در این یادداشت آمده است: رودخانه چم بشیر درست پشت سر خانه ما است. آب سرد و گوارای چشمه‌های تاق بستان را بی هیچ استفاده‌ای از مسیر کانالی بازسازی شده به قره سو منتقل می‌کند. این رودخانه هفته گذشته در بی‌توجهی و نظارت سازمان‌های مسئول، بازی بچه‌های مسیر این نهر را به سوگ نشاند.
روز سه شنبه چهارم اردیبهشت جاری مردم، آتش نشانی و بهمن پرورش مرد روزهای سخت نجات انسان‌ها در رودخانه‌های ایران، با تلاشی بیش از آنکه ممکن باشد برای یافتن نشانی از کودک سه ساله غرق شده خود را به آب زدند و تا آنجا که به رودخانه مُرده قره‌سو می رسد خبری از سوگند سه ساله نبود و جز زباله و زشتی محیط زیست هیچ نیافتند.
مدیر آتش نشانی چنان از واکنش سریع برای نجات کودک سخن می‌گوید که گویی فاصله نخستین پایگاه امداد و نجات آتش نشانی از محل وقوع حادثه بسیار دور بوده است. فاصله این پایگاه تا نهر و محل حادثه کمتر از 50 متر است.
ساختمانش نشسته بر لب این نهر است با کمی عقب نشینی. این مسیر با حفاظ نیست. برای کودکانی که در آنجا به ضرب بدشانسی در خانه‌های مشرف بر رودخانه ساکن‌اند سخت خطرناک است.
محلی که از پشت غذاخوری و قهوه‌خانه‌های محوطه تاریخی تاق‌بستان آغاز می‌شود و می‌تواند بهترین موقعیت تفریحی و ورزشی را فراهم کند در نقاطی با نرده‌های نامرغوب محصور شده است، پس از گذر از بلوار شهید صیاد شیرازی همه چیز تغییر می‌کند و حفاظ ها ناپدید می‌شود و رودی که برای هر عابری با حضور چاه های فاضلاب در پیاده رو آن، وضعیتی بدفرجام می‌آفریند.
در میانه این تلخی بی حساب غرق شدن سوگند؛ صدور بیانیه‌های بی خاصیت روابط عمومی شهرداری و سازمان آب در نفی مسئولیت از خود شگفت‌انگیز بود. هریک دیگری را مسئول می‌دانند و در رخدادن این مصیبت بی گناه! جالب‌ترین و دردناکتر از همه، صدور بیانیه شهرداری ضد سازمان آب، روز حادثه، چهارم اردیبهشت، ساعت 11 و 41 دقیقه شب صادر می‌شود.
بیانیه شرکت آب منطقه‌ای ضد شهرداری کرمانشاه روز دو‌شنبه 10 اردیبهشت پس از 6 روز سکوت خبری و دوری از رخداد منتشر می‌شود. در این بیانیه ضمن تاسف از حادثه، به طول کانال بیش از چهار کیلومتری چم بشیر اشاره دارد و به صورتجلسه‌ای اشاره دارد که شهردار وقت و مدیران آب منطقه‌ای مدعی هستند برای بازسازی، احداث پارک و فضای سبز بدون هیچ قید و شرطی چم بشیر به شهرداری تحویل داده شده است.
این هم از مسئولیت پذیری مدیران کرمانشاهی که آن روی شهر عقب مانده از توسعه‌اش را به رخ می‌کشند. در جنگ بیانه‌های بدرد نخور، مدیران دو سازمان مهم خدمات شهری، هنوز از سوگند سه ساله، خبری نیست! مادرش مات و مبهوت، دستان لرزانش را سوگوار بر روی هم گذاشته است، و با چشمانی مات رودخانه را می‌نگرد. پیش از این بارها از چشمه گوارای آب کنار تاق‌ها می‌نوشیدم، حالا با این رخداد تلخ، برای همیشه، نوشیدن از آبی که سوگند را در انتهای نهر، در خود غرق کرد، فراموشم می‌شود. دادستان عمومی و انقلاب کرمانشاه وارد ماجرا شده و قول داده است مسببان این بی‌توجهی با قانون روبرو خواهند شد.
8066
انتهای پیام روز سه شنبه چهارم اردیبهشت جاری مردم، آتش نشانی و بهمن پرورش مرد روزهای سخت نجات انسان‌ها در رودخانه‌های ایران، با تلاشی بیش از آنکه ممکن باشد برای یافتن نشانی از کودک سه ساله غرق شده خود را به آب زدند و تا آنجا که به رودخانه مُرده قره‌سو می رسد خبری از سوگند سه ساله نبود و جز زباله و زشتی محیط زیست هیچ نیافتند.
مدیر آتش نشانی چنان از واکنش سریع برای نجات کودک سخن می‌گوید که گویی فاصله نخستین پایگاه امداد و نجات آتش نشانی از محل وقوع حادثه بسیار دور بوده است. فاصله این پایگاه تا نهر و محل حادثه کمتر از 50 متر است.
ساختمانش نشسته بر لب این نهر است با کمی عقب نشینی. این مسیر با حفاظ نیست. برای کودکانی که در آنجا به ضرب بدشانسی در خانه‌های مشرف بر رودخانه ساکن‌اند سخت خطرناک است.
محلی که از پشت غذاخوری و قهوه‌خانه‌های محوطه تاریخی تاق‌بستان آغاز می‌شود و می‌تواند بهترین موقعیت تفریحی و ورزشی را فراهم کند در نقاطی با نرده‌های نامرغوب محصور شده است، پس از گذر از بلوار شهید صیاد شیرازی همه چیز تغییر می‌کند و حفاظ ها ناپدید می‌شود و رودی که برای هر عابری با حضور چاه های فاضلاب در پیاده رو آن، وضعیتی بدفرجام می‌آفریند.
در میانه این تلخی بی حساب غرق شدن سوگند؛ صدور بیانیه‌های بی خاصیت روابط عمومی شهرداری و سازمان آب در نفی مسئولیت از خود شگفت‌انگیز بود. هریک دیگری را مسئول می‌دانند و در رخدادن این مصیبت بی گناه! جالب‌ترین و دردناکتر از همه، صدور بیانیه شهرداری ضد سازمان آب، روز حادثه، چهارم اردیبهشت، ساعت 11 و 41 دقیقه شب صادر می‌شود.
بیانیه شرکت آب منطقه‌ای ضد شهرداری کرمانشاه روز دو‌شنبه 10 اردیبهشت پس از 6 روز سکوت خبری و دوری از رخداد منتشر می‌شود. در این بیانیه ضمن تاسف از حادثه، به طول کانال بیش از چهار کیلومتری چم بشیر اشاره دارد و به صورتجلسه‌ای اشاره دارد که شهردار وقت و مدیران آب منطقه‌ای مدعی هستند برای بازسازی، احداث پارک و فضای سبز بدون هیچ قید و شرطی چم بشیر به شهرداری تحویل داده شده است.
این هم از مسئولیت پذیری مدیران کرمانشاهی که آن روی شهر عقب مانده از توسعه‌اش را به رخ می‌کشند. در جنگ بیانه‌های بدرد نخور، مدیران دو سازمان مهم خدمات شهری، هنوز از سوگند سه ساله، خبری نیست! مادرش مات و مبهوت، دستان لرزانش را سوگوار بر روی هم گذاشته است، و با چشمانی مات رودخانه را می‌نگرد. پیش از این بارها از چشمه گوارای آب کنار تاق‌ها می‌نوشیدم، حالا با این رخداد تلخ، برای همیشه، نوشیدن از آبی که سوگند را در انتهای نهر، در خود غرق کرد، فراموشم می‌شود. دادستان عمومی و انقلاب کرمانشاه وارد ماجرا شده و قول داده است مسببان این بی‌توجهی با قانون روبرو خواهند شد.
8066
کپی شد
