به گزارش ایرنا، سرهنگ احمد عابدیان از فرماندهان نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در گزارشی به همین مناسبت نوشته است که اگر مجامع بین المللی پس از حمله شیمیایی ارتش بعث عراق در هفتم تیرماه سال 1366 به شهر مرزی سردشت ایران سکوت نمی کردند شاید صدام، جنایت دیگر آن هم علیه هموطنان خود مرتکب نمی شد.
وی در تعریف سلاح های شیمیایی نوشته است که این سلاح ها به جنگ افزارهایی اتلاق می‌شود که کاربرد آن‌ها انسان و سایر موجودات زنده را با اختلال اعصاب، ضایعات پوستی، مشکلات تنفسی و یا مرگ مواجه می کند.
درصورت استفاده گیاهان منطقه مورد تهاجم به مواد شیمیایی عاری از مصونیت نخواهند بود.
استفاده از سلاح شیمیایی به صورت جامد، مایع یا گاز امکان‌پذیر است.
مواد جامد شیمیایی علاوه بر ایجاد آلودگی درزمین‌های هموار و پستی و بلندی‌ها، در ارتفاعات پوشیده از برف نیز خطرساز می‌باشد زیرا با ذوب و جاری شدن برف‌های آغشته به مواد شیمیایی بانفوذ به سطوح درون زمین، منابع آبی و سکنه‌ی اطراف را با خطرات جدی روبرو خواهد کرد.
سلاح شیمیایی به صورت مایع باعث آلودگی آب رودخانه ها، سدها و سایر منابع آب شرب و غیر شرب نیز می‌شود.
این سلاح ها به صورت گاز در طیف گسترده‌ای در مناطق جنگی یاشهرها مورد استفاده قرار می‌گیرد .
شرایط جوی مانند سمت و سرعت باد، میزان رطوبت، دمای محیط یا شکل هندسی زمین میزان تلفات ناشی از آن بیشتر می کند.
کاربرد سلاح شیمیایی در ادوار مختلف تاریخی نیز مسبوق به سابقه بوده است مانند استفاده از سلاح سرد در جنگ‌های کلاسیک و سمی کردن نوک تیرهای پرتاب شده به وسیله‌ی کمان‌ها و نیزه ها یا با استفاده از مواد کُشنده آرسنیک که در جنگ پلوپونز در یونان باستان معمول بود.(404- 431 قبل از میلاد )
به کارگیری انواع مدرن سلاح شیمیایی به صورت وسیع نخستین بار در جنگ جهانی اول در بلژیک تحقق یافت که به کشته شدن حدود 100000 تن و مصدومیت بیش از یک میلیون نفر منجر شد.
پس ازپایان جنگ اول جهانی با تصویب پروتکل 1925 بیشتر کشورها، استفاده از این سلاح را ممنوع اعلام کردند، ولی برای تولید، توسعه و انباشت یا ذخیره سلاح شیمیایی محدودیتی قائل نشدند.
در قسمتی از پروتکل ژنو چنین آمده است که نظر به این که استفاده از گازهای خفه کننده‌ی مسموم یا هر نوع مایعات و مواد شیمیایی در هر نوع عملیاتی مورد تنفر و انزجار افکار عمومی دنیای متمدن است لذا دولت‌ها عدم استفاده از این گونه مواد را به موجب این بیانیه به رسمیت شناخته و تعهد می‌نمایند که این ممنوعیت‌ها به کارگیری ادوات جنگی میکروبی را نیز شامل شود.
این ممنوعیت پس از طی مراحلی در 8 فوریه 1928 حالت اجرایی پیدا کرد.
به رغم منع استفاده از سلاح شیمیایی، نیروهای بعثی که در جنگ عراق علیه ایران توان مقابله با مقاومت دلیرانه‌ی نیروهای ایرانی را از دست داده بودند، به عنوان یکی از اثر گذار ترین ابزارهای باز دارندگی، برای اولین بار در منطقه‌ی شلمچه و سپس در میمک و متعاقبا در دیگر مناطق درگیری از سلاح شیمیایی علیه رزمندگان ایرانی و مردم بی دفاع مناطق مسکونی استفاده کرد.
صدام در این جنگ دست به اعمال غیر انسانی فراوانی زد، جنایاتی که اثرات آن در مجروحان بازمانده از حملات مذکور کماکان باقی است.
استفاده از جنگ افزارهای شیمیایی در بُعد وسیع تر توسط رژیم بعث عراق از اواسط زمستان 1364 و پس از آزادی شهر فاو آغاز شد.
بمباران شهر مرزی سردشت توسط عراق در 7 تیر ماه 1366 فجیع ترین حملات از این نوع بود که سبب شد ایران این تهاجم را ضد بشری اعلام و از این شهر به عنوان اولین شهر قربانی سلاح شیمیایی در جهان، بعد از انفجار بمب هسته‌ای هیروشیمای ژاپن نام ببرد.
پس از جنگ جهانی اول یکی از وحشیانه ترین و گسترده ترین بمباران‌های شیمیایی را رژیم عراق در تاریخ 28/12/1366 در حلبچه مرتکب شد، این حملات مذبوحانه حداقل 5000 تن از مردم کُرد و مسلمان این شهر را به کام مرگ فرستاد و 7000 تن را مجروح کرد.
نیروهای بعثی عراق در حملات شیمیایی معمولا از گاز خردل ( یپریت )، گازهای اعصاب ( تابون، سارین یا سومان )، سیانوژن، سولفور موستارد ( عامل تاول زا )، گاز گوگرد و... استفاده می‌کردند.
در پی استفاده‌های مکرر رژیم بعثی از سلاح شیمیایی و تشویش اذهان عمومی، با پایان یافتن جنگ و مذاکرات مستمر، جوامع بین‌المللی متن معاهده‌ی منع استفاده از سلاح شیمیایی را در 3 سپتامبر 1922 تصویب کردند، این معاهده که مدتی به حالت تعلیق در آمده بود در 13 ژانویه 1993 در پاریس آماده شد و به امضا 120 کشور از جمله ایران رسید.
سرانجام معاهده‌ی مورد بحث از 29 آوریل 1997 لازم الاجرا شد، معاهده‌ای که شامل یک مقدمه، 24 ماده و 3 ضمیمه است.
اعضای این معاهده بر اساس متون تصویبی ملزم به ارائه‌ی اظهار نامه‌ی فعالیت‌های خود و پذیرش انواع بازرسی‌ها شدند.
به هرحال در طول جنگ عراق علیه ایران جنایاتی رخ که برای همیشه تاریخ از حاکم بعثی عراق به خوبی یاد نخواهد کرد از سوی مجامع بین المللی درآن زمان سبب شد تا صدام برعمق جنایات خود بیفزاید جنایاتی که دامنه شرارت های حاک بعثی عراق را درمنطقه بیشتر کرد و دیگر همسایه ها را مورد تعرض قرار داد.
به دنبال این جنایات بود که حقانیت و مظلومیت جمهوری اسلامی ایران در طول هشت سال دفاع مقدس برای جهانیان آشکار شد لیکن انتظار می رفت که مجامع بین المللی سکوت مرگبار خود را می شکستند.
6155/1535 خبرنگارو انتشار دهنده : محمد عزیزپور
انتهای پیام وی در تعریف سلاح های شیمیایی نوشته است که این سلاح ها به جنگ افزارهایی اتلاق می‌شود که کاربرد آن‌ها انسان و سایر موجودات زنده را با اختلال اعصاب، ضایعات پوستی، مشکلات تنفسی و یا مرگ مواجه می کند.
درصورت استفاده گیاهان منطقه مورد تهاجم به مواد شیمیایی عاری از مصونیت نخواهند بود.
استفاده از سلاح شیمیایی به صورت جامد، مایع یا گاز امکان‌پذیر است.
مواد جامد شیمیایی علاوه بر ایجاد آلودگی درزمین‌های هموار و پستی و بلندی‌ها، در ارتفاعات پوشیده از برف نیز خطرساز می‌باشد زیرا با ذوب و جاری شدن برف‌های آغشته به مواد شیمیایی بانفوذ به سطوح درون زمین، منابع آبی و سکنه‌ی اطراف را با خطرات جدی روبرو خواهد کرد.
سلاح شیمیایی به صورت مایع باعث آلودگی آب رودخانه ها، سدها و سایر منابع آب شرب و غیر شرب نیز می‌شود.
این سلاح ها به صورت گاز در طیف گسترده‌ای در مناطق جنگی یاشهرها مورد استفاده قرار می‌گیرد .
شرایط جوی مانند سمت و سرعت باد، میزان رطوبت، دمای محیط یا شکل هندسی زمین میزان تلفات ناشی از آن بیشتر می کند.
کاربرد سلاح شیمیایی در ادوار مختلف تاریخی نیز مسبوق به سابقه بوده است مانند استفاده از سلاح سرد در جنگ‌های کلاسیک و سمی کردن نوک تیرهای پرتاب شده به وسیله‌ی کمان‌ها و نیزه ها یا با استفاده از مواد کُشنده آرسنیک که در جنگ پلوپونز در یونان باستان معمول بود.(404- 431 قبل از میلاد )
به کارگیری انواع مدرن سلاح شیمیایی به صورت وسیع نخستین بار در جنگ جهانی اول در بلژیک تحقق یافت که به کشته شدن حدود 100000 تن و مصدومیت بیش از یک میلیون نفر منجر شد.
پس ازپایان جنگ اول جهانی با تصویب پروتکل 1925 بیشتر کشورها، استفاده از این سلاح را ممنوع اعلام کردند، ولی برای تولید، توسعه و انباشت یا ذخیره سلاح شیمیایی محدودیتی قائل نشدند.
در قسمتی از پروتکل ژنو چنین آمده است که نظر به این که استفاده از گازهای خفه کننده‌ی مسموم یا هر نوع مایعات و مواد شیمیایی در هر نوع عملیاتی مورد تنفر و انزجار افکار عمومی دنیای متمدن است لذا دولت‌ها عدم استفاده از این گونه مواد را به موجب این بیانیه به رسمیت شناخته و تعهد می‌نمایند که این ممنوعیت‌ها به کارگیری ادوات جنگی میکروبی را نیز شامل شود.
این ممنوعیت پس از طی مراحلی در 8 فوریه 1928 حالت اجرایی پیدا کرد.
به رغم منع استفاده از سلاح شیمیایی، نیروهای بعثی که در جنگ عراق علیه ایران توان مقابله با مقاومت دلیرانه‌ی نیروهای ایرانی را از دست داده بودند، به عنوان یکی از اثر گذار ترین ابزارهای باز دارندگی، برای اولین بار در منطقه‌ی شلمچه و سپس در میمک و متعاقبا در دیگر مناطق درگیری از سلاح شیمیایی علیه رزمندگان ایرانی و مردم بی دفاع مناطق مسکونی استفاده کرد.
صدام در این جنگ دست به اعمال غیر انسانی فراوانی زد، جنایاتی که اثرات آن در مجروحان بازمانده از حملات مذکور کماکان باقی است.
استفاده از جنگ افزارهای شیمیایی در بُعد وسیع تر توسط رژیم بعث عراق از اواسط زمستان 1364 و پس از آزادی شهر فاو آغاز شد.
بمباران شهر مرزی سردشت توسط عراق در 7 تیر ماه 1366 فجیع ترین حملات از این نوع بود که سبب شد ایران این تهاجم را ضد بشری اعلام و از این شهر به عنوان اولین شهر قربانی سلاح شیمیایی در جهان، بعد از انفجار بمب هسته‌ای هیروشیمای ژاپن نام ببرد.
پس از جنگ جهانی اول یکی از وحشیانه ترین و گسترده ترین بمباران‌های شیمیایی را رژیم عراق در تاریخ 28/12/1366 در حلبچه مرتکب شد، این حملات مذبوحانه حداقل 5000 تن از مردم کُرد و مسلمان این شهر را به کام مرگ فرستاد و 7000 تن را مجروح کرد.
نیروهای بعثی عراق در حملات شیمیایی معمولا از گاز خردل ( یپریت )، گازهای اعصاب ( تابون، سارین یا سومان )، سیانوژن، سولفور موستارد ( عامل تاول زا )، گاز گوگرد و... استفاده می‌کردند.
در پی استفاده‌های مکرر رژیم بعثی از سلاح شیمیایی و تشویش اذهان عمومی، با پایان یافتن جنگ و مذاکرات مستمر، جوامع بین‌المللی متن معاهده‌ی منع استفاده از سلاح شیمیایی را در 3 سپتامبر 1922 تصویب کردند، این معاهده که مدتی به حالت تعلیق در آمده بود در 13 ژانویه 1993 در پاریس آماده شد و به امضا 120 کشور از جمله ایران رسید.
سرانجام معاهده‌ی مورد بحث از 29 آوریل 1997 لازم الاجرا شد، معاهده‌ای که شامل یک مقدمه، 24 ماده و 3 ضمیمه است.
اعضای این معاهده بر اساس متون تصویبی ملزم به ارائه‌ی اظهار نامه‌ی فعالیت‌های خود و پذیرش انواع بازرسی‌ها شدند.
به هرحال در طول جنگ عراق علیه ایران جنایاتی رخ که برای همیشه تاریخ از حاکم بعثی عراق به خوبی یاد نخواهد کرد از سوی مجامع بین المللی درآن زمان سبب شد تا صدام برعمق جنایات خود بیفزاید جنایاتی که دامنه شرارت های حاک بعثی عراق را درمنطقه بیشتر کرد و دیگر همسایه ها را مورد تعرض قرار داد.
به دنبال این جنایات بود که حقانیت و مظلومیت جمهوری اسلامی ایران در طول هشت سال دفاع مقدس برای جهانیان آشکار شد لیکن انتظار می رفت که مجامع بین المللی سکوت مرگبار خود را می شکستند.
6155/1535 خبرنگارو انتشار دهنده : محمد عزیزپور
کپی شد
