مهتاب مظفری که اخیرا به ویروس کرونا مبتلا شده و بهبود یافته است روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : اواخر اسفند، روزهایی که در تکاپوی تهیه خبر و گزارش و تسویه حساب با ادارات گیر افتاده بودم و شیوع بیماری کرونا هم شده بود، ناگهان متوجه شدم که بیمار شدم.
وی با بیان اینکه برای تهیه یک گزارش مردمی در باره کرونا هم مجبور شد به جاهای مختلف از جمله هایپرمارکت‌ها برود و از مشتریان و مدیر فروشگاه مصاحبه بگیرد ، گفت : باید برای تکمیل گزارشم از دست فروش‌ها ، اغذیه فروشی‌ها و فست فودها، رستوران دارها و افرادی دیگری در مشاغل مختلف مصاحبه می گرفتم .
این خبرنگار توضیح داد : البته بیشتر دوستان توصیه می‌کردند گفت و گوها را تلفنی بگیرم اما جز چند مورد ، بقیه مصاحبه ها را مجبور شدم به صورت حضوری انجام دهم و در این میان با اینکه تمامی نکات بهداشتی را رعایت و از تماس مستقیم با افراد و اشیاء پرهیز می‌کردم ، اما سرانجام به کرونا مبتلا شدم.
وی گفت : نخستین شبی که تب و لرز و دردهای عضلانی به سراغم آمد ،حسابی ترسیدم و یکه خوردم، اما به تدریج با آن کنار آمدم، از آخرین باری که آنفلوانزا گرفته بودم زمان زیادی نمی‌گذشت و تصور می‌کردم که کرونا نمی‌تواند خیلی از آنفلوانزاهای زمستانی سخت‌تر باشد.
ورزش منظم
این فعال رسانه‌ای با بیان اینکه بیماری‌های زمینه‌ای نداشت و به ظاهر از قلب و ریه سالمی برخوردار بود ، افزود: در سال‌های اخیر به طور نامنظم ورزش یوگا انجام می‌دادم ، اما نرمش در خانه و مدیتیشن و دم و بازدم‌های عمیق را هیچ وقت ترک نکردم، به همین خاطر اعتماد به نفس کافی برای مقابله با این بیماری داشتم.
مظفری اظهار داشت : با وجود همه اخباری که درباره کرونا می‌شنیدم و آمار فوتی‌هایی که می‌خواندم، هیچ وقت این بیماری را جدی نگرفته بودم تا روزی که به آن مبتلا شدم.
وی با بیان اینکه روزهای اول و دوم به تب و لرز و استخوان درد گذشت و مقدار کمی سنگینی قفسه سینه داشت ، افزود : اما از روز سوم شدت بیماری بیشتر شد و تب شدید به همراه عرق کردن و سرفه‌های خشک گاه و بیگاه به سراغم آمد.
مظفری گفت : در این مدت چند بار با شماره ۴۰۳۰ وزارت بهداشت تماس گرفتم و هر دفعه بعد از چند دقیقه پشت خط ماندن، خانمی با من صحبت می‌کرد و بعد از گرفتن مشخصات و علائم بیماری، می‌گفت که جای هیچ نگرانی نیست و من جزو آن دسته ۸۵ درصدی از بیماران هستم که بعد از ۱۴ روز به بهبودی کامل می‌رسم.
منتظر تماس سامانه خودارزیابی
وی با بیان اینکه در این فاصله در سامانه خود ارزیابی وزارت بهداشت هم ثبت نام و مشخصات خود و علائم بیماری را ثبت کرد، ادامه داد: در سامانه اشاره شده بود که مشاوران این طرح بزودی با شما تماس خواهند گرفت، اما تا به امروز که حدود سه هفته از بیماری من می‌گذرد، هنوز کسی با من تماس نگرفته است.
این خبرنگار مازندرانی گفت : وقتی علائم بیماری در من شدت گرفت، چند بار تصمیم گرفتم که به بیمارستان یا پزشک خانواده مراجعه کنم، اما هربار به دلیل ترس از آلودگی بیشتر و تجربیاتی که از سایر پزشکان و بیماران در مراکز درمانی می‌شنیدم از این کار منصرف می‌شدم.
وی افزود : دراین میان دکتر فرهنگ بابامحمودی رئیس بخش عفونی بیمارستان رازی قائمشهر که خود مسئول بخش بستری بیماران کرونایی در شهرستان بود به داد من رسید و با معرفی چند دارو و توصیه‌های بهداشتی و غذایی ، من را به ماندن در خانه و مراقبت از خود در قرنطینه تشویق و توصیه و تاکید کرد که تا زمانی که دچار تنگی نفس نشدم به بیمارستان مراجعه نکنم ، چون در آنجا با حجم زیادی از ویروس کرونا مواجه خواهم شد که بدنم مجبور می‌شود با آنها مقابله کند و این خطر عفونت ریوی را بالا می برد.
مظفری گفت : دکتر بابامحمودی علت مرگ پزشکان و پرستاران و کادر درمانی بیمارستان‌ها را نیز همین مواجهه با تعداد کثیری از ویروس دانست و گفت اینکه می‌گویند ویروس کرونا ۲ نوع است و نوع بزرگ و کوچک دارد کاملا اشتباه است، در حال حاضر هیچ شناخت دقیقی از این ویروس وجود ندارد و تمام اظهارنظرها تجربی است و جنبه علمی ندارد، چون هیچ مطالعه‌ای بر روی ژنوم این ویروس جدید و ناشناخته انجام نشده که بتوان در مورد نوع، ساختار بیولوژیکی و درمان و مصونیت در مقابل آن اظهار نظر قطعی کرد.
این بیمار بهبود یافته از کرونا با بیان اینکه نتوانست داروی اصلی کرونا را پیدا کند ، افزود: به سفارش دکتر بابامحمودی، قرص "هیدروکسی کلرین سولفات" را استفاده کردم و این قرص را به چند برابر قیمت اصلی خریدم و ضمن دارو درمانی به خوردن سوپ و مایعات و انواع دمنوشها روی آوردم.
از دست دادن حس بویایی و چشایی
مظفری با اشاره به اینکه خشکی گلو و تشنگی مفرط ، لحظه‌ای رهایش نمی‌کرد ، گفت : اما هیچ میلی به خوردن غذا نداشتم، تب بالا و خشکی گلو حتی در نیمه‌های شب باعث می‌شد از خواب بیدار شوم و مجبور می شدم مقدار زیادی آب بنوشم.
وی با اظهار این که حس بویایی اش را به طور کامل از دست داده بود و هنوز بو و طعم غذاها را احساس نمی‌کند ، یادآور شد: درد کلیه‌ها ، پهلو و کمر و تکرر ادرار از دیگر عوارض این بیماری است که بعد از هفته اول به سراغم آمد، بعد از آن هم مشکلات گوارشی اعم از نفخ معده و تهوع و اسهال که اشتهایم را به صفر رسانده بود، انگار این بیماری از سر انسان وارد و بعد از طی طریق در اندام‌های داخلی بدن، از دستگاه گوارش خارج می‌شود.
خبرنگار مازندرانی با اشاره به اینکه ریه‌هایش در طول بیماری سالم ماند و درگیر نشد، گفت : البته من از ترس آلودگی بیشتر به بیمارستان مراجعه نکردم و آزمایش سی تی اسکن انجام ندادم تا ببینم ریه‌هایم آسیب دیده یا نه، اما از علائم تنفسی و دم و بازدم‌های عمیقی که روزانه انجام می‌دادم حدس می‌زدم که ریه از خطر عفونت در امان مانده است.
بهبودی
این خبرنگار ادامه داد: بعد از ۲ هفته، بی‌حالی، سستی و افت فشار، گریز ناپذیر است اما با برگشتن احساس گرسنگی سعی کردم قوای از دست رفته را جبران کنم.
وی گفت: جالب است بدانید که در طول مدت بیماری، در اتاق قرنطینه نبودم و کسی از من پرستاری نمی‌کرد، بلکه فقط در قرنطینه خانگی به سر می بردم و
به عنوان مادر و همسر خانواده، تمام کارهای منزل را با رعایت نکات بهداشتی انجام می‌دادم.
این خبرنگار با بیان اینکه اعضای خانواده‌اش خود را آماده کرده بودند که نفر بعدی ابتلا به این بیماری باشند ، افزود : اما همسرم مبتلا نشد و ابتلای پسرم به کرونا در حد گلودرد بود.
کمبود ماسک و دستکش
وی با اشاره به اینکه تنها مشکلش کمبود ماسک، دستکش و مواد ضد عفونی کننده بود که برای پیشگیری از ابتلای اعضای خانواده‌اش ، نیاز مبرم داشت ، گفت : ولی در آن روزها ماسک و دستکش به فراوانی امروز نبود، بعد از چند بار درخواست از فرمانداری قائمشهر، خبرنگاران و گروه‌های مردمی که به صورت خودجوش ماسک و دستکش تهیه می‌کردند ، یکی از همکاران بسته کاملی از لوازم بهداشتی به دستم رساند که تا چند روز نیاز خانواده را مرتفع کرد.
کرونا وحشتناک نیست
این خبرنگار اظهار داشت : اما با همه این مصائب باید بگویم بیماری کرونا آنقدرها هم که فکر می‌کنیم وحشتناک نیست ، البته به شرط آن که از سلامت جسم، روان و بویژه سیستم ایمنی برخوردار باشیم؛ به نظر من اجتناب از درگیری و ابتلا به این بیماری کاری بسیار سخت اما شدنی است.
وی با اشاره به اینکه این ویروس ناشناخته هوشمند بالاخره راهی برای سرایت به بدن انسان‌ها پیدا می‌کند، گفت : بهتر است به جای اضطراب و وحشت از مبتلا شدن، راه‌های مقابله و شکست بیماری را یاد بگیریم.
مظفری با بیان اینکه هنوز مشخص نیست ابتلا به بیماری تا چه حد می‌تواند به بدن بیمار مصونیت بدهد، افزود : اما با درخواستی که وزارت بهداشت برای آزمایش پلاسمای بهبود یافتگان بر روی افراد سالم داشته است، می‌توان امیدوار بود که افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند با ساختن پادتن در بدنشان، تا حدود زیادی در مقابل ابتلای مجدد مصون می‌مانند.
وی ادامه داد: بنا بر اعلام نظر متخصصان حوزه بهداشت و درمان، ویروس کرونا در حال حاضر هیچ دارویی ندارد و قرص‌های پیشنهادی برای ضعیف‌تر کردن ویروس در داخل بدن به منظور بالابردن قدرت تهاجمی گلبول‌های سفید است، فردی که از سیستم ایمنی خوبی برخوردار باشد، بدون هیچ زحمتی این ویروس را دفع می‌کند و کسانی که سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند، یک دوره بیماری را با علائم مختلف و متفاوت طی می‌کنند و افرادی که به هر دلیل از سیستم ایمنی ضعیفی برخوردارند دچار شرایط حادتری می‌شوند.
حفظ خون‌سردی
این خبرنگار یادآور شد: در هر صورت حفظ خون‌سردی، استحمام روزانه، خوردن سوپ و مایعات فراوان و نوشیدن انواع دمنوشها از قبیل دمنوش آویشن، اکالیپتوس، پونه کوهی، سیاه دانه با عسل و بخور آویشن و شلغم برای کمک به کاهش علائم بیماری و بهبود آن توصیه می‌شود که البته تجربه شخصی من است.
وی با بیان اینکه کرونا به شدت سیستم عصبی انسان را درگیر می‌کند، افزود: یک نوع حس بی‌قراری، بی‌خوابی و فشارهای مزمن عصبی در طول شبانه روز با بیمار همراه است که به تدریج فروکش می‌کند.
مظفری گفت : امیدوارم که هیچ کس به کرونا مبتلا نشود ولی پیشنهاد می‌کنم اگر کسی به کرونا مبتلا شد به جای خوردن قرص‌های مسکن و آرام‌بخش، به گوش دادن به موسیقی ملایم، خواندن کتاب و دیدن فیلم و برنامه‌های مفرح تلویزیونی بپردازد چون خودم در تمام طول مدت بیماری و با وجود داشتن تب و سردردهای شدید، حتی یک قرص مسکن نخوردم.
وی افزود : ناگفته نماند که تجربه دیگر بیماران کرونایی که بهبود یافته بودند هم به من کمک کرد تا دوران بیماری را سپری کنم.
