به گزارش ایرنا، محمد بینوا مسوول حوزه صنایع دستی اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان و استاد زری بافی، حسین زارعی کارشناس صنایع دستی و استاد سفالگری و کاشی کاری، مهدی محتشمی از فعالان بافت و طراحی پارچه و لباس های سنتی و دستبافت، ابوالفضل ذوالفقارپور از فعالان سفالگری و نرگس فخیمی از هنرمندان سوزن دوزی و زردوزی در این میزگرد حضور یافته و به تبادل نظر پرداختند.
کارشناسان و استادان صنایع دستی ناکافی بودن حمایت ها و تسهیلات، عرضه کالاهای با کیفیت پایین از سوی سودجویان، فعالیت دانش آموختگان فاقد هنر و تجربه تولید و فروش، نبود بازاری درخور فعالیت های تولیدی و تجاری هنرمندان، گرانی مواد اولیه، فقدان آموزش بازاریابی و فروش، حذف بسیاری از مشاغل مرتبط را از جمله چالش های این حوزه برشمردند.
تقویت ارتباط دانشگاهیان با هنرمندان و فعالان صنایع دستی و رشته های مرتبط، توجه بیشتر به آموزش های نوین بازاریابی و فروش، الزام دست کم اخلاقی اماکن عمومی مانند هتل ها به استفاده و تبلیغ تولیدات بومی، شناساندن بیشتر هنرها و هنرمندان و تمهید راهکارهای ترغیب جوانان به این حوزه با استفاده از همه ظرفیت ها از جمله رسانه ها، تمهید بازارچه یا مکانی برای حضور متمرکز هنرمندان صنایع دستی، تمهید راهکاری برای ارزش گذاری محصولات و نظارت بر کیفیت نیز در ادامه این میزگرد مورد تاکید قرار گرفت.
صنعت دست هنرمندان ایرانی همواره حرف های بسیاری برای گفتن داشته اما همچنان نیازمند توجهی ویژه در مسیر رونق تولید است؛ از جمله استان اصفهان که با وجود 199 رشته دو سوم صنایع دستی کشور را میزبانی می کند، هنوز ظرفیت های مغفولی مانند کاشان دارد.
کاشان در 200 کیلومتری شمال اصفهان به عنوان شهر ملی نساجی سنتی نامگذاری شده و هنرمندان شهرستان تا کنون موفق به دریافت 12 نشان اصالت یونسکو و 33 نشان ملی مرغوبیت شدند که از این شمار، 32 نشان در رشته نساجی است.
با وجود این، هنر و به ویژه صنایع دستی خطه کاشان به نساجی محدود نیست؛ چنان که هم اکنون 52 رشته فعال در حوزه صنایع دستی دارد که هر یک برای حفظ اصالت و بقا با چالش هایی دست به گریبان هستند که در صورت بی توجهی می تواند این رشته ها، اشتغال و تولید ناشی از آنها و در نتیجه بخشی از هویت و فرهنگ شهرستان را با خطر حذف از تارک تاریخ رو به رو کند.
از سویی دیگر نقاطی مانند شهرستان 365 هزار نفری کاشان با برخورداری از یکهزار و 700 اثر تاریخی با ارزش شامل اثرهای تاریخی، طبیعی و بناهای ثبت ملی، ثبت جهانی و میراث فرهنگی ناملموس می توانند در صورت ورود به هنگام و تمهید راهکارهای مناسب، به یکی از قطب های جدی جذب تولید و عرضه صنایع دستی در خاورمیانه و جهان تبدیل شوند.
گزارش تکمیلی این میزگرد در روزهای آتی انتشار می یابد.
6136/8123
انتهای پیام کارشناسان و استادان صنایع دستی ناکافی بودن حمایت ها و تسهیلات، عرضه کالاهای با کیفیت پایین از سوی سودجویان، فعالیت دانش آموختگان فاقد هنر و تجربه تولید و فروش، نبود بازاری درخور فعالیت های تولیدی و تجاری هنرمندان، گرانی مواد اولیه، فقدان آموزش بازاریابی و فروش، حذف بسیاری از مشاغل مرتبط را از جمله چالش های این حوزه برشمردند.
تقویت ارتباط دانشگاهیان با هنرمندان و فعالان صنایع دستی و رشته های مرتبط، توجه بیشتر به آموزش های نوین بازاریابی و فروش، الزام دست کم اخلاقی اماکن عمومی مانند هتل ها به استفاده و تبلیغ تولیدات بومی، شناساندن بیشتر هنرها و هنرمندان و تمهید راهکارهای ترغیب جوانان به این حوزه با استفاده از همه ظرفیت ها از جمله رسانه ها، تمهید بازارچه یا مکانی برای حضور متمرکز هنرمندان صنایع دستی، تمهید راهکاری برای ارزش گذاری محصولات و نظارت بر کیفیت نیز در ادامه این میزگرد مورد تاکید قرار گرفت.
صنعت دست هنرمندان ایرانی همواره حرف های بسیاری برای گفتن داشته اما همچنان نیازمند توجهی ویژه در مسیر رونق تولید است؛ از جمله استان اصفهان که با وجود 199 رشته دو سوم صنایع دستی کشور را میزبانی می کند، هنوز ظرفیت های مغفولی مانند کاشان دارد.
کاشان در 200 کیلومتری شمال اصفهان به عنوان شهر ملی نساجی سنتی نامگذاری شده و هنرمندان شهرستان تا کنون موفق به دریافت 12 نشان اصالت یونسکو و 33 نشان ملی مرغوبیت شدند که از این شمار، 32 نشان در رشته نساجی است.
با وجود این، هنر و به ویژه صنایع دستی خطه کاشان به نساجی محدود نیست؛ چنان که هم اکنون 52 رشته فعال در حوزه صنایع دستی دارد که هر یک برای حفظ اصالت و بقا با چالش هایی دست به گریبان هستند که در صورت بی توجهی می تواند این رشته ها، اشتغال و تولید ناشی از آنها و در نتیجه بخشی از هویت و فرهنگ شهرستان را با خطر حذف از تارک تاریخ رو به رو کند.
از سویی دیگر نقاطی مانند شهرستان 365 هزار نفری کاشان با برخورداری از یکهزار و 700 اثر تاریخی با ارزش شامل اثرهای تاریخی، طبیعی و بناهای ثبت ملی، ثبت جهانی و میراث فرهنگی ناملموس می توانند در صورت ورود به هنگام و تمهید راهکارهای مناسب، به یکی از قطب های جدی جذب تولید و عرضه صنایع دستی در خاورمیانه و جهان تبدیل شوند.
گزارش تکمیلی این میزگرد در روزهای آتی انتشار می یابد.
6136/8123
کپی شد
