به گزارش جماران؛ کامبیز نوروزی، حقوقدان، در کانال تلگرامی خود نوشت:
چرا بسیاری از ما در واکنش به امور پیچیده و دشوار به خود فرصت تأمل و مشاهدۀ وقایع و دقت بیشتر نمی دهیم و خود را مکلف می دانیم به سرعت تحلیل کنیم و راه حل بدهیم ؟. چنان در واکنش به هر چیزی سریع می نویسیم و تحلیل می کنیم که گویی نیروهای واکنش سریعیم . فرق نمی کند چپ و را ست و اصلاح طلب و اصولگرا و... . شکیب نداریم که روزی را تأمل کنیم. اتفاقات و رویدادهای بعدی را ببینیم و بعد دست به قلم و تحلیل ببریم.
هنوز 24 ساعت از حرف ترامپ نگذشته است که گفت حاضر است بدون پیش شرط با ایران مذاکره کند . تحلیلها سرازیر شدند. یکی به ترامپ و دسائس او فحش داد و انکار کرد. دیگری گفت بشتابید که غفلت موجب پشیمانی است. آن یکی نوشت من بعید می‌دانم که دیپلمات‌های ایرانی برای رد این منطق، استدلال مورد پسندی داشته باشند و خیلی چیزهای دیگر . بعضی ذوق کردند و بعضی انزجار نشان دادند و خیلی ها هم دستور العمل صادر کردند . دقیقاً کسانی که دائم بر سختی و پیچیدگی مسائل ایران به درستی تأکید می کنند و اغلب هم متخصص اند، چنان در واکنش دچار ساده سازی می شوند که عجیب می نماید . بندۀ حقیر نمی داند اگر جهان سیاست اینقدر ساده است که به چشم برهم زدنی بتوان چنین موضوعاتی را فهم و تحلیل کرد و رهنمود داد ، پس این همه مصیبت چرا بر سر ما و جهان ریخته است؟
بعد از ظهر امروز پمپئو در گفتگو با سی ان بی سی گفت :
"از پیشنهاد مذاکره ترامپ به ایرانی ها حمایت می کنم اما در صورتی رییس‌جمهور با ایرانی‌ها پای میز مذاکره خواهد نشست که ایرانی‌ها تعهد به اعمال تغییرات در نحوه رفتار با مردم این کشور را نشان دهند، از رفتار بد خود بکاهند و بتوانند بپذیرند که وارد توافقی هسته‌ای شوند که در عمل مانع اشاعه تسلیحاتی شود. "
یعنی او از زبان ترامپ برای گفتگو با ایران پیش شرط گذاشت و حرف ترامپ در مورد مذاکرۀ بدون پیش شرط با ایران صریحاً نقض شد و شکل دیگری گرفت.
این یعنی هرچه ذوق یا نفرت یا تحلیل یا رهنمود ظرف چند ساعت پس از موضع ترامپ شده است، باید به بایگانی برود. این را از موضع پمپئو می فهمیم.
قدری برای فهم و تحلیل مسائل به خودمان فرصت بدهیم تا بتوانیم بهتر ببینیم، بیشتر تأمل کنیم. درست تر و مسئولانه تر سخن بگوئیم.
