محمدرضا واعظ مهدوی معاون سابق سازمان برنامه و بودجه در گفت و گو با جماران پاسخ داد:
سیاست‌ها بر تأمین نیازها و اولویت نیازها شکل می‌گیرد و مستقر می‌شود. یعنی‌دولت وقت کاملا استراتژیک می‌اندیشد. در سال‌هایی مثل 66 و 67 که فشار دشمن بعثی‌بسیار گسترده و وسیع می‌شود و دولت فرانسه موشک‌های‌آگزوست را به دولت عراق واگذار می‌کند و او به وسیله‌این موشک‌ها قادر می‌شود تا دهانه تنگه هرمز بیاید و عملا واردات کالاهای مورد نیاز ما از بندرعباس و همچنین صادرات ما را محدود کند، درآمدهای‌ارزی ما به هفت میلیارد دلار کاهش پیدا می‌کند؛ اما همین هفت میلیارد دلار هدفمند مدیریت می‌شود. سه میلیارد دلار از این پول برای جنگ گذشته می‌شود و حدود سه میلیارد دلار برای کالاهای‌اساسی اختصاص پیدا می‌کند. یعنی اولویت اول تأمین جنگ و اولویت دوم کالاهای اساسی بود. اولویت سوم این بود که 400 میلیون دلار برای دارو گذاشته می‌شود. کل نیازهای دیگر کشور با 600 میلیون دلار تأمین می‌شود و ما می‌بینیم که در تمام طول دوران جنگ هیچ وقت تخصیص ارز دارو و شیر خشک از 400 میلیون مورد نیاز کمتر نمی‌شود. این به نوعی نشان دهنده اهمیت به بهداشت، دارو، کالاهای اساسی و تأمین نیازهای جنگ است.
