مرسلات

وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ⁽¹⁾

سوگند به بادهايى كه از پى هم مى‌آيند،

فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ⁽²⁾

و سوگند به بادهاى سخت‌وزنده،

وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ⁽³⁾

و سوگند به بادهاى باران‌آور،

فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ⁽⁴⁾

و سوگند به آنها كه حق را از باطل جدا مى‌كنند،

فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا ⁽⁵⁾

و سوگند به آنها كه ياد خدا را مى آموزند:

عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ⁽⁶⁾

تمام‌كردن حجت را، يا بيم‌كردن را،

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ⁽⁷⁾

كه آنچه به شما وعده داده شود واقع خواهد شد.

فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ⁽⁸⁾

پس آنگاه كه ستارگان خاموش شوند،

وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ⁽⁹⁾

و آنگاه كه آسمان بشكافد،

وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ⁽¹⁰⁾

و آنگاه كه كوه‌ها پراكنده گردند،

وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ⁽¹¹⁾

و آنگاه كه پيامبران را وقتى معين شود.

لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ ⁽¹²⁾

براى چه روزى معين شود؟

لِيَوْمِ الْفَصْلِ ⁽¹³⁾

براى روز فصل.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ ⁽¹⁴⁾

و چه دانى كه روز فصل چيست؟

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ⁽¹⁵⁾

در آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.

أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ ⁽¹⁶⁾

آيا اوّليان را هلاك نكرده‌ايم.

ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ ⁽¹⁷⁾

و آخريان را نيز از پى آنها نمى بريم؟

كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ ⁽¹⁸⁾

با مجرمان چنين رفتار مى‌كنيم.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ⁽¹⁹⁾

در آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.

أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ ⁽²⁰⁾

آيا شما را از آبى پست و بى‌مقدار نيافريده‌ايم.

فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ ⁽²¹⁾

و آن را در جايگاهى استوار قرار نداديم،

إِلَى قَدَرٍ مَعْلُومٍ ⁽²²⁾

تا زمانى معين؟

فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ⁽²³⁾

پس ما توانا بوديم و نيك توانا بوديم.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ⁽²⁴⁾

در آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا ⁽²⁵⁾

آيا زمين را جايگاهى نساختيم،

أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا ⁽²⁶⁾

براى زندگان و مردگان؟

وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا ⁽²⁷⁾

در آن كوه‌هاى بلند پديد آورديم و از آبى گوارا سيرابتان ساختيم.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ⁽²⁸⁾

در آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.

انْطَلِقُوا إِلَى مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ ⁽²⁹⁾

به سوى آنچه دروغش مى‌شمرديد به راه افتيد.

انْطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ ⁽³⁰⁾

به سوى آن دود سه شعبه به راه افتيد،

لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ ⁽³¹⁾

كه نه از آسيبتان نگه دارد و نه دفع آن شعله كند:

إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ ⁽³²⁾

و جهنم شراره‌هايى مى‌افكند هر يك به بلندى كاخى عظيم،

كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ⁽³³⁾

گويى كه اُشترانى زردگونند.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ⁽³⁴⁾

در آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان،

هَذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ ⁽³⁵⁾

اين روزى است كه كس سخن نگويد.

وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ ⁽³⁶⁾

آنها را رخصت ندهند تا پوزش خواهند.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ⁽³⁷⁾

در آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.

هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ ⁽³⁸⁾

اين روز روز فصل است كه شما و پيشينيانتان را گرد مى‌زوريم.

فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ ⁽³⁹⁾

پس اگر حيلتى داريد به كار بريد.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ⁽⁴⁰⁾

در آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ ⁽⁴¹⁾

پرهيزگاران در سايه‌ها و كنار چشمه سارانند،

وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ ⁽⁴²⁾

با هر ميوه‌اى كه آرزو كنند.

كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ⁽⁴³⁾

به پاداش كارهايى كه مى‌كرده‌ايد بخوريد و بياشاميد، شما را گوارا باد.

إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ⁽⁴⁴⁾

ما نيكوكاران را اينچنين پاداش مى‌دهيم.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ⁽⁴⁵⁾

در آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.

كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ ⁽⁴⁶⁾

بخوريد و اندك بهره‌اى برگيريد، كه شما مجرمانيد.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ⁽⁴⁷⁾

در آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ ⁽⁴⁸⁾

و چون گويندشان كه ركوع كنيد، ركوع نمى‌كنند،

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ⁽⁴⁹⁾

در آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.

فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ ⁽⁵⁰⁾

پس از قرآن به كدام سخن ايمان مى‌آورند؟