ضعیف تر بوده است. البته اگر هم بخشی از تیم اقتصادی دولت با مشکل روبه رو شده بود، به دلیل تحریم‌ها موفق نبود. بارها با تیم اقتصادی دولت مذاکره کردیم، می‌دیدیم که مشکل انتقال ارز داریم و تحریم‌ها دست دولت را در معاملات بسته بود در فروش نفت نیز مشکل داشتیم که در عملکرد تیم اقتصادی بی تاثیر نبوده است. اما در حوزه سیاست خارجی با توجه فضای سنگین و ایران هراسی که در دنیا بر علیه جمهوری اسلامی ایران شکل گرفته بود عملکرد قابل قبول بوده است.
تیم اقتصادی گسترده است. نظر شما درمورد وزیر اقتصاد و کار چیست؟
وزیر اقتصاد خوب عمل کرده و اگر آقای طیب نیا مشکلی داشته، به دلیل همان تحریم‌ها بوده است.اما در مورد ربیعی باید بپذیریم که مشکلات گسترده است. در بخشی از وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی عملکرد بدنبوده اما در بخشی منفی بوده است. با توجه به گستردگی وزارتخانه مشکل داریم و اگر تفکیک در این وزارتخانه صورت بگیرد، بهترخواهد بود. اما نمره ای که آقای ربیعی در فراکسیون امید آورد، نمره پایینی بود. دربحث اشتغال همه از وزارت کارتوقع دارند. بنابراین وضعیت موجود بیانگر عدم مقبولیت و محبوبیت آقای ربیعی است. وضعیتی که از نظر اشتغال داریم، شرکت‌های شستا و صندوق‌های بازنشستگی و بسیاری موارد دیگر، بهترین دلیل برای رای پایین نمایندگان به آقای ربیعی است.
گمان می‌کنید که ربیعی معرفی بشود واگر معرفی بشود، آیا رای خواهدآورد؟
اگر معرفی بشود، رای گرفتن ایشان از مجلس کار آسانی نخواهد بود. گمان نمی‌کنم که اقبال نمایندگان را به دست بیاورد. امروزه نمایندگان عملکرد وزیرکار را در حوزه انتخابیه خودشان می‌بینند و رضایت نسبی وجود ندارد. این در مورد سایر وزرا نیزصادق است و نمایندگان به عملکرد رای خواهند داد. برخی از وزرا شانس بهتری خواهند داشت و برخی از وزرا با اقبال کمتری روبه رو هستند و همه اینها به عملکرد وزیر در آن وزارتخانه بازمی‌گردد.
اکنون دو مساله در مورد رای به وزرا مطرح می‌شود.یکی عملکرد ودیگری اقبال سیاسی است. گمان می‌کنید ربیعی به دلیل عملکرد مشکل داشته باشد، بتواند دربازی‌های سیاسی رای بیاورد؟
البته آرای سیاسی و جناحی تاثیر دارد، اما عملکرد را نمی‌تواند نادیده گرفت. آقای ربیعی از فراکسیون امید که فراکسیون همسو با ایشان است، نتوانسته رای بیاورد زیرا عملکرد قابل دفاعی نداشته است. فراکسیون هم نمی‌تواند سابقه سیاسی اش را برای فردی هزینه کند که کارنامه قابل دفاعی ندارد واگر قرار باشد از فردی حمایت کنیم، بهتراست از کسی حمایت کنیم که کارنامه اش قوی بوده است.
اکنون زمزمه اینکه علی ربیعی به مجلس معرفی شود، زیاد است. وقتی رییس جمهور وزیری که رای ندارد به مجلس معرفی می‌کند، چه زیان‌هایی را به بار خواهدآورد؟
اول اینکه ممکن است رای نیاورد که از همه بدتر است. زیرا از رییس جمهور انتظار نمی‌رود فردی را به مجلس معرفی کند که رای ندارد. در جلسه ای که با فراکسیون‌ها برگزارکرده، این امر به او ثابت شده است. نکته دیگر آن است که کابینه لنگ می‌شود زیرا یک وزارتخانه بدون مسوول مستقیم اداره می‌شود و حرف شنوی مدیران از سرپرست بالا نیست و سرپرست نیز به عنوان ماشین امضا کار می‌کند زیرا برای سه ماه کسی نمی‌تواند برنامه بدهد. بنابراین گویا که دولت یک وزارتخانه را ندارد. نکته دیگر این است که در شرایط بحرانی بیکاری قرار داریم و اگر وزارتخانه ای بدون وزیر بماند تهیه لوایح و اجرای برنامه‌های پیش برنده، به تاخیر خواهد افتاد که در وضعیت بیکاری فعلی به هیچ وجه درست نیست. بدتر اینکه یک وزارتخانه بدون برنامه، بر دیگر وزارتخانه‌ها اثر منفی می‌گذارد. ما امیدواریم که رییس جمهورتمامی‌این مسایل را درنظربگیرد وافرادی را معرفی کند که شانس رای آوری آنها بالاتر است که هم برای مجلس و هم برای دولت آینده چالش ایجاد نکند. البته تصمیم گیرنده رییس جمهور است که چه کسی را معرفی کند. همچنین وزرا درمدت دو هفته ای که تا برگزاری جلسات رای اعتماد باقی مانده، به فراکسیون‌ها خواهند آمد و توضیحات لازم را خواهند داد.
شما در بین چهره‌های شاخصی که بتوانند بجای ربیعی سکان مدیریت این وزارتخانه را به دست بگیرند و موفق هم باشند کسی را سراغ دارید؟
البته چهره‌های متعددی وجود دارند که‌امکان اداره موفق این وزارتخانه عریض و طویل را خواهند داشت. مانند آقای دکتر حسین کمالی که هم مطلوب جامعه کارگری است وهم دارای مدرک تحصیلی اقتصاد سیاسی ونیزسابقه سه دوره نمایندگی مجلس،ریاست کمیسیون اجتماعی مجلس،سه دوره وزارت کارواموراجتماعی، یک دوره قائم مقامی وزارت بازرگانی وحدود ١٢ سال مشاورت عالی مرحوم آیت الله‌هاشمی‌رفسنجانی. این کارنامه دارای نتایج وعملکرد موفقی بوده است.همچنین جناب آقای شریعتمداری ایشان هم سوابقی ازجمله وزارت بازرگانی در دولت اصلاحات و معاونت ریاست جمهوری در دولت جناب آقای روحانی را در کارنامه خود دارند. بدون شک معرفی این قبیل چهره‌ها می‌تواند تمام کاستی‌های موجود وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی را مرتفع کند. قدرت مدیریت و تعامل گسترده از مولفه‌های مهم این بزرگواران است.البته تعاملی که اهل باج دادن و بده بستان کردن در عرصه اجرایی و سیاسی نیست.
نظرشما در مورد وزیر زن چیست و آیا ازاین بابت فشاری متوجه رییس جمهور است؟
با توجه به حمایتهایی که زنان در انتخابات از رییس جمهور کردند و با توجه به تلاشهایی که کرده‌اند و سابقه اجرایی خوبی که بسیاری از زنان اکنون در تمامی عرصه‌ها دارند، می‌توان از وزیرزن در کابینه استفاده کرد. از سوی دیگر در دوره‌های گذشته نیز وزیر زن در دولت داشتیم که هیچ مشکلی به وجود نیامد و از صحن هم رای آورد. اکنون ١٧ زن در فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی هستیم و اگر رییس جمهور وزیر زن معرفی نکند، دلسرد می‌شویم. البته اکنون خانم‌هایی در کابینه داریم که توانمندی خودشان را به اثبات رسانده‌اند و رییس جمهور می‌تواند از این زنان توانمند در رتبه‌های بالاتر استفاده کند. البته باید به زنان فرصت داد تا خودشان را به اثبات برسانند. این کم لطفی است که نخواهند از زنان درکابینه استفاده کنند.
نگران این نیستید که خانمی معرفی شود و موفق نشود؟
این استدلال خوبی نیست. چگونه به آقایان فرصت می‌دهیم و هنگامی که وزیر می شوند و درست هم کار نمی‌کنند، ایرادی وارد نیست.
ما وزرای مرد ناکارآمد بسیاری داشته‌ایم که عملکردشان به هیچ وجه جای دفاع نداشته اما هرگز نگفته‌ایم که چون این افراد ناکارآمد بودند، دیگر وزیر مرد برای کابینه معرفی نکنیم.
اکنون زمان آن رسیده که اجازه بدهیم زنان خودشان را درپستهای مدیریتی بالا اثبات کنند. مهمتراینکه درخارج از کشور و عرصه بین المللی می‌تواند بازتاب خوبی داشته باشد وتبلیغات منفی نسبت به زنان در جمهوری اسلامی‌مطرح می‌شود را خنثی نماید.ازسوی دیگر١٧ زن در مجلس دهم نماینده هستند که از طیف‌های مختلف هستیم، اما بدون هیچگونه چالش با یکدیگر همکاری می‌کنیم. از سوی دیگر تعداد زنان عضو فراکسیون امید بیشتر است و زنان اصولگرای مجلس از ما انتظار دارند که دولت را مجاب کنیم تا وزیر زن معرفی کند. در بین دیگر نمایندگان نیزحساسیتی برای انتخاب وزیر زن وجود ندارد و مردان مجلس نیز با انتخاب وزیر زن موافق هستند.
یکی ازوزارتخانه‌های که با چالش روبه روشده، وزارت کشور است و مطرح می‌شود که رحمانی فضلی از سوی علی لاریجانی رییس مجلس حمایت می‌شود. این مطالب تا چه اندازه درست است؟
این طور نیست. اکنون گزینه‌های بسیاری ازجمله آقای شریعتمداری در کنار رحمانی فضلی برای وزارت کشور مطرح است وهنوز رییس جمهور به قطعیت نرسیده‌اند که چه کسی به عنوان وزیر کشور معرفی شود. عملکرد وزیر کشور نیز مانند سایر وزراست و اگر عملکرد ایشان از نظر نمایندگان خوب دیده شده باشد و معرفی شود، رای می‌آورد و در غیر این صورت رای اعتماد نخواهد گرفت. همه ما برگزاری انتخابات را دیدیم و فرمانداران و استاندارانی که منصوب شده‌اند نیز می‌شناسیم. به عقیده من نباید روی وزارتخانه خاصی حساس بشویم و تنها حساسیت ما باید برعملکرد وزرا باشد وآن چیزی که می‌تواند موثر باشد، سابقه،صلاحیت و توانمندی فردی و برنامه ای است که وزرا ارایه خواهند داد.
