عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی گفت: مراکز دانشگاهی و انجمن‌های علمی در خصوص آسیب‌های اجتماعی نقش
پیشگیرانه داشته باشند.
علی شیخ‌الاسلامی در گفت‌وگو با ایسنا، منطقه اردبیل با بیان اینکه خشونت خانگی به معنی رفتار خشونتآمیز و سلطهگرانه عضوی از خانواده علیه عضو یا سایر اعضای خانواده است، گفت: براساس مطالعات روانشناسان و جامعهشناسان، خشونت معمول در خانواده علیه کودکان، خردسالان و زنان است.
وی با بیان اینکه خشونت درون خانواده بازتاب الگوهای کلی‌تر رفتار خشن است، افزود: بسیاری از مردانی که زنان و کودکانشان را از نظر فیزیکی مورد خشونت قرار می‌دهند در زمینه‌های دیگر نیز سابقه خشونت دارند.
شیخ‌الاسلامی ادامه داد: خانه اغلب به عنوان پناهگاه امن تلقی می‌شود، اما خشونت خانگی بخشی از تجربه ناخوشایند برخی از زندگیهای خانوادگی است. خشونت خانگی پدیدهای جدید نیست، اما توجه به آن به عنوان مسئلهای اجتماعی تقریباً جدید است.
عضو هیات علمی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی خاطرنشان کرد: طبق آمار کمتر از 35 درصد از خشونت‌های خانگی در ایران به پلیس گزاش داده می‌شود و در یک تحقیق سه ماهه از 180 مورد شکایت خشونت خانگی، 128 مورد حاضر به پیگرد قانونی مجرم نشده‌اند. بیشترین خشونت خانگی و همسرآزاری در خانوادههایی دیده می‌شود که اعضای خانواده با حق و حقوق خود به عنوان یک عضو خانواده آشنا نیستند.
وی با بیان اینکه امروزه خشونت علیه کودکان یکی از مشکلات جدی و دارای اولویت برای مدیران و برنامهریزان سلامت در بسیاری از نقاط به ویژه در کشورهای در حال توسعه به شمار میرود، تصریح کرد: خشونت علاوه بر آنکه سلامت جسمی و روانی کودکان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، احتمال خودکشی کودکان را در آینده افزایش داده و باعث مشکلاتی در زمینه‌های تحصیلی، شغلی و خانوادگی آنان خواهد شد.
شیخ‌الاسلامی با بیان اینکه براساس شواهد در برخی از کشورها 1 تا 5 درصد تولید ناخالص ملّی صرف هزینههای درمانی خشونت می‌شود، اضافه کرد: آسیب‌رساندن به رشد فیزیکی و عاطفی کودک، توانایی یادگیری او را کاهش داده و احتمال رفتارهای مخاطرهآمیز سلامتی در آینده کودکان، از جمله استعمال دخانیات، مصرف الکل و رفتارهای ضداجتماعی را افزایش می‌دهد.
وی ادامه داد: براساس گزارش‌های منتشر شده، میزان کودکآزاری در شش ماه اوّل سال 96 نسبت به زمان مشابه در سال گذشته افزایش یافته است. طبق آمار گرفته شده در سطح کشور در شش ماه ابتدایی سال 96 در حوزه کودکآزاری، تعداد تلفن‌های ثبت شده از طریق خط 123، هشت هزار 478 تماس بوده است.
عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی با بیان اینکه خانوادهها باید تشخیص دهند که کودکآزاری جرم و همچنین ضرری جدی برای آینده کودکان است، افزود: ما نیازمند آگاهی و دانش عمومی در این باره هستیم. آگاهی عمومی، قربانیان کودکآزاری را تشویق خواهد کرد تا به دنبال پیگیری و بهبودی بروند و خانوادهها را قادر به گزارش بیشتر خواهد ساخت.
وی گفت: اقدامات پیشگیرانه در برابر سوء استفاده از کودکان باید در نظام آموزش و پرورش و سازمانهای مربوطه معرفی شوند. باید اقدامات لازم در جهت طراحی برنامههای درسی و بکارگیری معلمان آموزش دیده برای ارائه برنامههای پیشگیرانه در رابطه با کودکآزاری انجام شود. باید بروشورها، پوسترها و محصولات صوتی و تصویری برای استفاده در مدارس و خانوادهها در جهت پیشگیری از خشونت علیه کودکان طراحی، تولید و پخش شوند.
استادیار دانشگاه محقق اردبیلی ادامه داد: دستاندرکاران صدا و سیما میتوانند به ساخت فیلمهای مستند و آموزشی در حوزه تربیت کودکان و چگونگی مقابله با آسیب اقدام نموده و از تلویزیون، رادیو و سایر رسانهها پخش نمایند. اعضای خانوادهها نیز باید از حق و حقوق خود، آگاه و مطلع باشند و در صورت لزوم از متخصصان سلامت روان و مراکز مشاوره درخواست کمک و حل مساله نمایند.
وی افزود: شاید بتوان عدم وجود مهارتهای زندگی، ناآگاهی والدین از سبکهای مناسب فرزندپروری، ناآگاهی کودکان از حق و حقوق خود را از جمله عوامل افزایش کودکآزاری دانست، البته پذیرش شکل‌هایی از خشونت خانگی مانند تنبیه بدنی، از عواملی است که میزان کودکآزاری و خشونت خانگی را افزایش می‌دهد.
شیخ‌الاسلامی در خصوص نقش دانشگاه‌ها در کاهش آسیب‌های اجتماعی، گفت: مراکز دانشگاهی و انجمن‌های علمی باید در حوزه آسیب‌های اجتماعی با برگزاری کارگاههای آموزشی، سمینارها و همایشها(از قبیل آموزش خانوادهها، مهارتهای زندگی، مهارتهای کنترل خشم، آشنا نمودن اعضای خانوادهها و کودکان با حق و حقوق خود و غیره) نقش پیشگیرانه را به عهده بگیرند.
عضو هیات علمی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی گفت: راهکارهای مختلفی برای حل این معضل وجود دارد که از آن جمله میتوان به آموزش مهارتهای زندگی ویژه کودکان و خانوادهها، آشنا نمودن کودکان با حق و حقوق خود، آموزش خانوادهها، آموزش سبکهای مناسب و درست فرزندپروری، آموزش راهبردهای مقابلهای مناسب به خانوادهها، شناسایی خانوادههای در معرض خطر و ارائه آموزشهای لازم و غیره اشاره نمود.
وی تاکید کرد: بطور کلی اگر اعضای خانوادهها و به ویژه کودکان و قربانیان خشونت‌های خانگی آموزشهای لازم را دریافت نموده و با حقوقی که از آن برخوردارند آشنا باشند، میتوان شاهد کاهش چشمگیر بروز کودکآزاری و خشونت‌های خانوادگی شد.
انتهای پیام
انتهای پیام علی شیخ‌الاسلامی در گفت‌وگو با ایسنا، منطقه اردبیل با بیان اینکه خشونت خانگی به معنی رفتار خشونتآمیز و سلطهگرانه عضوی از خانواده علیه عضو یا سایر اعضای خانواده است، گفت: براساس مطالعات روانشناسان و جامعهشناسان، خشونت معمول در خانواده علیه کودکان، خردسالان و زنان است.
وی با بیان اینکه خشونت درون خانواده بازتاب الگوهای کلی‌تر رفتار خشن است، افزود: بسیاری از مردانی که زنان و کودکانشان را از نظر فیزیکی مورد خشونت قرار می‌دهند در زمینه‌های دیگر نیز سابقه خشونت دارند.
شیخ‌الاسلامی ادامه داد: خانه اغلب به عنوان پناهگاه امن تلقی می‌شود، اما خشونت خانگی بخشی از تجربه ناخوشایند برخی از زندگیهای خانوادگی است. خشونت خانگی پدیدهای جدید نیست، اما توجه به آن به عنوان مسئلهای اجتماعی تقریباً جدید است.
عضو هیات علمی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی خاطرنشان کرد: طبق آمار کمتر از 35 درصد از خشونت‌های خانگی در ایران به پلیس گزاش داده می‌شود و در یک تحقیق سه ماهه از 180 مورد شکایت خشونت خانگی، 128 مورد حاضر به پیگرد قانونی مجرم نشده‌اند. بیشترین خشونت خانگی و همسرآزاری در خانوادههایی دیده می‌شود که اعضای خانواده با حق و حقوق خود به عنوان یک عضو خانواده آشنا نیستند.
وی با بیان اینکه امروزه خشونت علیه کودکان یکی از مشکلات جدی و دارای اولویت برای مدیران و برنامهریزان سلامت در بسیاری از نقاط به ویژه در کشورهای در حال توسعه به شمار میرود، تصریح کرد: خشونت علاوه بر آنکه سلامت جسمی و روانی کودکان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، احتمال خودکشی کودکان را در آینده افزایش داده و باعث مشکلاتی در زمینه‌های تحصیلی، شغلی و خانوادگی آنان خواهد شد.
شیخ‌الاسلامی با بیان اینکه براساس شواهد در برخی از کشورها 1 تا 5 درصد تولید ناخالص ملّی صرف هزینههای درمانی خشونت می‌شود، اضافه کرد: آسیب‌رساندن به رشد فیزیکی و عاطفی کودک، توانایی یادگیری او را کاهش داده و احتمال رفتارهای مخاطرهآمیز سلامتی در آینده کودکان، از جمله استعمال دخانیات، مصرف الکل و رفتارهای ضداجتماعی را افزایش می‌دهد.
وی ادامه داد: براساس گزارش‌های منتشر شده، میزان کودکآزاری در شش ماه اوّل سال 96 نسبت به زمان مشابه در سال گذشته افزایش یافته است. طبق آمار گرفته شده در سطح کشور در شش ماه ابتدایی سال 96 در حوزه کودکآزاری، تعداد تلفن‌های ثبت شده از طریق خط 123، هشت هزار 478 تماس بوده است.
عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی با بیان اینکه خانوادهها باید تشخیص دهند که کودکآزاری جرم و همچنین ضرری جدی برای آینده کودکان است، افزود: ما نیازمند آگاهی و دانش عمومی در این باره هستیم. آگاهی عمومی، قربانیان کودکآزاری را تشویق خواهد کرد تا به دنبال پیگیری و بهبودی بروند و خانوادهها را قادر به گزارش بیشتر خواهد ساخت.
وی گفت: اقدامات پیشگیرانه در برابر سوء استفاده از کودکان باید در نظام آموزش و پرورش و سازمانهای مربوطه معرفی شوند. باید اقدامات لازم در جهت طراحی برنامههای درسی و بکارگیری معلمان آموزش دیده برای ارائه برنامههای پیشگیرانه در رابطه با کودکآزاری انجام شود. باید بروشورها، پوسترها و محصولات صوتی و تصویری برای استفاده در مدارس و خانوادهها در جهت پیشگیری از خشونت علیه کودکان طراحی، تولید و پخش شوند.
استادیار دانشگاه محقق اردبیلی ادامه داد: دستاندرکاران صدا و سیما میتوانند به ساخت فیلمهای مستند و آموزشی در حوزه تربیت کودکان و چگونگی مقابله با آسیب اقدام نموده و از تلویزیون، رادیو و سایر رسانهها پخش نمایند. اعضای خانوادهها نیز باید از حق و حقوق خود، آگاه و مطلع باشند و در صورت لزوم از متخصصان سلامت روان و مراکز مشاوره درخواست کمک و حل مساله نمایند.
وی افزود: شاید بتوان عدم وجود مهارتهای زندگی، ناآگاهی والدین از سبکهای مناسب فرزندپروری، ناآگاهی کودکان از حق و حقوق خود را از جمله عوامل افزایش کودکآزاری دانست، البته پذیرش شکل‌هایی از خشونت خانگی مانند تنبیه بدنی، از عواملی است که میزان کودکآزاری و خشونت خانگی را افزایش می‌دهد.
شیخ‌الاسلامی در خصوص نقش دانشگاه‌ها در کاهش آسیب‌های اجتماعی، گفت: مراکز دانشگاهی و انجمن‌های علمی باید در حوزه آسیب‌های اجتماعی با برگزاری کارگاههای آموزشی، سمینارها و همایشها(از قبیل آموزش خانوادهها، مهارتهای زندگی، مهارتهای کنترل خشم، آشنا نمودن اعضای خانوادهها و کودکان با حق و حقوق خود و غیره) نقش پیشگیرانه را به عهده بگیرند.
عضو هیات علمی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی گفت: راهکارهای مختلفی برای حل این معضل وجود دارد که از آن جمله میتوان به آموزش مهارتهای زندگی ویژه کودکان و خانوادهها، آشنا نمودن کودکان با حق و حقوق خود، آموزش خانوادهها، آموزش سبکهای مناسب و درست فرزندپروری، آموزش راهبردهای مقابلهای مناسب به خانوادهها، شناسایی خانوادههای در معرض خطر و ارائه آموزشهای لازم و غیره اشاره نمود.
وی تاکید کرد: بطور کلی اگر اعضای خانوادهها و به ویژه کودکان و قربانیان خشونت‌های خانگی آموزشهای لازم را دریافت نموده و با حقوقی که از آن برخوردارند آشنا باشند، میتوان شاهد کاهش چشمگیر بروز کودکآزاری و خشونت‌های خانوادگی شد.
انتهای پیام
کپی شد
