این فعال رسانه ای مطلب خود را چنین آغاز کرده است : بیست و هفتم تیرماه دوسال پیش در اجلاس یونسکو در استانبول، «بیابان لوت» واقع در جنوبشرق کشورمان، به ثبت جهانی رسید، تا پس از آن، «کرمان» در به‌ثبت رساندن آثار جهانی‌اش بر سایر استان‌ها سبقت بگیرد، و «هفتایی» بشود.
آن زمان، بسیاری این اتفاق را نقطه‌ی عطفی در توسعه‌ی گردشگری منطقه و بلکه کل ایران به‌شمار آوردند. اما با گذشت دو سال از آن روز؛ فعالان گردشگری به‌مرور دریافتند «ثبت ملی» و یا «جهانی» آثار، به‌خودی خود هیچ گره کوری از توسعه‌ی گردشگری استان را باز نمی‌کند.
تجربه‌ی دوسال گذشته نشان داد ثبت بیابان «لوت»، مشابه ثبت «میمند»، می‌تواند اتفاق بزرگی هم نباشد! و مادام که ما هیچ سرمایه‌گذاری و برنامه‌ی ویژه‌ای برای توسعه‌ی گردشگری منطقه نداریم، با «ثبت جهانی» این آثار، نباید منتظر پیشرفت ویژه‌ای در حوزه‌ی گردشگری باشیم!
میان حرف زدن در باره‌ی گردشگری با «سرمایه‌گذاری» و «برنامه داشتن» تفاوت از «زمین» تا «آسمان» است. آن‌ها که از تجربه‌ی کشورهای موفق در صنعت گردشگری باخبرند، معتقدند یک اثر طبیعی مانند بیابان لوت، به‌تنهایی می‌تواند اقتصاد یک منطقه را در زمینه‌ی گردشگری دگرگون کند!
5054
انتهای پیام آن زمان، بسیاری این اتفاق را نقطه‌ی عطفی در توسعه‌ی گردشگری منطقه و بلکه کل ایران به‌شمار آوردند. اما با گذشت دو سال از آن روز؛ فعالان گردشگری به‌مرور دریافتند «ثبت ملی» و یا «جهانی» آثار، به‌خودی خود هیچ گره کوری از توسعه‌ی گردشگری استان را باز نمی‌کند.
تجربه‌ی دوسال گذشته نشان داد ثبت بیابان «لوت»، مشابه ثبت «میمند»، می‌تواند اتفاق بزرگی هم نباشد! و مادام که ما هیچ سرمایه‌گذاری و برنامه‌ی ویژه‌ای برای توسعه‌ی گردشگری منطقه نداریم، با «ثبت جهانی» این آثار، نباید منتظر پیشرفت ویژه‌ای در حوزه‌ی گردشگری باشیم!
میان حرف زدن در باره‌ی گردشگری با «سرمایه‌گذاری» و «برنامه داشتن» تفاوت از «زمین» تا «آسمان» است. آن‌ها که از تجربه‌ی کشورهای موفق در صنعت گردشگری باخبرند، معتقدند یک اثر طبیعی مانند بیابان لوت، به‌تنهایی می‌تواند اقتصاد یک منطقه را در زمینه‌ی گردشگری دگرگون کند!
5054
کپی شد
