آنفلوانزای فوق حاد پرندگان یک بیماری ویروسی دارای 3 نوع تیپ C,B,A است ، در پرندگان فقط تیپ A می تواند ایجاد بیماری و تلفات گسترده در حد صد در صد داشته باشد ، این تیپ علاوه بر پرندگان ، سایر حیوانات از جمله خوک، اسب و همچنین انسان را نیز درگیر می نماید.
مخازن بیماری:
پرندگان وحشی و آبزی می توانند بدون اینکه خود مبتلا به بیماری شوند، ویروسهای این آنفلوانزا را با خود جابجا کنند، خوک به عنوان میزبان واسط ویروسهای آنفلوانزای پرندگان و پستانداران عمل می کند .
میزبانها ( پرندگان حساس به بیماری):
مرغ و خروس، بوقلمون، مرغ شاخدار، پرندگان زینتی، پرندگان وحشی و شتر مرغ از پرندگان حساس به این بیماری هستند.
علائم بیماری در پرندگان :
شروع ناگهانی تلفات بالا با روند افزایش در گله، انتشار ناگهانی بیماری در گله؛ بیحالی شدید، پژمردگی و دور هم جمع شدن گله؛ کاهش شدید مصرف دان؛ افت ناگهانی و شدید تولید روزانه؛ علائم تنفسی حاد؛ سیاه شدن و خونریزی تاج، ریش و ساق پا.
نحوه انتقال بیماری:
تماس با پرندگان وحشی و پرندگان آبزی آلوده؛از طریق کفش، لباس، خودرو، آب، دان و مدفوع و بستر آلوده؛ سگ و گربه به عنوان ناقلینن مکانیکی؛ تهیه دان از منابع غیر مطمئن بخصوص کانونهای آلوده؛ پراکنده شدن کود مرغداری به محیط اطراف؛
عدم پاکسازی و ضد عفونی کامل محل نگهداری مرغ و لوازم و تجهیزات قبل از پرورش جوجه.
راههای پیشگیری از بیماری:
جلوگیری از ورود پرندگان وحشی به محل نگهداری مرغ از طریق نصب توری و ترمیم خرابیهای آن؛ رعایت اصول بهداشتی و امنیت زیستی در مرغداری های صنعتی؛ ضد عفونی کامل محل پرورش مرغ و تجهیزات آن قبل از جوجه ریزی؛ ممانعت از ورود حیوانات دیگر به عنوان ناقلین مکانیکی به محل پرورش مرغ؛ اعلام هر نوع کاهش شدید مصرف دان، کاهش شدید تولید یا افزایش تلفات به نزدیکترین پست دامپزشکی.
توصیه های مهم بهداشتی:
خودداری از شکار و نگهداری پرندگان مهاجر و بومی آبزی؛
اهالی روستاها از رها نمودن مرغهای بومی و دیگر ماکیان بصورت چرای آزاد خودداری و آنها را در مکانهای سر پوشیده نگهداری نمایند چون امکان انتقال بیماری به طیور بومی از طریق تماس با پرندگان وحشی وجود دارد.
صاحبان طیور بومی در صورت مشاهده تلفات ، مراتب را سریعا به نزدیکترین پست دامپزشکی اعلام نمایند؛
راههای انتقال بیماری:
بیماری از طریق تماس با مدفوع ، خون ، ترشحات تازه مجاری تنفسی پرندگان بیمار و محیط زیست آلوده ، انتقال می یابد.
علایم بالینی
الف) دیگر علایم این بیماری در پرندگان مبتلا :
بیماری آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان ، یک بیماری کشنده با انتشار سریع در پرندگان است که تحت شرایطی مناسب به انسان نیز منتقل می شود.
بی اشتهایی ، اشکال در تنفس با یک صدای خاص تنفسی ، اسهال سفید و سبز، افت شدید تولید تخم، تیرگی تاج به همراه خونریزی در ریش و ساق پا، پژمردگی شدید پرندگان ، آبریزش از چشم و بینی و افزایش شدید مرگ و میر پرندگان.
ب) علایم در انسان شامل :
تب ، سرفه ، گلودرد، درد عضلات ، احساس کسالت، عفونت چشم و ریه ها ، تنگی نفس، خلط خونی و اسهال.
مخازن بیماری:
پرندگان مهاجر به ویژه اردک و غاز، جوجه ها ، بوقلمون ، قو ، چنگر، خوتکا و سایر پرندگان وحشی که می توانند این ویروس را به پرندگان خانگی منتقل کرده و سپس به انسان نیز انتقال دهند.
به محض مشاهدۀ موارد مشکوک باید سریعاً آن را به مراکز بهداشتی و دامپزشکی گزارش کرد.
رعایت اصول بهداشتی و توصیه های پیشگیرانه بسیار ضرورت دارد.
پیشگیری و توصیه های بهداشتی :
از شکار و صید پرندگان وحشی مهاجر نظیر اردک و غاز، چنگر ، خودکا، قو و... تماس نزدیک با آنها به دلیل احتمال ناقل بودن شان جداً خودداری کنید.
از عرضه ، خرید و نگهداری پرندگان وحشی مهاجر زنده و ذبح و آماده سازی آنها برای مصرف غذایی و نیز از مصرف فرآورده های پرندگان مهاجر جداً خودداری کنید.
از پراکندن پر، روده و ضایعات پرندگان کشتاری در محیط جداً خودداری کنید.
از رها سازی پرندگان اهلی در اطراف برکه ها و آب بندانها و کشتزارهای برنج آب تخت شده که می تواند محل تجمع پرندگان وحشی مهاجر باشد خودداری کنید.
گوشت مرغ مصرفی خود را از مراکز مجاز که به صورت بهداشتی آن را عرضه می کنند تهیه کنید.
از عرضه و خرید پرندگان زندۀ اهلی و وحشی در بازارهای روز خودداری کنید.
تهیه و انتشار : نصراله ابراهیمی
6070
منبع : ایرنا
انتهای پیام مخازن بیماری:
پرندگان وحشی و آبزی می توانند بدون اینکه خود مبتلا به بیماری شوند، ویروسهای این آنفلوانزا را با خود جابجا کنند، خوک به عنوان میزبان واسط ویروسهای آنفلوانزای پرندگان و پستانداران عمل می کند .
میزبانها ( پرندگان حساس به بیماری):
مرغ و خروس، بوقلمون، مرغ شاخدار، پرندگان زینتی، پرندگان وحشی و شتر مرغ از پرندگان حساس به این بیماری هستند.
علائم بیماری در پرندگان :
شروع ناگهانی تلفات بالا با روند افزایش در گله، انتشار ناگهانی بیماری در گله؛ بیحالی شدید، پژمردگی و دور هم جمع شدن گله؛ کاهش شدید مصرف دان؛ افت ناگهانی و شدید تولید روزانه؛ علائم تنفسی حاد؛ سیاه شدن و خونریزی تاج، ریش و ساق پا.
نحوه انتقال بیماری:
تماس با پرندگان وحشی و پرندگان آبزی آلوده؛از طریق کفش، لباس، خودرو، آب، دان و مدفوع و بستر آلوده؛ سگ و گربه به عنوان ناقلینن مکانیکی؛ تهیه دان از منابع غیر مطمئن بخصوص کانونهای آلوده؛ پراکنده شدن کود مرغداری به محیط اطراف؛
عدم پاکسازی و ضد عفونی کامل محل نگهداری مرغ و لوازم و تجهیزات قبل از پرورش جوجه.
راههای پیشگیری از بیماری:
جلوگیری از ورود پرندگان وحشی به محل نگهداری مرغ از طریق نصب توری و ترمیم خرابیهای آن؛ رعایت اصول بهداشتی و امنیت زیستی در مرغداری های صنعتی؛ ضد عفونی کامل محل پرورش مرغ و تجهیزات آن قبل از جوجه ریزی؛ ممانعت از ورود حیوانات دیگر به عنوان ناقلین مکانیکی به محل پرورش مرغ؛ اعلام هر نوع کاهش شدید مصرف دان، کاهش شدید تولید یا افزایش تلفات به نزدیکترین پست دامپزشکی.
توصیه های مهم بهداشتی:
خودداری از شکار و نگهداری پرندگان مهاجر و بومی آبزی؛
اهالی روستاها از رها نمودن مرغهای بومی و دیگر ماکیان بصورت چرای آزاد خودداری و آنها را در مکانهای سر پوشیده نگهداری نمایند چون امکان انتقال بیماری به طیور بومی از طریق تماس با پرندگان وحشی وجود دارد.
صاحبان طیور بومی در صورت مشاهده تلفات ، مراتب را سریعا به نزدیکترین پست دامپزشکی اعلام نمایند؛
راههای انتقال بیماری:
بیماری از طریق تماس با مدفوع ، خون ، ترشحات تازه مجاری تنفسی پرندگان بیمار و محیط زیست آلوده ، انتقال می یابد.
علایم بالینی
الف) دیگر علایم این بیماری در پرندگان مبتلا :
بیماری آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان ، یک بیماری کشنده با انتشار سریع در پرندگان است که تحت شرایطی مناسب به انسان نیز منتقل می شود.
بی اشتهایی ، اشکال در تنفس با یک صدای خاص تنفسی ، اسهال سفید و سبز، افت شدید تولید تخم، تیرگی تاج به همراه خونریزی در ریش و ساق پا، پژمردگی شدید پرندگان ، آبریزش از چشم و بینی و افزایش شدید مرگ و میر پرندگان.
ب) علایم در انسان شامل :
تب ، سرفه ، گلودرد، درد عضلات ، احساس کسالت، عفونت چشم و ریه ها ، تنگی نفس، خلط خونی و اسهال.
مخازن بیماری:
پرندگان مهاجر به ویژه اردک و غاز، جوجه ها ، بوقلمون ، قو ، چنگر، خوتکا و سایر پرندگان وحشی که می توانند این ویروس را به پرندگان خانگی منتقل کرده و سپس به انسان نیز انتقال دهند.
به محض مشاهدۀ موارد مشکوک باید سریعاً آن را به مراکز بهداشتی و دامپزشکی گزارش کرد.
رعایت اصول بهداشتی و توصیه های پیشگیرانه بسیار ضرورت دارد.
پیشگیری و توصیه های بهداشتی :
از شکار و صید پرندگان وحشی مهاجر نظیر اردک و غاز، چنگر ، خودکا، قو و... تماس نزدیک با آنها به دلیل احتمال ناقل بودن شان جداً خودداری کنید.
از عرضه ، خرید و نگهداری پرندگان وحشی مهاجر زنده و ذبح و آماده سازی آنها برای مصرف غذایی و نیز از مصرف فرآورده های پرندگان مهاجر جداً خودداری کنید.
از پراکندن پر، روده و ضایعات پرندگان کشتاری در محیط جداً خودداری کنید.
از رها سازی پرندگان اهلی در اطراف برکه ها و آب بندانها و کشتزارهای برنج آب تخت شده که می تواند محل تجمع پرندگان وحشی مهاجر باشد خودداری کنید.
گوشت مرغ مصرفی خود را از مراکز مجاز که به صورت بهداشتی آن را عرضه می کنند تهیه کنید.
از عرضه و خرید پرندگان زندۀ اهلی و وحشی در بازارهای روز خودداری کنید.
تهیه و انتشار : نصراله ابراهیمی
6070
منبع : ایرنا
کپی شد
