این فعال رسانه ای مطلب خود را چنینی آغاز کرده است : غروب امروز به هوای خرید نشریات مورد علاقه‌ام، سری به دکه مطبوعاتی زدم. با این‌که از نیمه اول امسال به گران شدن قیمت نشریات عادت کرده‌ام؛ اما انتظار نداشتم ظرف یک ماه اخیر، چنین افزایش قیمتی را تجربه کنم.
مجله‌ی فرهنگی بخارا با همان قیمت قبلی روی پیش‌خوان بود، اما به‌‌طرزی باور نکردنی لاغر شده، و تعداد صفحات آن از نصف هم کمتر بود! با یک حساب سرانگشتی متوجه شدم بیش از 50 درصد افزایش قیمت دارد. یعنی اگر بخارا به سیاق قبل در بیاید، قیمت آن به‌جای 25 هزار تومان فعلی، به بالای 50 هزار تومان می‌رسد!
مجله‌ی فرهنگی دیگری که از نظر کیفیت آن را یک پدیده در نوع خود می‌دانم، همزمان روی دکه بود. تعداد صفحات با شماره‌ی قبل تفاوتی نداشت. اما قیمت آن، با 40 درصد افزایش به 35 هزارتومان رسیده بود.
اگر بگویم این گرانی ریشه‌ی مطبوعات و فرهنگ را می‌خشکاند، سخنی به‌گزاف نگفته‌ام. هردو نشریه روش و رویکرد فرهنگی دارند، و مورد علاقه‌ی کتاب‌خوان‌ها و اهل فرهنگ هستند. این قشر قطعا به خرید این دو مجله هم بسنده نمی‌کند؛ آن‌ها برای ارتباطات فرهنگی و حرفه‌ای خود، هرماه چندین نشریه‌ی دیگر هم لازم دارند، و می‌خرند.
این روند تا کی دوام می‌آورد، را خدا می‌د‌اند. اما یک چیز را مسلم می‌دانم. مثل ماهی که در آب زنده می‌ماند، جامعه نیز حیاتش به رشد فرهنگی‌اش بسته است.
5054
انتهای پیام مجله‌ی فرهنگی بخارا با همان قیمت قبلی روی پیش‌خوان بود، اما به‌‌طرزی باور نکردنی لاغر شده، و تعداد صفحات آن از نصف هم کمتر بود! با یک حساب سرانگشتی متوجه شدم بیش از 50 درصد افزایش قیمت دارد. یعنی اگر بخارا به سیاق قبل در بیاید، قیمت آن به‌جای 25 هزار تومان فعلی، به بالای 50 هزار تومان می‌رسد!
مجله‌ی فرهنگی دیگری که از نظر کیفیت آن را یک پدیده در نوع خود می‌دانم، همزمان روی دکه بود. تعداد صفحات با شماره‌ی قبل تفاوتی نداشت. اما قیمت آن، با 40 درصد افزایش به 35 هزارتومان رسیده بود.
اگر بگویم این گرانی ریشه‌ی مطبوعات و فرهنگ را می‌خشکاند، سخنی به‌گزاف نگفته‌ام. هردو نشریه روش و رویکرد فرهنگی دارند، و مورد علاقه‌ی کتاب‌خوان‌ها و اهل فرهنگ هستند. این قشر قطعا به خرید این دو مجله هم بسنده نمی‌کند؛ آن‌ها برای ارتباطات فرهنگی و حرفه‌ای خود، هرماه چندین نشریه‌ی دیگر هم لازم دارند، و می‌خرند.
این روند تا کی دوام می‌آورد، را خدا می‌د‌اند. اما یک چیز را مسلم می‌دانم. مثل ماهی که در آب زنده می‌ماند، جامعه نیز حیاتش به رشد فرهنگی‌اش بسته است.
5054
کپی شد
