ˈحواشی زندگیست که انسان ها را متفاوت می کند و گرنه متن زندگی آنان به هم شبیه است ˈ نقلیست از نصرالله کسرائیان (پدر عکاسی قومی ایران) که ایرنا را برآن داشت تا بکاود در هیاهوی صنعت و مهاجرت که چگونه نمادهایی گاه بارز از فرهنگ و هنر کشور، روستا، سخاوت سبز شالی و جنگل های گیلان را برای زندگی برمی گزینند.
تکرار مدام پروانه معصومی در گفت و گو با ایرنا که می گفت: 'من عاشق زندگی در روستاهای گیلان بودم 'و ایده زندگی در روستا نیز درحین بازی در یکی از فیلم هایش در سر پرورده شد را از خاطر نبرده ایم که غلیان سینما در اکران بخشی از فیلم ناگهان درخت به کارگردانی صفی یزدانیان، زمانی که پیمان معادی رشت را بعنوان یکی از عوامل دلچسب برای ' زنده بودن ' تکرار می کند سرور انگیز می شود.
تالار مرکزی رشت گشایش می یابد و گونتر اوکر نقاش ۸۸ ساله آلمانی که پس از ژان ولفگانگ گوته شاعر، فیلسوف، نویسنده، سیاستمدار و دانشمند بزرگ آلمانی تحت تاثیر حافظ سرزمینمان آثاری خلق کرده که در جای جای جهان با عنوان " کرنش به حافظ – HOMAGE TO HAFEZ " به نمایش گذارده اینک در نگارخانه این تالار به مدت یکماه فخرانگیز گیلانیان می شود.
نخستین و تنها مرکز فنی و پشتیبانی سینمایی شمال کشور طی روزهای اخیر در رشت افتتاح می شود و چنگیز جلیلوند، دوبلور، مدیر دوبلاژ و هنرپیشه کشور در حاشیه این افتتاح گشایش این مرکز در رشت را به عنوان سومین استان کشورکه دوبلاژ آن دارای امتیازات ویژه است بسیار ارزشمند می داند و می گوید: حتی در تهران نیز چنین موسسه چند منظوره ای وجود ندارد و امیدواریم روند حرفه ای این موسسه کماکان ادامه یابد.
وی، حضور خود در این استان و همکاری با این موسسه را سرخوشانه و واضح بدلیل علاقه مندی به رشت، سکنی گزینی و رفت و آمد مداوم به این استان مطرح می کند و گیلان را سرشار از استعداد فرهنگی و هنری می داند.
نادره حکیم الهی استاد مجسمه ساز و نقاش – مادر ترانه علیدوستی – فعالیت هنری اش را چند سالی است در رشت با برپایی گالری الهی پی گرفته و می گوید : گمان نکنم هیچگاه به تهران برگردم.
وی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه هنر در ذات گیلانیان است، می گوید : گالری الهی برای خود گیلانیان است و من به سهم خود حمایتم را از هنرمندان گیلان انجام می دهم اما هنر بومی و غیر آن نمی شناسد.
فضای گیلان فضای بازتری است
گالری الهی، در همین روزها میزبان آثار یوسف پور وقار، نقاش سرشناس اصفهانی می شود که در گفت و گو با خبرنگار ایرنا می گوید : سکوت ، آرامش و خلوت را دنبال می کردم و به این نتیجه رسیدم استان گیلان را انتخاب کنم.
یوسف پوروقار، فوق لیسانس نقاشی و دانش آموخته دانشگاه تهران است؛ این هنرمند ۲۵ سال تجربه آموزشی و تدریس در دانشگاه های الزهرا، تهران، هنر اصفهان، سوره اصفهان و دانشگاه آزاد نجف آباد را دارد.
وی از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۴ معاون موزه هنرهای معاصر اصفهان بود و داوری جشنواره های تجسمی کشور و برگزاری نمایشگاه های انفرادی و گروهی را در کارنامه پربارش دارد.
وی، فضای گیلان را فضای بازتری نسبت به دیگر استانها می داند و یکی از دلایل انتخاب خویش برای سکونت در این استان را همین مساله عنوان می کند و می گوید: تردیدی نیست که فعالیت های اجتماعی در گیلان به مراتب بهتر از شهرهای دیگر است.
پور وقار می گوید : اگرچه هنوز برخورد نزدیکی با مسئولان فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان نداشته ام اما منصفانه هم نیست که بگویم حمایت های معنوی این ارگان از هنرمندان وجود ندارد؛ چرا که ممکن است درایت یک مدیرکل متفاوت باشد و بتواند با سیاست هایی که اتخاذ می کند مسئولان بالاتر را مجاب به حمایت کند و از طرفی خودش هم اهل فرهنگ یا صاحب ذوق و هنر باشد که به طور قطع حمایت می کند.
رشت را بواسطه مخاطبان هنرش می ستایم
"هنرگاه"، نگارخانه ارغوان خود را با نمایش مجموعه ای از عکسهای ابراهیم نوروزی عکاس مطرح جهانی به روی علاقمندان می گشاید و ستاره افشون مدیر این آموزشگاه که از تهران به گیلان مهاجرت کرده در گفت وگو با خبرنگار ایرنا می گوید : در درجه اول یک گروه هنری آنهم فقط تئاتری بودیم الان این گروه گسترده تر شده و هنرهای دیگر هم به گروه ما اضافه شدند؛ تصمیم گرفتیم تهران نباشیم با اینکه در پایتخت هم فعال بودیم و کاری که می خواستیم پیش می بردیم ولی تصمیم گرفتیم دیگر تهران نباشیم.
افشون می گوید : جامعه هنری تهران بویژه جامعه تئاتری آن بالنده نیست و شور هنر در ما رو به افول می رفت که تصمیم گرفتیم از تهران برویم و از سویی ، چون ما گروهی هستیم که به حاشیه علاقمند نیستیم نفس هنر و تئاتر برای ما مهم بود و بدین روی رشت را برگزیدیم.
وی ادامه می دهد : تفاوت رشت در اینست که این هنرمندان نیستند که نقش آفرین می شوند بلکه این مخاطبان هنری هستند که برای هنر اهمیت قائل هستند؛ این خیلی زیبا و کمیاب است و هنرمندان می باید سپاسگزار این گونه مخاطب باشند.
وی اظهار داشت : با ارزش ترین چیزی که یک هنرمند می تواند داشته باشد مخاطب هنر است که من رشت را از این بابت می ستایم.
وی ادامه می دهد: در برپایی هنرگاه حمایت معنوی و همراهی داشتیم و تلاش کردیم آنچه آموختیم و تجربه کرده ایم در آغاز به کار این مجموعه و اینک نگارخانه ارغوانش بکار بندیم.
افشون، تالار مرکزی رشت را نیاز استان و شایسته مخاطبان فرهنگی و هنری این استان می داند و از در اختیار گیرندگان این تالار می خواهد قدری بیشتر هوای هنرمندان را داشته باشند تا هنرمندان مخاطبانشان را بازیابند.
وی می گوید :صادقانه بگویم حمایت و همراهی مدیران ارشاد گیلان از هنرمندان را رد نمی کنم اما امیدوارم قدری فضا بازتر و روند دریافت مجوز آنهم برای چنین مکان هایی سهل تر شود.
معاون امور هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان تغییر فضای ایجاد شده در فضای هنری استان را نشات یافته از تلاش هنرمندانی می داند که نه تنها در جرگه کاسبان هنر نیستند بلکه کشف خود را جدی گرفته اند و ابزار بیانش را یافته اند.
سید امیر مصباح در گفت و گو با خبرنگار ایرنا می گوید: گیلان، این تغییر فضا را مدیون پیشینه، بالندگی مدام در حوزه فرهنگ و هنر و البته تلاش متولیان فرهنگ و هنر استان است؛ اما شخص خودم را دارای کمترین سهم در این تغییر فضا می دانم و اطمینان دارم که هیچ چیز توان مقابله با اراده مردم را ندارد و پر واضح است، فضایی که ایجاد شده به خواست مردم است و ما نیز در کنارشان ایستاده و درها را گشوده ایم تا مخاطبان و هنرمندان به خواست خویش دست یابند.
وی ادامه می دهد : اگر تعداد موسسات و کنسرت ها رو به افزایش است برای اینست که تقاضا وجود دارد؛ در بسیاری از استان ها به واقع مشکل مخاطب وجود دارد اما ما در برگزاری تمام برنامه های فرهنگی و هنری گیلان با تقاضای افزایش ظرفیت روبه رو هستیم.
وی می گوید : مردم گیلان در انتخاب هنر سختگیر و دیرپسندند و برای هر سرهم بندی، آفرین و مرحبا برنمی آورند؛ متاسفانه ظرف برگزاری برنامه ها ظرف کوچکی است پس به غر زدن های خیلی ها نگاه نکنیم آنچه مشخص است این است که ما با فاخران هنر در استان مواجهیم.
مصباح با توجه به تقاضای برخی از هنرمندان نسبت به تسهیل در روند دریافت مجوز تصریح کرد : شاید بواسطه اینکه درگیر کلیات هستیم متوجه جزئیات نشویم، اما هر جایی که گمان برود می توان مرحله ای از مراحل صدور مجوز را حذف کرد پیشنهاد دهند در صورت اینکه دستمان باز باشد در حذف آن مرحله دریغ نخواهد شد.
هنوز از شیدایی کمانچه کیوان کلهر و خنیا گری علیرضا قربانی در رشت زمان دوری نمی گذرد؛ به یاد می آورم مصاحبه ایرنا با زنده یاد استاد همایون خرم - نوازنده چیره دستی که از دهه های پیشین، موسیقی ایران را مو به مو شکافته و در گوشه گوشه جهان تأمل کرده و آثاری بسیار برای فرهنگ این مرز و بوم به جای نهاده است - در شبی تابستانی در رشت، جایگاه موسیقی را آنچنان شرح می داد تا به علی نقی وزیری و استاد خویش ابوالحسن صبا رسید و گفت: نخستین هنرستان موسیقی را در تهران علی نقی خان وزیری و دومین هنرستان موسیقی را استاد صبا به بیان ایشان به دلیل موقعیت بالای فرهنگی گیلان در رشت بنا نهاد.
می گویند نمی توان برگشت و آغاز خوبی داشت اما می توان شروع کرد و پایان خوبی داشت؛ این روزها تکرار پر بسامد شعر و موسیقی و تئاتر در گیلان بگونه ای است که وقت برای فرهنگ دوستان و هنر دوستان این سرزمین در سکوت نمی گذرد...
