گذر از جاده ها و گردنه های کردستان بویژه در فصل های پاییز و زمستان همواره با مشکلاتی همراه بوده و استفاده از زنجیر چرخ و لاستیک های یخ شکن در روزهای برفی و یخبندان معمول است، ریزش بهمن در گرنه ها و مسدود بودن برخی مسیرهای فرعی و روستایی برای مردم عادی شده است.
وجود چندین گردنه برف گیر و سخت گذر در کردستان از جمله گردنه ژالانه (مریوان اورامانات)، گردنه خان(بانه)، گردنه آریز(سنندج) گردنه ماموخ(سنندج دیواندره)، توریور و شیان (سنندج)، گردنه سیرانبند بانه و گردنه های دوله یاخی، دگاگا و کانی کن (در مسیر مریوان به سقز) این استان را به یکی از استان های بهمن خیز کشور تبدیل کرده است.
وجود 16منطقه کولاک گیر و بهمن خیز و 23 گردنه در جاده های کردستان حتی نفس خودروهای 2 دیفرانسیل را هم به شمارش می اندازد.
اما درد جاده های کردستان تنها گردنه ها و فراز و فرود جاده در دره ها و ارتفاعات نیست، پیچ های تند و متمادی در جاده که همیشه آبستن حوادث رانندگی هستند، بخش دیگری از این مشکلات است.
فوت 365 نفر در حوادث رانندگی سال گذشته (1395) در جاده این استان و سرانه روزانه یک نفر فوتی در این جاده ها، شاید برای رانندگان و مسافرانی که هر روز در این جاده ها تردد می کنند، آمار نگران کننده ای باشد.
طول شبکه راه های کردستان هفت هزار و 834 کیلومتر بوده که شامل 6 هزار کیلومتر راه روستایی، ٢٢٦ کیلومتر بزرگراه، ٣٠٨ کیلومتر راه اصلی و یک هزار و ٣٠٠ کیلومتر راه فرعی است.
یکی از محورهای پر حادثه در جاده های کردستان، مسیر 130کیلومتری سنندج به مریوان است که به دلیل داشتن پیچ های متعدد و عبور خودروهای ترانزیتی به کانون حوادث جاده های کردستان تبدیل شده است.
هر چند از چند دهه قبل، احداث مسیر جدیدی برای جایگزینی آن شروع شده اما کندی پیشرفت این مسیر جدید و زیربار ترافیک رفتن آن برای مردم این منطقه به رویایی تبدیل شده و جان گرفتن دوباره مرز رسمی باشماق مریوان به استاندارد سازی این مسیر وابسته است.
کردستان در مسیر کریدور شماره 10 کشور (شمال به جنوب) قرار دارد اما از مسیر 310 کیلومتری این کریدور در کردستان تنها بخش کمی از آن به بزرگراه تبدیل شده است.
این مشکلات جاده ای در کردستان درحالی است که این استان فاقد شبکه حمل و نقل ریلی بوده و در بین استان های همجوار خود تنها استانی است که هنوز هم به این شبکه متصل نشده است.
در بخش حمل و نقل هوایی نیز کردستان تنها دارای یک فرودگاه فعال در سنندج بوده که پروازهای آن تنها داخلی و محدود است.
همگان بر این امر واقف هستند که راه به عنوان مهمترین زیرساخت توسعه می تواند نقش بسیار مهمی در توسعه همه جانبه یک منطقه داشته باشد و مهمترین برنامه برای محرومیت زدایی کردستان و برون رفت از این توسعه نیافتگی، اتمام پروژه های راهسازی و توجه بیشتر به شبکه حمل و نقل ریلی و هوایی است.
شرایط جغرافیایی کردستان باعث شده که هزینه های راهسازی در این استان در مقایسه با استان های مرکزی ایران چندین برابر باشد و لازم است برنامه ریزان با توجه به این امر بودجه جهشی بیشتری را برای اجرایی طرح های راهسازی در این استان اختصاص دهند.
**خبرنگار مرکز سنندج
انتهای پیام وجود چندین گردنه برف گیر و سخت گذر در کردستان از جمله گردنه ژالانه (مریوان اورامانات)، گردنه خان(بانه)، گردنه آریز(سنندج) گردنه ماموخ(سنندج دیواندره)، توریور و شیان (سنندج)، گردنه سیرانبند بانه و گردنه های دوله یاخی، دگاگا و کانی کن (در مسیر مریوان به سقز) این استان را به یکی از استان های بهمن خیز کشور تبدیل کرده است.
وجود 16منطقه کولاک گیر و بهمن خیز و 23 گردنه در جاده های کردستان حتی نفس خودروهای 2 دیفرانسیل را هم به شمارش می اندازد.
اما درد جاده های کردستان تنها گردنه ها و فراز و فرود جاده در دره ها و ارتفاعات نیست، پیچ های تند و متمادی در جاده که همیشه آبستن حوادث رانندگی هستند، بخش دیگری از این مشکلات است.
فوت 365 نفر در حوادث رانندگی سال گذشته (1395) در جاده این استان و سرانه روزانه یک نفر فوتی در این جاده ها، شاید برای رانندگان و مسافرانی که هر روز در این جاده ها تردد می کنند، آمار نگران کننده ای باشد.
طول شبکه راه های کردستان هفت هزار و 834 کیلومتر بوده که شامل 6 هزار کیلومتر راه روستایی، ٢٢٦ کیلومتر بزرگراه، ٣٠٨ کیلومتر راه اصلی و یک هزار و ٣٠٠ کیلومتر راه فرعی است.
یکی از محورهای پر حادثه در جاده های کردستان، مسیر 130کیلومتری سنندج به مریوان است که به دلیل داشتن پیچ های متعدد و عبور خودروهای ترانزیتی به کانون حوادث جاده های کردستان تبدیل شده است.
هر چند از چند دهه قبل، احداث مسیر جدیدی برای جایگزینی آن شروع شده اما کندی پیشرفت این مسیر جدید و زیربار ترافیک رفتن آن برای مردم این منطقه به رویایی تبدیل شده و جان گرفتن دوباره مرز رسمی باشماق مریوان به استاندارد سازی این مسیر وابسته است.
کردستان در مسیر کریدور شماره 10 کشور (شمال به جنوب) قرار دارد اما از مسیر 310 کیلومتری این کریدور در کردستان تنها بخش کمی از آن به بزرگراه تبدیل شده است.
این مشکلات جاده ای در کردستان درحالی است که این استان فاقد شبکه حمل و نقل ریلی بوده و در بین استان های همجوار خود تنها استانی است که هنوز هم به این شبکه متصل نشده است.
در بخش حمل و نقل هوایی نیز کردستان تنها دارای یک فرودگاه فعال در سنندج بوده که پروازهای آن تنها داخلی و محدود است.
همگان بر این امر واقف هستند که راه به عنوان مهمترین زیرساخت توسعه می تواند نقش بسیار مهمی در توسعه همه جانبه یک منطقه داشته باشد و مهمترین برنامه برای محرومیت زدایی کردستان و برون رفت از این توسعه نیافتگی، اتمام پروژه های راهسازی و توجه بیشتر به شبکه حمل و نقل ریلی و هوایی است.
شرایط جغرافیایی کردستان باعث شده که هزینه های راهسازی در این استان در مقایسه با استان های مرکزی ایران چندین برابر باشد و لازم است برنامه ریزان با توجه به این امر بودجه جهشی بیشتری را برای اجرایی طرح های راهسازی در این استان اختصاص دهند.
**خبرنگار مرکز سنندج
کپی شد
