این مطلب حاکیست: کمتر از 40 روز دیگر تا انتخابات شوراهای شهر باقی نمانده است، پنجمین انتخابات شورای شهر در حالی صورت می‌گیرد که این انتخابات همانند دوره گذشته همزمان با انتخابات ریاست جمهوری است و رقابت شدیدی در بین جناحهای سیاسی به ویژه احزاب اصلاح طلب و اصولگرا وجود دارد. با این حال این رقابت، بیشتر در کلانشهرهایی چون تهران، مشهد، اصفهان، شیراز و ... خود را نشان داده است.
در ادامه این مطلب اضافه شده است: شاید بتوان اهمیت این انتخابات را از آنجایی دانست که این انتخابات، تمرینی برای ورود به دیگرعرصه های مرتبط با قدرت سیاسی است. انتخابات پیش رو که با استقبال زیاد کاندیداهای شورای شهر مواجه شده است، ثبت نام 36 هزار و 13 داوطلب در انتخابات شوراهای اسلامی شهر و 140 هزار و 32 داوطلب در انتخابات شوراهای اسلامی روستا را به همراه داشته است.
این روزنامه در ادامه نوشت: حضور افراد سرشناس سیاسی (به ویژه از طیفهای اصلاح طلب و اصولگرا) در لیست کاندیداهای شورای شهر از یکسو و همزمان شدن این انتخابات با انتخابات ریاست جمهوری (به عنوان پرچالشترین و سیاسی‌ترین انتخابات کشور) از سویی دیگر، موجب سیاسی شدن این انتخابات و استقبال از آن شده است. با نگاهی به تحولات سیاسی چند سال قبل کشور، می‌توان گفت حضور جدی کاندیداهای این دو طیف، و رقابت سیاسی آنها در انتخابات شورا، نمود و بازخورد مسائل دیگری است. به عبارت دیگر حضور زیاد طیفهای سیاسی و سیاسی شدن انتخابات شوراها نشان از تأثیرپذیری و تاثیرگذاری این انتخابات و کاندیداهای آن بر انتخابات مجلس و ریاست جمهوری دارد.
در ادامه این گزارش افزوده شده است: شاید بتوان دلیل آن را در این دانست که این جناحها پیروزی در انتخابات شوراها رامقدمه یا دروازه ورود به انتخابات مجلس و یا حتی ریاست جمهوری می‌دانند، کسی چه می‌داند؟ این اتفاق قبلاً هم افتاده است. در این بین با نگاهی گذرا به حضور طیفهای سیاسی در این انتخابات می‌توان حضور گسترده احزاب اصولگرا را مشاهده کرد که خود ناشی از علل و عواملی است.
در ادامه این گزارش می خوانیم: احزاب اصولگرا که در انتخابات مجلس نهم، تقریباً 170 کرسی (57 درصد) را از آن خود کرده بودند، در انتخابات مجلس دهم نتوانستند از 93 نفر (31 درصد) پیش‌تر روند. این رقم برای اصلاح طلبان به ترتیب 25 (8 درصد) و 126 کرسی (42 درصد) بوده است. بنابراین حضور جدی کاندیداهای اصولگراها و حتی اصلاح طلبان در انتخابات شورای شهر را می‌توان با نگاه به انتخابات مجلس درک کرد. اهمیت شوراهای شهر برای احزاب و طیفهای سیاسی به ویژه اصولگرا، همین بس که پیروزی آنها در انتخابات نهم ریاست جمهوری، نتیجه پیروزی آنها (آبادگران ایران اسلامی) در دومین انتخابات شورای شهر تهران در سال 1381 بوده است.
ادامه این مطلب حاکیست: با این حال، علاوه بر تهران و دیگر کلانشهرها، انتخابات شورای شهر اصفهان نیز به مراتب از اهمیت بالایی برخوردار است. سهم استان اصفهان در این انتخابات 10 هزار و 880 نفر بوده که چهار هزار و 497 نفر برای شوراهای شهر و شش هزار و 386 نفر برای شوراهای روستایی اعلام آمادگی کرده‌اند. در شهر اصفهان نیز 845 نفر (استقبال 65 درصدی) برای رسیدن به 13 صندلی شورای شهر نام نویسی کرده‌اند. این علیرغم انتخابات گذشته (دوره چهارم) شورای این شهر است که طی آن، 400 نفر برای 21 کرسی با هم رقابت می کردند. با مقایسه دیگر کلانشهرها و تعداد کاندیداهای آنها نسبت به جمعیتشان، می‌توان به اهمیت بالای انتخابات شورای شهر اصفهان پی برد. بدین صورت که تهران با دارا بودن جمعیت 8 میلیون (و 737 هزار و 510 نفر)، مشهد با 3 میلیون (و 372 هزار و 660 نفر)، به ترتیب دارای 3 هزار و 958 کاندیدا در انتخابات مزبور هستند، در حالی که شهر اصفهان با 2 میلیون (و 243 هزار و 249 نفر)، 845 کاندیدا نامنویسی کرده‌اند.
این روزنامه در ادامه نوشت: در میان کاندیداهای شورای شهر اصفهان نیز می‌توان همان تاثیرگذاری و تأثیرپذیری را مشاهده کرد، شهر اصفهان در دوره گذشته در حالی انتخابات خود را برگزار کرد که طیف اصولگرای شورای این شهر، تمایل جدی برای ائتلاف یا وحدت نداشت. در انتخابات مجلس دوره نهم نیز، شهر اصفهان هیچ کاندیدای اصلاح طلبی را وارد مجلس نکرد؛ درحالی که در انتخابات دهم مجلس، اصلاح طلبان توانستند از 5 نماینده، سه نماینده پیروز داشته باشند. بنابراین اگر انتخابات شوراها را دروازه ورود به مجلس و نردبانی برای ورود به دیگر عرصه‌های سیاسی و ... بدانیم، می‌توان حضور جدی و گسترده طیفهای اصولگرا در انتخابات شورای شهر اصفهان را درک کرد.
در پایان این مطلب می خوانیم: اگرچه حضور هنرمندان و ورزشکاران در میان کاندیداهای شورای شهر به ویژه در دوره گذشته و حال باعث شده که طیف جریانهای موسوم به «راه سوم» و مستقل کمی پا بگیرد، ولی حضور و نفوذ قوی و ریشه دار دو طیف اصلاحطلب و اصولگرا در این شهر (همانند سایر کلانشهرها)، تعیین کننده چیدمان نمایندگان شورای شهر یا همان «پارلمان‌های محلی» باشد.
گ / 6020 / 6022 خبرنگار: علیرضا حکیمیان - انتشار : عمادی
انتهای پیام در ادامه این مطلب اضافه شده است: شاید بتوان اهمیت این انتخابات را از آنجایی دانست که این انتخابات، تمرینی برای ورود به دیگرعرصه های مرتبط با قدرت سیاسی است. انتخابات پیش رو که با استقبال زیاد کاندیداهای شورای شهر مواجه شده است، ثبت نام 36 هزار و 13 داوطلب در انتخابات شوراهای اسلامی شهر و 140 هزار و 32 داوطلب در انتخابات شوراهای اسلامی روستا را به همراه داشته است.
این روزنامه در ادامه نوشت: حضور افراد سرشناس سیاسی (به ویژه از طیفهای اصلاح طلب و اصولگرا) در لیست کاندیداهای شورای شهر از یکسو و همزمان شدن این انتخابات با انتخابات ریاست جمهوری (به عنوان پرچالشترین و سیاسی‌ترین انتخابات کشور) از سویی دیگر، موجب سیاسی شدن این انتخابات و استقبال از آن شده است. با نگاهی به تحولات سیاسی چند سال قبل کشور، می‌توان گفت حضور جدی کاندیداهای این دو طیف، و رقابت سیاسی آنها در انتخابات شورا، نمود و بازخورد مسائل دیگری است. به عبارت دیگر حضور زیاد طیفهای سیاسی و سیاسی شدن انتخابات شوراها نشان از تأثیرپذیری و تاثیرگذاری این انتخابات و کاندیداهای آن بر انتخابات مجلس و ریاست جمهوری دارد.
در ادامه این گزارش افزوده شده است: شاید بتوان دلیل آن را در این دانست که این جناحها پیروزی در انتخابات شوراها رامقدمه یا دروازه ورود به انتخابات مجلس و یا حتی ریاست جمهوری می‌دانند، کسی چه می‌داند؟ این اتفاق قبلاً هم افتاده است. در این بین با نگاهی گذرا به حضور طیفهای سیاسی در این انتخابات می‌توان حضور گسترده احزاب اصولگرا را مشاهده کرد که خود ناشی از علل و عواملی است.
در ادامه این گزارش می خوانیم: احزاب اصولگرا که در انتخابات مجلس نهم، تقریباً 170 کرسی (57 درصد) را از آن خود کرده بودند، در انتخابات مجلس دهم نتوانستند از 93 نفر (31 درصد) پیش‌تر روند. این رقم برای اصلاح طلبان به ترتیب 25 (8 درصد) و 126 کرسی (42 درصد) بوده است. بنابراین حضور جدی کاندیداهای اصولگراها و حتی اصلاح طلبان در انتخابات شورای شهر را می‌توان با نگاه به انتخابات مجلس درک کرد. اهمیت شوراهای شهر برای احزاب و طیفهای سیاسی به ویژه اصولگرا، همین بس که پیروزی آنها در انتخابات نهم ریاست جمهوری، نتیجه پیروزی آنها (آبادگران ایران اسلامی) در دومین انتخابات شورای شهر تهران در سال 1381 بوده است.
ادامه این مطلب حاکیست: با این حال، علاوه بر تهران و دیگر کلانشهرها، انتخابات شورای شهر اصفهان نیز به مراتب از اهمیت بالایی برخوردار است. سهم استان اصفهان در این انتخابات 10 هزار و 880 نفر بوده که چهار هزار و 497 نفر برای شوراهای شهر و شش هزار و 386 نفر برای شوراهای روستایی اعلام آمادگی کرده‌اند. در شهر اصفهان نیز 845 نفر (استقبال 65 درصدی) برای رسیدن به 13 صندلی شورای شهر نام نویسی کرده‌اند. این علیرغم انتخابات گذشته (دوره چهارم) شورای این شهر است که طی آن، 400 نفر برای 21 کرسی با هم رقابت می کردند. با مقایسه دیگر کلانشهرها و تعداد کاندیداهای آنها نسبت به جمعیتشان، می‌توان به اهمیت بالای انتخابات شورای شهر اصفهان پی برد. بدین صورت که تهران با دارا بودن جمعیت 8 میلیون (و 737 هزار و 510 نفر)، مشهد با 3 میلیون (و 372 هزار و 660 نفر)، به ترتیب دارای 3 هزار و 958 کاندیدا در انتخابات مزبور هستند، در حالی که شهر اصفهان با 2 میلیون (و 243 هزار و 249 نفر)، 845 کاندیدا نامنویسی کرده‌اند.
این روزنامه در ادامه نوشت: در میان کاندیداهای شورای شهر اصفهان نیز می‌توان همان تاثیرگذاری و تأثیرپذیری را مشاهده کرد، شهر اصفهان در دوره گذشته در حالی انتخابات خود را برگزار کرد که طیف اصولگرای شورای این شهر، تمایل جدی برای ائتلاف یا وحدت نداشت. در انتخابات مجلس دوره نهم نیز، شهر اصفهان هیچ کاندیدای اصلاح طلبی را وارد مجلس نکرد؛ درحالی که در انتخابات دهم مجلس، اصلاح طلبان توانستند از 5 نماینده، سه نماینده پیروز داشته باشند. بنابراین اگر انتخابات شوراها را دروازه ورود به مجلس و نردبانی برای ورود به دیگر عرصه‌های سیاسی و ... بدانیم، می‌توان حضور جدی و گسترده طیفهای اصولگرا در انتخابات شورای شهر اصفهان را درک کرد.
در پایان این مطلب می خوانیم: اگرچه حضور هنرمندان و ورزشکاران در میان کاندیداهای شورای شهر به ویژه در دوره گذشته و حال باعث شده که طیف جریانهای موسوم به «راه سوم» و مستقل کمی پا بگیرد، ولی حضور و نفوذ قوی و ریشه دار دو طیف اصلاحطلب و اصولگرا در این شهر (همانند سایر کلانشهرها)، تعیین کننده چیدمان نمایندگان شورای شهر یا همان «پارلمان‌های محلی» باشد.
گ / 6020 / 6022 خبرنگار: علیرضا حکیمیان - انتشار : عمادی
کپی شد
