یزدانفر آهنگران روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزو: اگرچه  این بیماری از  سال  ۱۳۸۸ در جنگل‌های بلوط استان‌های گلستان ، فارس و ایلام مشاهده و گسترش پیدا کرده  که متاسفانه سطح وسیعی از جنگل‌های زاگرس را در برگرفت اما مدتی در ناحیه رویشی هیرکانی و مناطق پیرامون آن نیز به شکل پراکنده مشاهده شده است .

وی اظهار داشت: این بیماری در حقیقت نوعی قارچ و علائم آن نیز به صورت زخم‌های سیاه رنگ به شکل زغال بر روی تنه و سرشاخه‌های درختان دیده می‌شود ضمن آنکه تغییراتی روی رنگ ایجاد کرده و در نهایت منجر به خشکیدگی گونه‌های درختی مانند بلوط، افرا ،‌ممرز و انجیلی می‌شود.

کارشناس دفتر حفاظت و حمایت سازمان جنگل ها ، مراتع  و آبخیزداری کشور ، کاهش بارندگی، کوبیدگی ، حضور مردم و گردشگرانِ، تغییرات اقلیمی و گرما را از علت های اساسی بروز این بیماری در جنگل های شمال معرفی کرد .

آهنگران  گفت که  طبیعتا این بیماری با استرس های محیطی بویژه خشکسالی و کمبود رطوبت ارتباط مستقیم دارد و نکته دیگر آنکه این بیماری در  شرائط عادی در خاک وجود دارد، فعال نیست ولی اگر شرائط محیطی تغییر کند عامل این بیماری فعال می شود و براثر سایر استرس های وارد شده به عرصه های جنگلی تشدید و در نهایت می تواند در دوره های کوتاه مدت و میان مدت منجر به خشکیدگی پایه های آلوده درختان افرا ، بلوط و ممرز در جنگل های شمال شود .

به گفته این کارشناس ، در زمان حاضر در استان های گلستان و  مازندران و مناطقی از جمله  وزین آباد  و پارک شهید زارع ساری  تراکم پایه های آلوده به عنوان کانون شناخته شده شیوع این بیماری شناسایی شده است . 

آهنگران گفت که  برای کنترل این بیماری اقدامات بهداشتی، مانند هرس و حذف پایه های آلوده  ،خراش سطحی ، بذرپاشی ، ایجاد تنوع گونه ها در عرصه های آلوده ضروری است و چنانچه این بیماری و موضوعات آن مورد پیگیری جدی تر مسئولان دست اندرکار قرار نگیرد سرنوشت جنگل های شمال نیز به سرنوشت جنگل های زاگرسی دچار خواهد شد.

کارشناس دفتر حفاظت و حمایت سازمان جنگل ها ، مراتع و آبخیزداری سازمان جنگل ها و مراتع کشور گفت که از هشت ماه پیش طرح شناسایی و کنترل بیماری های زغالی بلوط توسط کارشناسان دفتر حفاظت و حمایت این سازمان تهیه و برای اجرایی شدن به شورای عالی جنگل ارسال شده که تاکنون این پی گیری ها نتیجه ای نداشته است.

بررسی ها نشان داده در سال های اخیر  ناحیه رویشی جنگل های هیرکانی و مناطقی از پیرامون این عرصه  ملی در معرض تهدید بیماری بلایت شمشاد ، بیماری ذغالی بلوط ، بیماری شانگریا بلایت شاه بلوط ، آفت شب پره شمشاد ، پروانه ابریشم باف ناجور ، آفت جوانه هزار بلوط ، پروانه تخم انگشتری و پروانه دم قهوه ای قرار گرفته و در پی آن خسارت های جبران ناپذیری به این عرصه های ملی وارد شده است.

جنگل‌های هیرکانی با ۱.۹ میلیون هکتار وسعت، از آستارا در شمال استان گیلان تا گُلی‌داغ در شرق استان گلستان، در گستره‌ای به طول تقریبی ۸۰۰ کیلومتر و عرض ۲۰ تا ۷۰ کیلومتر پراکنش دارد.

۷۰۷۸/۱۸۹۹/ ۱۶۰۲/

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.