اوشا ونس، همسر معاون رئیسجمهور ایالات متحده، اگرچه کمتر در رسانهها ظاهر میشود، اما نقشی مؤثر و غیرقابل انکار در زندگی سیاسی و شخصی همسرش ایفا میکند.
نیویورک تایمز در گزارشی به بررسی زندگی همسر جیدی ونس معاون رئیس جمهور آمریکا پرداخت.
به گزارش جماران، این روزنامه می نویسد:
اوشا ونس، که زمانی دموکرات بود و خود از خانوادهای مهاجر است، حالا زندگی متفاوتی را در واشنگتنِ دوران ترامپ تجربه میکند.
اوشا ونس، همسر معاون رئیسجمهور ایالات متحده، در مدت کوتاهی زندگیای کاملاً متفاوت را تجربه کرده است. او سه فرزند خود را در مدارس جدید ثبتنام کرده، برای آنها برنامههای تفریحی ترتیب داده و نظارت کامل بر ایمنسازی خانه ۹۰۰۰ فوت مربعی خود برای کودکان داشته است.
اوشا بهطور منظم فرزندانش را به دفتر بانوی دوم در نزدیکی بنای یادبود واشنگتن میبرد، همراه خانواده در مراسم مذهبی یکشنبهها در حومه ویرجینیا شرکت میکند و گاهی در مسیرهای جنگلی اطراف پایتخت با حضور محافظان سرویس مخفی پیادهروی میکند.
طبق گفته یکی از مقامات ارشد دولت، او رابطهای گرم با رئیسجمهور دارد که همواره تحت تأثیر سوابق تحصیلیاش قرار میگیرد و او را “زیبا” توصیف میکند. همچنین روابط دوستانهای با ملانیا ترامپ، بانوی اول، دارد.
تنها یک سال پیش، اوشا ونس — که در گذشته گرایش دموکراتیک داشته و دختر مهاجران است — در اوهایو زندگی میکرد و بهعنوان وکیل در یک شرکت حقوقی ترقیخواه مشغول به کار بود. تغییر مسیر او بسیاری از دوستان قدیمیاش را شگفتزده کرده است. برخی معتقدند که با وجود نقش جدیدش بهعنوان بانوی دوم، او نمیتواند از حملات دولت ترامپ به دانشگاهها، وکلا، برنامههای تنوع فرهنگی و مهاجران خوشحال باشد.
با این حال، برخی دیگر بر این باورند که او از فاصله گرفتن از دنیای حقوق و ورود به دنیای سیاست، با جذابیتها و تأثیرگذاریهای خاص خود، لذت میبرد. خانم ونس که سابقه دستیاری قاضی ارشد دیوان عالی، جان رابرتس، و ویراستاری ارشد در نشریه حقوقی دانشگاه ییل را در کارنامه دارد، اخیراً در یک سخنرانی عمومی خود را “وکیل سابق” معرفی کرد. اطرافیان میگویند که او همواره از آرمانهای همسرش حمایت کرده، حتی اگر در ابتدا با آنها همنظر نبوده باشد.
برخی نزدیکان معاون رئیسجمهور — که خود زمانی منتقد صریح دونالد ترامپ بود و اکنون همراه سیاسی اوست — بر این باورند که اوشا ونس نیز فرآیندی مشابه اما کمتر علنی را پشت سر گذاشته و از جناح چپ فاصله گرفته است.
در حال حاضر، بسیاری او را نماد جنبشی میدانند که از سوی کاخ سفید و همسرش ترویج میشود؛ جنبشی که زنان را به فرزندآوری بیشتر و بازگشت به نقش محوری خانواده در جامعه آمریکایی تشویق میکند.
معاون رئیسجمهور جیدی ونس در سخنرانیای در ایالت میشیگان گفت:
«به نظر من، اوشا بهعنوان بانوی دوم ایالات متحده عملکرد فوقالعادهای دارد. و البته چون تمام دوربینها روشناند، هرچه من بگویم — حتی اگر عجیب به نظر برسد — او باید لبخند بزند و خوشحال باشد!»
برخی از منتقدان این جمله را جنسیتزده دانستهاند، اما اطرافیان این زوج تأکید دارند که اگرچه خانم ونس در انظار عمومی کمتر صحبت میکند، اما در خلوت یکی از مشاوران اصلی و مورد اعتماد همسرش به شمار میرود.
اوشا ونس؛ بانوی دوم تأثیرگذار اما در سایه
اوشا ونس، همسر معاون رئیسجمهور ایالات متحده، اگرچه کمتر در رسانهها ظاهر میشود، اما نقشی مؤثر و غیرقابل انکار در زندگی سیاسی و شخصی همسرش ایفا میکند.
یکی از مقامات ارشد دولت ترامپ که طی یک سال گذشته بهصورت پراکنده با او همکاری داشته و نخواست نامش فاش شود، درباره او گفت:
«تأثیر او بر همسرش قابل اندازهگیری نیست.»
این مقام، بانوی دوم را فردی با دیدگاههای عمیق و سنجیده درباره ازدواج، سیاست و ایمان توصیف کرد، اما افزود که او ترجیح میدهد در حاشیه بماند.
اگرچه ممکن است اوشا با همه جنبههای دولت ترامپ موافق نباشد، اما به گفته دوستانش هرگز مخالفت خود را علنی نمیکند. همان مقام دولتی گفت:
«سوابق خانوادگی و شیوه تربیتش چنین چیزی را نشان میدهد، اما بالاخره او با جیدی ازدواج کرده و باید با شرایط کنار بیاید.»
زندگی خانوادگی آنها نیز به دور از تجملات رایج است؛ پرستار کودک دارند اما پرستار مقیم نه. جیدی ونس اغلب عصرها زودتر کاخ سفید را ترک میکند تا با خانوادهاش شام بخورد و به خواباندن فرزندانشان کمک کند. پس از آن یا به کاخ سفید بازمیگردد یا از محل اقامت رسمی معاون رئیسجمهور به کار ادامه میدهد.
آنها سه فرزند ۸، ۵ و ۳ ساله خود را نیز در سفرهای رسمی بینالمللی همراهی کردهاند؛ از حضور در مراسم مذهبی جمعهالصلب در واتیکان گرفته تا شام رسمی با نخستوزیر هند در دهلی نو. تصاویری از این مناسبتها در رسانههای جهانی بازتاب گستردهای یافت.
برد ویلکاکس، جامعهشناس و عضو ارشد مؤسسه مطالعات خانواده، درباره نقش اوشا در خانواده گفت:
«او بهنوعی نماد جنبههای مثبت مادری متأهل در آمریکای امروز شده است.»
ویلکاکس که طی یک دهه گذشته در زمینه سیاستهای خانواده با جیدی ونس همکاری داشته، اکنون در همین موضوع با کاخ سفید نیز در ارتباط است.
با وجود این تأثیرگذاری، خانم ونس کمتر بهطور عمومی سخن گفته است. تنها در سال جاری یک مصاحبه بلند با وبسایت خبری The Free Press انجام داد که در آن از او بهعنوان «چشمگیرترین بانوی دوم از زمان ابیگل آدامز» یاد شد. همچنین در گفتوگویی با مگان مککین در یوتیوب گفت که برنامهای برای نقش بانوی اول در آینده ندارد:
«در دنیای آرمانی، روزی میتوانم به خانهام برگردم، حرفهام را از سر بگیرم و زندگیام را ادامه دهم.»
خانم ونس و اطرافیان نزدیکش برای این گزارش حاضر به مصاحبه نشدند. بیش از دوازده نفر از دوستان، همکاران و بستگان نیز تنها به شرط ناشناس ماندن حاضر به اظهار نظر شدند؛ چراکه از واکنش احتمالی او نگران بودند.
با این حال، اخیراً او کمکم حضور مستقلتری پیدا کرده است. در اول ژوئن، او در شبکه اجتماعی X «چالش تابستانی کتابخوانی کودکان در سال ۲۰۲۵» را معرفی کرد؛ ابتکاری که به باور او میتواند پاسخی به حواسپرتیهای دنیای دیجیتال امروز باشد — حتی برای خودش.
او در نشستی درباره همکاری آمریکا و هند در واشنگتن گفت: «صادقانه بگویم، بیش از حد به گوشیام نگاه میکنم. بهعنوان یک وکیل همیشه در حال پاسخ به ایمیل بودم و با سرعت واکنش نشان میدادم. اطلاع لحظهای از وقایع، مزیتی حرفهای محسوب میشد. اما این روند طرز تفکر شما را تغییر میدهد. به همین دلیل خودم را به خواندن مطالب سختتر، طولانیتر و حتی گاهی خستهکنندهتر وادار میکنم، تا آن بخش از ذهنم را دوباره فعال کنم.»
در یکی از مراسم رسمی در سالن ریاستجمهوری هتل سابق ترامپ (که اکنون والدورف آستوریا نام دارد)، اوشا ونس با تسلط و وقار در برابر حضاری مبهوت سخن گفت. با کتوشلوار سفید و موهایی خاکستریرنگ، تصویری متفاوت از زنان همردهاش در دولت ترامپ ارائه کرد؛ آرام، اندیشمند و بینیاز از زرقوبرقهای متداول سیاسی.
اوشا ونس از جمله بانوان سیاستمدار معدودی است که زندگی فرهنگی پررنگی دارد. طبق اطلاعات صفحه شخصیاش در وبسایت Goodreads، او بهتازگی سهگانه کلاسیک “شمشیر افتخار” اثر اولین واو، برگرفته از تجربههای نویسنده در جنگ جهانی دوم را مطالعه کرده و اکنون در حال خواندن رمان پیچیده “اعتماد” از هرنان دیاز است؛ داستانی درباره سرمایهداری مرموز و همسر ناشناختهاش در نیویورک.
در جریان کمپین انتخاباتی ۲۰۲۴ نیز بارها دیده شد که ترجمه ۸۴۸ صفحهای تحسینشده امیلی ویلسون از حماسه ایلیاد را با خود حمل میکرد.
او در همایش اخیر خود اعلام کرد که چالش کتابخوانی تابستانی بانوی دوم، بخشی از پروژهای بزرگتر برای گسترش سوادخواندن در بین کودکان آمریکاست. او در سخنانش گفت:
«هدف این است که اقدامات کوچک را یکییکی اجرایی کنیم، ببینیم کدام موفقاند و سپس آنها را توسعه دهیم. بهعنوان یک وکیل سابق، اگر پروژهای نداشته باشم واقعاً احساس کسالت میکنم.»
نقش اوشا ونس در زندگی شخصی و سیاسی همسرش، جیدی ونس، نقشی کلیدی و بیبدیل بوده است. از زمان آشناییشان در دانشکده حقوق ییل، او به راهنمای ورود همسرش به جهان نخبگان و در عین حال آرامکننده خوی تند او تبدیل شد.
یکی از نزدیکان این زوج میگوید: «اگر اوشا نبود، جیدی هرگز معاون رئیسجمهور نمیشد.»
جیدی ونس نیز در گفتوگویی در سال ۲۰۲۰ با مگین کلی به این موضوع اذعان کرده و گفته بود:
«من از آن دسته مردهایی هستم که واقعاً از داشتن یک صدای قدرتمند زنانه در کنارشان بهرهمند میشوند که بگوید: “این کار را نکن، آن کار را بکن.” قبلاً این صدا، صدای مادربزرگم ماماو بود، حالا اوشاست.»
این زوج پیشینههایی کاملاً متفاوت دارند. جیدی ونس از دل خانوادهای بحرانزده از طبقه پایین سفیدپوست در آمریکای روستایی برخاست — همانطور که در کتاب پرفروش خود Hillbilly Elegy (مرثیه روستایی) به آن پرداخته است.
در مقابل، اوشا ونس دختر بزرگ خانوادهای موفق از مهاجران هندی است. پدر و مادرش، کریش و لکشمی چیلکوری، از طبقه برهمن در ایالت آندرا پرادش در جنوب هند بودند و در دهه ۱۹۸۰ به همراه موجی از پزشکان، مهندسان و دانشمندان انگلیسیزبان هندی برای ساختن آیندهای بهتر به ایالات متحده مهاجرت کردند.
خانواده چیلکوری، پدر و مادر اوشا، در دهه ۱۹۸۰ میلادی به آمریکا مهاجرت کردند و در محلهای برنامهریزیشده در سندیگو به نام رانچو پنیاسکیتوس ساکن شدند؛ منطقهای با خانههایی به سبک اسپانیایی که ارزش منزل آنها اکنون بیش از ۱.۴ میلیون دلار است.
کریش چیلکوری، پدر اوشا، بیش از سه دهه بهعنوان مهندس هوافضا در شرکتهای United Technologies و Collins Aerospace فعالیت داشت و اکنون مدرس دانشگاه ایالتی سندیگو است.
لکشمی چیلکوری، مادر اوشا، زیستشناس مولکولی و مدیر ارشد دانشکده Sixth College در دانشگاه کالیفرنیا، سندیگو است. او در یکی از نامههای رسمی دانشگاه، با اشاره به تبعات دوران پساکرونا نوشت:
«در شرایطی که همهگیری هنوز کاملاً پشت سر گذاشته نشده و مسائلی مانند نابرابری، نژادپرستی ساختاری، تبعیض علیه سیاهپوستان و آسیاییها همچنان حلنشدهاند، در برابر ما هم فرصت هست و هم مسئولیت.»
اوشا ونس در محیطی پر از کتاب بزرگ شد. او در گفتوگویی با فاکس نیوز گفت:
«خانه ما همیشه پر از کتاب بود. پدرم مدتی تلاش میکرد تمام آثار برندگان نوبل را بخواند.»
وی دوران تحصیل دبیرستان را در Mount Carmel با موفقیت پشت سر گذاشت، وارد دانشگاه ییل شد، سپس بورسیه تدریس در چین را دریافت کرد و در ادامه با بورسیه بنیاد گیتس به دانشگاه کمبریج انگلستان رفت. در آنجا درباره سیر تحول قوانین کپیرایت در انگلستان قرن هفدهم تحقیق کرد. در دفتر یادبود دانشپژوهان گیتس، علایق خود را اینگونه توصیف کرده است:
«کاوش در محلههای شهری، آشپزی و بازارهای سبز، پیادهرویهای طولانی، و نگرانی بابت مدرسه حقوق!»
در سال ۲۰۱۰، اوشا به ییل بازگشت تا تحصیل در دانشکده حقوق را آغاز کند؛ دوستانش میگویند او در آن زمان تصویری از اعتمادبهنفس و آمادگی کامل بود. او و جیدی ونس خیلی زود در یک پروژه مهم نگارشی بهعنوان همگروه معرفی شدند. جیدی بعدها در کتاب پرفروش خود Hillbilly Elegy درباره اولین برداشتش از او نوشت:
«او شبیه یک جهش ژنتیکی بود — ترکیبی از تمام ویژگیهای مثبت انسانی: باهوش، سختکوش، قدبلند و زیبا.»
با این حال، احساسات از ابتدا دوطرفه نبود. اوشا در سخنرانی اخیر خود در همایش همکاری آمریکا و هند با لحنی صادقانه گفت:
«میتوان گفت در این رابطه، جیدی بیشتر نقش گاز را داشت و من ترمز؛ چون تمرکزم بیشتر روی درس و دانشگاه بود.»
اوشا و جیدی ونس در سال دوم دانشکده حقوق وارد رابطهای جدی شدند. همان سال برای مصاحبه با شرکتهای حقوقی به واشنگتن رفتند.
در خاطرهای که جیدی در کتاب پرفروش خود مرثیه روستایی (Hillbilly Elegy) نقل کرده، به شبی اشاره میکند که پس از یک مصاحبه ناموفق با یکی از شرکتهای مورد علاقهاش، با روحیهای شکسته به اتاق هتل بازگشت. اوشا تلاش کرد آرامش کند، اما جیدی کنترلش را از دست داد، از اتاق بیرون رفت و در خیابانهای واشنگتن سرگردان شد.
اوشا، نگران، به دنبال او رفت و در نهایت با آرامشی همراه با اشک به او گفت:
«فرار کردن قابلقبول نیست. من نگران تو هستم، و باید یاد بگیری چطور با من حرف بزنی.»
این دو در سال ۲۰۱۴ در مراسمی در فضای باز در کنتاکی، نزدیک زادگاه جیدی، ازدواج کردند. طی یک دهه بعد، بهسبب موقعیتهای شغلی، بارها بین سواحل شرقی و غربی و سپس به ایالتهای میانی آمریکا جابهجا شدند. آنها در این مسیر صاحب سه فرزند شدند:
ایوان (۲۰۱۷)، ویوک (۲۰۲۰)، و میربل (۲۰۲۱).
اوشا ونس مسیر حرفهای درخشانی را طی کرد. او بهعنوان دستیار قضایی برای قاضی برت کاوانا در دادگاه تجدیدنظر حوزه دیسی و سپس برای قاضی ارشد جان رابرتس در دیوان عالی ایالات متحده فعالیت داشت. همچنین در شرکت حقوقی معتبر Munger, Tolles & Olson در سانفرانسیسکو و واشنگتن کار کرد.
در همین دوران، جیدی ونس به شراکت در یک صندوق سرمایهگذاری خطرپذیر رسید که با همکاری پیتر ثیل، میلیاردر مشهور سیلیکونولی و از حامیان اصلی ترامپ، تأسیس شده بود.
در سال ۲۰۱۷، پس از موفقیت کتاب Hillbilly Elegy که بهنوعی روایت زندگی طبقه کارگر سفیدپوست حامی ترامپ محسوب میشد، این زوج به سینسیناتی نقل مکان کردند. اوشا از راه دور به فعالیت حقوقی خود ادامه داد و خانهای ویکتوریایی به ارزش ۱.۴ میلیون دلار در محله لیبرالگرای East Walnut Hills خریدند.
او به عضویت هیئتمدیره ارکستر سمفونیک سینسیناتی درآمد و در مدیریت فضای اجتماعی خانواده نیز دقیق عمل میکرد—مثلاً با یادداشتهایی روی بطریهای شراب مشخص میکرد کدامها برای پذیرایی از مهمان مناسب هستند.
یکی از نقاط عطف در مسیر فکری و سیاسی اوشا ونس در سال ۲۰۱۸ رخ داد، زمانی که کریستین بلیزی فورد، قاضی برت کاوانا را—که آن زمان نامزد عضویت در دیوان عالی بود—به آزار جنسی در دوران دبیرستان متهم کرد.
اگرچه کاوانا اتهام را رد کرد و نهایتاً با اختلافی اندک تأیید شد، اما به گفته دوستان نزدیک، اوشا ونس از حملات شدید دموکراتها به کسی که برایش احترام قائل بود، بهشدت خشمگین شد.
جیدی ونس سال گذشته در گفتوگو با ستوننویس نیویورکتایمز، راس دوتت، گفت:
«همسرم برای کاوانا کار کرده بود.
او را دوست داشت — کمی دستوپا چلفتی بود، اما خیلی محترم. هیچوقت این اتهامات را باور نکرد.»
در همان سال، جیدی در یک ضیافت تجاری مربوط به گروه Business Roundtable شرکت کرد. در آنجا کنار مدیرعامل یک زنجیره هتل نشست که از سیاست سختگیرانه ترامپ در مرزها گلایه داشت؛ سیاستی که باعث کاهش ورود کارگران مهاجر کمدستمزد شده و او را مجبور به استخدام آمریکاییها با دستمزد بالاتر کرده بود.
یکی از دوستان خانواده ونس میگوید: «هردوی آنها از این شکایت، عمیقاً متأثر و حتی منزجر شدند.»
در سال ۲۰۲۴، جیدی ونس در گفتوگویی با نیویورکتایمز، با یادآوری دیدارش با مدیر یکی از زنجیرههای هتلهای بزرگ، به یکی از تبعات پنهان مهاجرت غیرقانونی اشاره کرد و گفت:
«یکی از جنبههای واقعاً آشفتهکننده مهاجرت غیرقانونی این است که ما را به این ذهنیت میرساند که فقط با مهاجران غیرقانونی میتوان خانه ساخت؛ در حالیکه ما حدود هفت میلیون مرد داریم—تنها مرد، نه حتی زن—که بهکلی از بازار کار خارج شدهاند.»
او تأکید کرد که آمریکاییها حاضرند این مشاغل را بپذیرند، اما نه با دستمزدهای زیرمیزی و غیررسمی.
در آبان ۲۰۲۰، فیلم اقتباسی از کتاب Hillbilly Elegy با واکنشهای تند و منفی منتقدان روبهرو شد؛ واکنشی که به گفته نزدیکان، برای جیدی و اوشا ونس دردناک بود.
در آن مقطع، کتابی که روزی بهعنوان پنجرهای به درون زندگی طبقه کارگر آمریکا تحسین شده بود، اکنون به چشم سکوی پرتابی برای جاهطلبیهای سیاسی نویسندهاش دیده میشد.
کمتر از یک سال بعد، جیدی ونس نامزدی خود را برای سنا از ایالت اوهایو اعلام کرد. این در حالی بود که در گذشته، اظهارات تند و تیزی علیه دونالد ترامپ مطرح کرده بود—از جمله توصیف او به عنوان «هروئین فرهنگی» و حتی «هیتلر آمریکا» در محافل خصوصی. اما از سال ۲۰۱۸ به بعد، ونس موضعگیریهایش را تعدیل کرد و در سال ۲۰۲۰ رسماً از ترامپ حمایت نمود.
همین تغییر موضع، در کنار حمایت کلیدی ترامپ، به پیروزی ونس در انتخابات سنای ۲۰۲۲ انجامید.
در تابستان ۲۰۲۴، با معرفی رسمی جیدی ونس بهعنوان نامزد معاونت ریاستجمهوری در کنار ترامپ، همسرش اوشا نیز گام بلندی برداشت: او از سمت خود در شرکت حقوقی Munger استعفا داد و بهطور تماموقت به تیم کارزار پیوست.
اوشا ونس نهتنها در گردهماییها همراه همسرش و فرزندانشان حضور داشت، بلکه به گفته همکاران کارزار، یکی از چهرههای محوری در طراحی و آمادهسازی جیدی برای مناظره با فرماندار تیم والز از مینهسوتا بود.
اوشا ونس، با وجود آنکه کمتر در معرض دید عمومی قرار دارد، تأثیری عمیق و ماندگار بر زندگی شخصی و مسیر اعتقادی همسرش داشته است. جیدی ونس، در مصاحبهای با گارسیا ناوارو از نیویورکتایمز، گفته است که همسرش—با وجود تعلق به آیین هندو—نقشی اساسی در تصمیم او برای گرایش به مسیحیت و غسل تعمید ایفا کرده:
«او فکر میکرد این تصمیمها برای روحم خوب است. و واقعیت این است که بدون حمایت او هرگز این مسیر را طی نمیکردم.»
اوشا همچنین از سیاستهای خانوادهمحور همسرش حمایت میکند. پس از اظهارات جنجالی جیدی درباره «زنان بیفرزند و عاشق گربه»، او به همسرش گوشزد کرد که این نوع سخنان، توجه مردم را از اصل پیام منحرف میکند؛ یعنی همان هشدار درباره گسترش روحیه ضدخانواده و ضددوستی با کودکان در برخی ابعاد جامعه آمریکا.
میان سکوت سیاسی و فعالیت اجتماعی
با آنکه جیدی ونس همچنان چهرهای بحثبرانگیز در فضای سیاسی آمریکاست—از جمله حمایت از یک حزب راستافراطی در آلمان و دفاع از بازگشت یکی از دستیاران ایلان ماسک پس از انتشار پستهای نژادپرستانه—اوشا ونس ترجیح داده است در سیاست روز مستقیماً دخالت نکند.
یکی از معدود استثناها، سفر بحثبرانگیز او در مارس ۲۰۲۵ به گرینلند بود؛ جایی که قرار بود برای تماشای مسابقات سورتمهسواری با سگ به آن سفر کند—در حالی که دونالد ترامپ پیشتر علاقه خود را برای تملک این منطقه از دانمارک ابراز کرده بود.
اوشا پیش از سفر، ویدئویی شاد و تبلیغاتی منتشر کرد، اما پس از اعتراض شدید ساکنان گرینلند، این سفر به بازدیدی کوتاه از یک پایگاه نظامی آمریکا در کنار همسرش محدود شد.
اوشا ونس گفته است که قصد دارد در ماههای پیشرو، پروژههای تازهای را با عنوان «طرحهای بانوی دوم» آغاز کند. در حال حاضر، همچنان فرزندانش را به دفتر خود در ساختمان اجرایی آیزنهاور—مشرف به بنای یادبود واشنگتن—میبرد و فعالیتهای اجتماعی را بهصورت تدریجی گسترش میدهد.
یکی از این برنامهها، کمپ آموزشی «Camp VPR» بود که همین ماه برای ۲۰۰ کودک در محوطه وسیع اقامتگاه رسمی معاون رئیسجمهور برگزار کرد. او همچنین وارد همکاری با سازمان المپیک ویژه (Special Olympics) شده است.
اوشا در سخنرانیاش در همایش همکاری آمریکا و هند گفت: «اگر این پروژه تمام وقتم را بگیرد، فوقالعاده است. و اگر نه، پروژههای بیشتری اضافه میکنیم.»