در این یادداشت آمده است: انتخابات دوازدهمین دوره ریاست‌ جمهوری اسلامی ایران 29 اردیبهشت برگزار و نتایج آن 31 اردیبهشت اعلام شد. یعنی انتخابات تمام و رقابت‌های انتخاباتی هم پایان پذیرفت.
هر چند رقابت‌های سیاسی، پایان ‌ناپذیرند و جناح‌ها با حفظ منافع ملی و امنیتی حق رقابت دارند. البته رقابتی که در آن تهمت، توهین و ناسزا نباشد.
نگارنده اساسا توقع اخلاق از هیچ جناح سیاسی ندارد که آزموده را آزمودن خطاست، هر چند زمانی دور، تصور می‌کردم سیاسیون ایرانی به دلایل اعتقادی، متخلق هستند که اشتباه می‌کردم!
اما آنها باید آداب سیاسی بدانند تا بتوانند جذب کنند و محبوب باشند، شاید نخواهند جذب کنند و محبوب باشند چون به‌ هر حال تعدادی با گرایش های منقبض دارند که تحت هر شرایطی جناح‌های سیاسی را رها نخواهند کرد.
اما سیاستمداری که ادعای اداره مملکت را دارد باید بداند که با آدم‌های منقبض اطرافش توانایی رای‌آوری ندارد و حداقل گوشه‌چشمی به آینده داشته باشد.
ملت توانایی هضم این حجم از بداخلاقی پس از انتخابات را ندارد. کسانی که نتوانستند اعتماد اکثریت ملت ایران را برای تشکیل دولت، از آن خود کنند، بایستی به عملکرد خود رجوع کنند، نه اینکه توپ را در زمین شرعیات بیندازند و آرا را حرام و حلال کنند، ملت به عنوان شاهدان تلاش‌های اخلاقی و غیراخلاقی انتخاباتی، انتخاب کردند.
الان رقابت‌های انتخاباتی تمام شده است و اگر قرار است رقابتی باشد که باید باشد، باید برای آن برنامه داشت که اگر آن برنامه هم شبیه فعالیت‌های انتخاباتی باشد فقط مقبول اطرافیان محدود است و مردم آن را رد می‌کنند که تا این لحظه کرده‌اند. ادامه بداخلاقی‌های انتخاباتی، نفرت‌انگیز است.
3209/8066 دریافت کننده: عباداله آذرگون** انتشاردهنده: علی مولوی
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.