آمار از گرایش نرم متقاضیان به سمت رسانه های الکترونیک در یزد خبر می‌دهد.
به گزارش ایلنا، مریم موسوی، کارشناس ارشد ارتباطات در یادداشتی برای ایلنا نوشته است: بیش از 400 سال از انتشار نخستین روزنامه جهان در سال 1605 میلادی توسط یوهان کارولوس ریلیشن در فرانسه می گذرد. روزنامه ای که هر چند برای اطلاع رسانی به صورت عموم منتشر می شد اما نوع و شیوه آن تفاوت زیادی با نشریات مکتوب این روزها داشت.پس از آن نشریات مکتوب دیگری در جای جای جهان با سبک و سیاقی خاص منتشر و به دست مخاطبان می رسید که در اینجا فرصت برشمردن آنها نیست.
کم کم روزنامه‌ها جای خود را دربین مخاطبان باز کردند به طوری که روزنامه های نیویورک تایمز و لندن تایمز و...به سرعت از نخستین روزنامه های معتبر شدند و نیاز به کسب اطلاعات و خبر از نیازهای روزمره بشر به حساب آمد.
این نیاز روزافزون و سرعت در دریافت خبر موجب شد تا رسانه ها به روزتر شود و همین بود که پس از روزنامه ها رادیو و تلویزیون به عنوان رسانه های جدید جای خود را در میان مردم بازکردند, اما با وجود گسترش سایر رسانه ها هنوز هم عده زیادی از مردم لذت دردست گرفتن و مطالعه روزنامه را از یاد نبرده و اشتراک نشریات و دریافت هرصبح آن از الزامات زندگی آنها محسوب می شد.
این نیاز آنقدر در بین مخاطبان شدت داشت که هیچکس تصور نمی کرد روزی این ذائقه تغییر یابد. حال آنکه رسانه به دلیل ماهیت و جذابیتش با عموم مردم سروکار دارد و تغییرات آن به سرعت در کل جهان فراگیر می شود.
با گذشت زمان و نیاز مخاطبان به رسانه های فراگیرتر و جدید که مهارت و تخصص بیشتری در تنوع سبک نگارش و سرعت بیشتری برای انتقال اخبار و اطلاعات را داشته‌باشد؛ انگیزه پدید‌آمدن رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مدرنی چون فیسبوک,توییتر,تلگرام,اینستاگرام و... فراهم شد.
با توجه به جذابیت این رسانه ها و سبک جدید و متفاوت زندگی مردم و همچنین نیاز آنها برای کسب اطلاعات بیشتر, رسانه های جدید خیلی سریع در بین مخاطبان جای خود را باز کردند. رسانه های اجتماعی در حال حاضر برای انتشار اخبار و مطالب و فعالیت بین عموم مردم جامعه هنوز نیاز به مجوز نداشته و عموم مردم از طریق تلفن های همراه خود به سهولت به تعداد زیادی از این شبکه های اجتماعی دسترسی دارند؛ به نحوی که هر شهروند به راحتی می تواند دیده ها و شنیده های خود از مسائل مختلف جامعه را انعکاس دهد و یا در جریان دیگر مطالب به اشتراک گذاشته شده قرار گیرد.
با همه این توصیفات ذکر این نکته ضروری است که متولد شدن یک رسانه جدید باعث از بین رفتن رسانه های دیگر نخواهد شد.البته این روزها ذائقه متقاضیان در خواست مجوز نیز تغییر یافته به طوریکه بر طبق آمار جستجو شده در سامانه جامع رسانه های کشورکه منبع کاملی از رسانه های دارای مجوز است, می توان تغییر ذائقه مخاطبان از رسانه های مکتوب و گرایش آنها به سمت رسانه های الکترونیک( برخط و غیر برخط) را فهمید؛ این تغییر ذائقه در بین مخاطبان یزدی نیز به خوبی حس می شود چرا که بر طبق آمار موجود در سامانه ذکر شده از بین کل 183 رسانه دارای مجوز در این استان در سال 97 تعداد 132 نشریه مکتوب, 33رسانه الکترونیک برخط و 18 رسانه الکترونیک غیر برخط بود, اما طبق آمار های سال جدید یعنی در سال 98 و تا این زمان استان یزد دارای مجموع 191 رسانه می باشد؛که 130مورد نشریه مکتوب ,36 رسانه الکترونیک برخط و 25 رسانه الکترونیک غیر برخط می باشد که گمان می رود این تغییر جزیی در نوع رسانه های درخواستی, ازگرایش نرم متقاضیان به سمت رسانه های الکترونیک خبر می دهد.
در واقع به غیر از توجه و کشش مخاطبان و متقاضیان رسانه به نوع الکترونیک و مجازی عوامل مهم دیگر یعنی افزایش قیمت کاغذ, فیلم و زینک,هزینه های توزیع نشریه مکتوب, هزینه خبرنگار و عکاس و ... را نیز باید به این تغییر ذائقه افزود.
به نظر می رسد آمار ارائه شده از نوع رسانه ها در یزد و رشد رسانه‌های الکترونیک حکایت از مطالبه مخاطبان و به روز تر شدن دست اندرکاران و گردانندگان رسانه ای دارد, به طوریکه جامعه رسانه ای یزد کم کم در حال پذیرش شیوه های جدید رسانه ای در کنار رسانه های مکتوب هستند که صد البته امروز همه رسانه ها و بخصوص نشریات مکتوب باید برای ماندن در بین مخاطبان و اینکه منبع کسب خبر برای آنها باقی بمانند, بیش از پیش به روز رسانی و مدرن شوند.
