در ادامه این مطلب آمده است: 11 استان درگیر تنش آبی، 13 استان تنش شدید آبی و 7 استان در خطر کمبود آب قرار دارند و هیچ‌یک از مناطق حتی در شمال ایران در شرایط مرطوب و نرمال قرار ندارند.
استان‌های بوشهر، خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان، فارس، کرمان، هرمزگان و یزد در رده مناطق مواجه با کمبود آب قرار گرفته‌اند.
11 استان کشور نیز شامل آذربایجان شرقی و غربی، اردبیل، چهارمحال و بختیاری، خراسان شمالی و رضوی، سمنان، کردستان، کهگیلویه و بویراحمد، گیلان و مازندران در دسته مناطق درگیر با «تنش آبی» گزارش شده‌اند بر اساس شاخص پایش منابع آب کشور 13 استان کشور در دسته مناطق دارای «تنش آبی شدید» قرار دارند که این استان‌ها شامل اصفهان، ایلام، تهران، البرز، خوزستان، زنجان، قم، کرمانشاه، گلستان، لرستان، مرکزی و همدان هستند.
گویا زنگ خطر جدی بحران آب به صدا در آمده است، اگر تصمیم‌گیری صحیح برای مدیریت آب گرفته نشود 80 درصد منابع آب ما از دست خواهد رفت و با یک بحران بسیار شدید مواجه خواهیم شد که در آن صورت حاکمیت باید یکی از مهم‌ترین اولویت‌های خود را حفاظت از منابع حیاتی از جمله آب قرار دهد.
نشست زمین و شور شدن آب ناشی از افت سطح آب زیرزمینی در دشت‌ها از دست رفتن منابع آب سطحی، فرونشست و مرگ زمین عواقبی تلخ‌تر از تصور دارد، اگر تغییری بنیادین در نحوه مدیریت و مصرف آب صورت نگیرد، گردمرگ بر بخش وسیعی از این سرزمین خواهد نشست.
مردم ابن دیار ناگزیر باید از سرزمین مادری کوچ و به‌سوی مقصدی نامعلوم مهاجرت کنند و این یعنی رنج مضاعف؛ در حالی که لرستان در زمره استان‌های با تنش آبی شدید آبی قرار دارد.
انتقال آب از این استان به قم با صرف بودجه عظیم از مسیر طولانی 270 کیلومتری و کوهستانی از رودخانه چشمه سراب الیگودرز و حفر 45 کیلومتر تونل که بزرگ‌ترین تونل آبی خاورمیانه است و احداث چند سد به دره دزدان در قم برای انتقال حدود 181 میلیون مترمکعب آب شرب در سال به 9 شهر قم که در جاهایی به جای مصرف آب شرب جهت آبگیری دریاچه تفریحی آن‌هم در فلات مرکزی و کویر بدون توجیه و غیرقابل باور می‌باشد.
این طرح و سایر طرح‌های مشابه انتقال سرچشمه‌های آب کارون و دز به فلات مرکزی هزاران معضل و بحران زیست‌محیطی از جمله خشک شدن رودخانه‌ها و تالاب‌ها، تخریب زیستگاه‌ها، مهاجرت حیات‌وحش، کاهش سطح آب‌های زیرزمینی تخریب اراضی، خشک شدن چاه‌ها و قنوات که منبع تأمین آب شرب و کشاورزی مردم بومی منطقه می‌باشند را به دنبال دارد این در حالی است تنها درآمد بسیاری از مردمان لرستان کشاورزی می‌باشد، برای مهار بحران در یک منطقه نباید بحران را به مناطق دیگر منتقل کرد.
انتقال آب‌های بین حوضه‌ای موجب شهرنشین شدن روستاییان و بیکاری جوانان می‌گردد، حل مشکل کم‌آبی یزد، کرمان، قم، باغ‌های پسته رفسنجان صنایعی چون ذوب‌آهن، پتروشیمی و نیروگاه اصفهان نباید خود موجب بروز مشکلات بسیاری در لرستان، چهارمحال و بختیاری و خوزستان گردد.
برای مثال در فولاد مبارکه و با سیستم فعلی و عدم هزینه برای بهسازی آن برای هر کیلوگرم فولاد در این کارخانه 11000 لیتر آب مصرف می‌شود؛ و یا مصرف آب کارخانه ذوب‌آهن، شامل کارخانه، فولاد سبا، پالایشگاه قطران و دیگر شرکت‌های واقع در مجموعه، به‌طور متوسط 60 هزار مترمکعب برابر با 60 میلیون لیتر در شبانه‌روز می‌باشد. درحالی‌که می‌شد با تبدیل دستگاه‌های پرمصرف قدیمی به دستگاه‌های کم‌مصرف جدید مقدار زیادی از مصرف آب در این صنایع جلوگیری کرد.
طی سال‌های اخیر خشک‌سالی‌های استان لرستان شدت بیشتری گرفته و این بحران آب در برخی شهرستان‌ها مشهودتر است به‌طوری که دشت‌های این شهرستان‌ها با بحران جدی آب مواجه‌اند و سطح آب زیرزمینی این مناطق تا 40 متر پایین آمده و دشت ممنوعه اعلام شده‌اند. استان لرستان دارای 780 هزار هکتار زمین زراعی است که 185 هزار هکتار یعنی معادل 23 درصد آن آبی است، این در حالی است که متوسط اراضی آبی کشور نسبت به اراضی دیم 45 درصد است.
خشک‌سالی‌ها تأثیر بسیار زیادی بر روی اراضی آبی استان گذاشته است پیش‌بینی نیاز آب 25 سال آینده روستاهای استان در حوضه کرخه و زاینده‌رود برای 25 سال آینده نشان می‌دهد در لرستان می‌بایست حدود سه هزار و 500 لیتر بر ثانیه بیش از مقدار کنونی استحصال آب با اولویت برداشت از منابع آب سطحی (سدها) انجام گیرد.
سالانه حدود 32 میلیون مترمکعب برداشت آب در روستاهای استان وجود دارد، به همین دلیل دولت باید مدیریت آب‌های کشاورزی و مدیریت آب‌های سطحی را مورد بازنگری و اولویت قرار دهد، و نیز در مورد مکان‌یابی صنایع آب بر، مدیریت آب مصرفی شهروندان برای تمام فرآیند آب و تصفیه آن برنامه داشته باشد.
منبع : پایگاه خبری یافته
/6060/7274
انتهای پیام استان‌های بوشهر، خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان، فارس، کرمان، هرمزگان و یزد در رده مناطق مواجه با کمبود آب قرار گرفته‌اند.
11 استان کشور نیز شامل آذربایجان شرقی و غربی، اردبیل، چهارمحال و بختیاری، خراسان شمالی و رضوی، سمنان، کردستان، کهگیلویه و بویراحمد، گیلان و مازندران در دسته مناطق درگیر با «تنش آبی» گزارش شده‌اند بر اساس شاخص پایش منابع آب کشور 13 استان کشور در دسته مناطق دارای «تنش آبی شدید» قرار دارند که این استان‌ها شامل اصفهان، ایلام، تهران، البرز، خوزستان، زنجان، قم، کرمانشاه، گلستان، لرستان، مرکزی و همدان هستند.
گویا زنگ خطر جدی بحران آب به صدا در آمده است، اگر تصمیم‌گیری صحیح برای مدیریت آب گرفته نشود 80 درصد منابع آب ما از دست خواهد رفت و با یک بحران بسیار شدید مواجه خواهیم شد که در آن صورت حاکمیت باید یکی از مهم‌ترین اولویت‌های خود را حفاظت از منابع حیاتی از جمله آب قرار دهد.
نشست زمین و شور شدن آب ناشی از افت سطح آب زیرزمینی در دشت‌ها از دست رفتن منابع آب سطحی، فرونشست و مرگ زمین عواقبی تلخ‌تر از تصور دارد، اگر تغییری بنیادین در نحوه مدیریت و مصرف آب صورت نگیرد، گردمرگ بر بخش وسیعی از این سرزمین خواهد نشست.
مردم ابن دیار ناگزیر باید از سرزمین مادری کوچ و به‌سوی مقصدی نامعلوم مهاجرت کنند و این یعنی رنج مضاعف؛ در حالی که لرستان در زمره استان‌های با تنش آبی شدید آبی قرار دارد.
انتقال آب از این استان به قم با صرف بودجه عظیم از مسیر طولانی 270 کیلومتری و کوهستانی از رودخانه چشمه سراب الیگودرز و حفر 45 کیلومتر تونل که بزرگ‌ترین تونل آبی خاورمیانه است و احداث چند سد به دره دزدان در قم برای انتقال حدود 181 میلیون مترمکعب آب شرب در سال به 9 شهر قم که در جاهایی به جای مصرف آب شرب جهت آبگیری دریاچه تفریحی آن‌هم در فلات مرکزی و کویر بدون توجیه و غیرقابل باور می‌باشد.
این طرح و سایر طرح‌های مشابه انتقال سرچشمه‌های آب کارون و دز به فلات مرکزی هزاران معضل و بحران زیست‌محیطی از جمله خشک شدن رودخانه‌ها و تالاب‌ها، تخریب زیستگاه‌ها، مهاجرت حیات‌وحش، کاهش سطح آب‌های زیرزمینی تخریب اراضی، خشک شدن چاه‌ها و قنوات که منبع تأمین آب شرب و کشاورزی مردم بومی منطقه می‌باشند را به دنبال دارد این در حالی است تنها درآمد بسیاری از مردمان لرستان کشاورزی می‌باشد، برای مهار بحران در یک منطقه نباید بحران را به مناطق دیگر منتقل کرد.
انتقال آب‌های بین حوضه‌ای موجب شهرنشین شدن روستاییان و بیکاری جوانان می‌گردد، حل مشکل کم‌آبی یزد، کرمان، قم، باغ‌های پسته رفسنجان صنایعی چون ذوب‌آهن، پتروشیمی و نیروگاه اصفهان نباید خود موجب بروز مشکلات بسیاری در لرستان، چهارمحال و بختیاری و خوزستان گردد.
برای مثال در فولاد مبارکه و با سیستم فعلی و عدم هزینه برای بهسازی آن برای هر کیلوگرم فولاد در این کارخانه 11000 لیتر آب مصرف می‌شود؛ و یا مصرف آب کارخانه ذوب‌آهن، شامل کارخانه، فولاد سبا، پالایشگاه قطران و دیگر شرکت‌های واقع در مجموعه، به‌طور متوسط 60 هزار مترمکعب برابر با 60 میلیون لیتر در شبانه‌روز می‌باشد. درحالی‌که می‌شد با تبدیل دستگاه‌های پرمصرف قدیمی به دستگاه‌های کم‌مصرف جدید مقدار زیادی از مصرف آب در این صنایع جلوگیری کرد.
طی سال‌های اخیر خشک‌سالی‌های استان لرستان شدت بیشتری گرفته و این بحران آب در برخی شهرستان‌ها مشهودتر است به‌طوری که دشت‌های این شهرستان‌ها با بحران جدی آب مواجه‌اند و سطح آب زیرزمینی این مناطق تا 40 متر پایین آمده و دشت ممنوعه اعلام شده‌اند. استان لرستان دارای 780 هزار هکتار زمین زراعی است که 185 هزار هکتار یعنی معادل 23 درصد آن آبی است، این در حالی است که متوسط اراضی آبی کشور نسبت به اراضی دیم 45 درصد است.
خشک‌سالی‌ها تأثیر بسیار زیادی بر روی اراضی آبی استان گذاشته است پیش‌بینی نیاز آب 25 سال آینده روستاهای استان در حوضه کرخه و زاینده‌رود برای 25 سال آینده نشان می‌دهد در لرستان می‌بایست حدود سه هزار و 500 لیتر بر ثانیه بیش از مقدار کنونی استحصال آب با اولویت برداشت از منابع آب سطحی (سدها) انجام گیرد.
سالانه حدود 32 میلیون مترمکعب برداشت آب در روستاهای استان وجود دارد، به همین دلیل دولت باید مدیریت آب‌های کشاورزی و مدیریت آب‌های سطحی را مورد بازنگری و اولویت قرار دهد، و نیز در مورد مکان‌یابی صنایع آب بر، مدیریت آب مصرفی شهروندان برای تمام فرآیند آب و تصفیه آن برنامه داشته باشد.
منبع : پایگاه خبری یافته
/6060/7274
کپی شد
