گزارش تصویری

  • عکس: محمدعلی نادعلی زاده
  • کدخبر: 1287645

تصاویر اختصاصی جماران

به گزارش جماران، در سال 1949، آلمان به دو کشور جدا از هم تقسیم شد که شامل جمهوری فدرال آلمان(آلمان غربی) که به وسیله قدرت های غربی اداره می شد و جمهوری دموکراتیک آلمان(آلمان شرقی) که بوسیله اتحادیه جماهیر شوروی اداره می شد، بود. اگر چه برلین در آلمان شرقی بود اما بین کشورهای فرانسه، بریتانیا، آمریکا و اتحادیه جماهیر شوروی تقسیم شده بود. مرز داخلی آلمان در سال 1952 بسته شد و شهر، به مسیر اصلی ای برای رسیدن ساکنین ناراضی آلمان شرقی به بخش غربی تبدیل شد. اولین مانع، در روز 13 آگوست سال 1961 و به دستور حزب کمونیست آلمان شرقی، والتر اولبریش، برای توقف فراری شدن ساکنان آلمان شرقی ساخته شد. بعد از چند ماه، ساخت این دیوار بتنی حدودا 107 کیلومتری تمام شد و اطراف آن سیم خاردار کشیده شد. طبق تخمین ها حدود 2.5 میلیون آلمانی در سال 1949 به آلمان غربی رفتند و دولت هم سعی کرد تا نقطه پایانی بر این مهاجرت بگذارد. این دیوار دوستان، خانواده ها و آشناها را از هم دور کرد و باعث شد بسیاری از مردم که محل کارشان در بخش دیگر بود، شغلشان را از دست بدهند. در این مدت، مردم بسیاری سعی کردند از این دیوار عبور کنند اما متاسفانه بیشتر از نصف آنها، جان خودشان را از دست دادند. گفته هایی نشان می دهد که در طول 20 سال حدود 200 نفر که سعی کرده بودند از دیوار عبور کنند، جانشان را از دست دادند. فرو ریختن این دیوار هم داستان جالبی دارد. رفته رفته با انقلابی که علیه اتحادیه جماهیر شوروی برپا شد، مردم خواستار آزادی های سیاسی و شخصی بیشتری شدند و اجازه عبور از دیوار برلین را خواستند، اما مرزها به طور کاملا اتفاقی باز شد. در جریان کنفرانس خبری که در عصر روز 9 نوامبر 1989 برگزار شد، «گونتر شبافسکی» از دفتر سیاسی آلمان شرقی بدون مقدمه اعلام کرد که محدودیت‌ها روی ویزای مسافرتی برچیده خواهد شد. وقتی از او سوال کردند که این سیاست جدید چه موقع اجرا می‌شود، او در پاسخ گفت: به سرعت و بدون هیچ تاخیری! اما در حقیقت این سیاست قرار بود که روز بعد ابلاغ شود و همچنان نیازمند عبور از فرآیند طولانی صدور ویزا بود. پاسخ گیج‌کننده شبافسکی و گزارش غلط رسانه‌ها باعث شد تا هزاران نفر از شهروندان برلین شرقی به سمت دیوار بروند و در ایستگاه بازرسی خیابان «بُرن‌هولمر»، «هارالد جاگر» افسر مسئول با گروه زیادی از افراد مواجه شد. اما دیگر خیلی دیر شده بود. سرانجام در 9 نوامبر سال 1989، نقطه عطفی در تاریخ رقم خورد. مردم شروع به فروپاشی دیوار با چکش و کلنگ کردند و تکه های دیوار فرو می ریختند و هر کس تکه ای از تاریخ را برای خود برمی داشت. این دیوار به طور کامل در سال 1990 فرو ریخت و تکه هایی از آن در برلین و تکه های دیگری از آن در موزه های سرتاسر دنیا نگه داری شد. تصاویر بقایایی از «دیوار برلین» سی سال پس از فروریختن آن را نشان می دهد.

این مطلب برایم مفید است
3 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.