جی پلاس

چرا علی دایی رییس فدراسیون فوتبال نمی شود؟

اساسنامه عجیب و غریب فدراسیون فوتبال ایران به شکلی تدوین شده که فوتبالیست ها این امکان را ندارند که به راحتی در انتخابات شرکت کرده و رییس این فدراسیون شوند، در حالی که غیرفوتبالی ها به راحتی می توانند رییس شوند!

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس، یکی از مباحثی که بارها از سوی عموم مردم مطرح شده این است که چرا چهره های مطرح فوتبالی به مانند علی دایی و مهدی مهدوی کیا هیچ گاه برای ریاست فدراسیون فوتبال قدم بر نمی دارند و ما شاهد حضور افرادی از خانواده این رشته برمسند فدراسیون نیستیم؟ جواب این سوال ساده ست: اساسنامه!

اساسنامه فدراسیون فوتبال (سال ۹۰) که این روزها حواشی زیادی به خود اختصاص داده به نحوی تنظیم شده که فوتبالیست ها در شرایط خاص می توانند برای انتخابات ثبت نام کنند. طبق بند دو ماده 39 اساسنامه فدراسیون فوتبال افرادی می توانند برای ریاست فدراسیون کاندیدا شوند که سابقه حداقل 10 سال مدیریت را در کارنامه داشته باشند. بنابراین فوتبالیست ها که بیشتر زمان خود را در مستطیل سبز گذرانده اند و یا پس از آن مربی شده اند به راحتی نمی توانند به 10 سال سابقه مدیریتی برسند. البته این قانون برای عضویت در هیات رییسه 5 سال است.

با این قانون راه برای حضور فوتبالیست های ایران جهت حضور در فدراسیون فوتبال به عنوان رییس غیرممکن نیست اما بسیار سخت و دشوار است. درست است که برخی به مانند علی دایی خودشان از حضور در چنین منصب های دوری می کنند اما قانون باید به شکلی باشد که راه برای حضور این افراد هموار باشد.

این اتفاق در حالی رخ می دهد که مدیران غیرفوتبالی که سودای ریاست را دارند به راحتی می توانند به هدف خود برسند. مدیرانی که بسیاری حضور آن ها را مشکل بزرگ فوتبال ایران می دانند و به راحتی از مناصب غیر مرتبط پای به ورزش و فوتبال می گذارند و مشکلات بزرگی را پیش می آورند.

البته تجربه نشان داده که به جز چهره های معدودی، باقی مدیران تنها اسم مدیر را یدک می کشند. مدیرانی که اوضاع امروز فوتبال ایران دستپخت آن هاست. مدیرانی که به راحتی می آیند، به اهداف خاص خود می رسند و بدون پاسخگو بودن هم می روند و یک صندلی دیگر را برای نشستن انتخاب می کنند!

بنابراین راه برای حضور غیرفوتبالی ها در فدراسیون هموارتر است اما افرادی که سال ها برای این رشته زحمت کشیدند این شانس را ندارند که بتوانند مدیریت آن را هم تجربه کنند.

این اتفاق در حالی رخ داده که در نقاط مختلف جهان چهره های مطرح فوتبال کشورها در فعالیت های مدیریتی این رشته حاضر هستند و حتی رییس فدراسیون فوتبال کشورشان هم می شوند. حتی اگر کشورها مدیر فوتبالی نداشته باشند حداقل این شرایط برای آن ها مهیا است که بتوانند در صورت تمایل به منصب های مختلف در بخش اجرایی فوتبال برسند.

مشخص نیست این موضوع در اساسنامه قابلیت تغییر دارد و یا کماکان برخی ترجیح می دهند که ریاست و دیگر مناصب فدراسیون در اختیار خودشان باشد و راه برای فوتبالیست ها بسته باشد.

این تفکرات که مشخص نیست چه منشایی دارد کار را به جایی رسانده که ستاره بزرگ قاره آسیا یعنی علی دایی در AFC هم رییس نباشد. او در اظهاری نظری اعلام کرده بود که اگر من برای ریاست AFC کاندیدا شوم کسی از من حمایت می کند؟ متاسفانه تفکرات نادرست سبب شده بسیاری از بزرگان و داشته های ارزشمند فوتبال و ورزش کشور خارج از گود باشند و افراد ناآشنا همه کاره شوند!

شرایط نامزدهای ریاست فدراسیون فوتبال، ماده 39

دیدگاه تان را بنویسید