راننده 85 ساله، پنج سالی می‌شود که داخل کامیونش در حاشیه شهر آبیک زندگی می‌کند وحاضر نیست از کامیونش جدا شود. می‌گوید: به بن بست رسیده‌ام اما گله‌ای از کسی حتی خدا ندارم. تنهایی و کامیون‌ام را دوست دارم و می‌خواهم تا آخر عمر داخل همین کامیون باشم.
به گزارش خبرنگار ایلنا از قزوین، مقابل بیمارستان شهدای آبیک از مسیر کمربند جنوبی شهر آبیک، کامیونی با رنگ قرمز و سبز رنگ به چشم می‌خورد که می‌گویند خانه امن پیرمردی است که صاحب همین کامیون است.
خودش را عزت‌الله یوسف‌زاده 85 ساله و اهالی یکی از روستاهای همدان معرفی می‌کند و می‌گوید: با این کامیون 41 ساله، به تمام نقاط ایران رفته‌ام و حتی در کارخانه سیمان بارگیری می‌کردم.
وی که 6 کلاس سواد اکابری دارد، می‌افزاید: کوچک که بودیم آن زمان روزی دو ساعت اکابر میرفتم اما امروز خواندن و نوشتن یادم رفته است.
این راننده با سابقه 58 تا 60 سال رانندگی در جاده‌های ایران ادامه می‌دهد: تقریبا پنج سال است که در شهر آبیک مقابل بیمارستان شهدا در کامیونم زندگی می‌کنم و تکان هم نخورده‌ام.
یوسف‌زاده اضافه می‌کند: تنهایی و کامیونم را دوست دارم و همین جا راحت هستم؛ دوست ندارم به آسایشگاه یا مرکز سالمندان بروم؛ حقوق و درآمد و جای ثابت برای سکونت ندارم و همین جا در کنار کامیونم راحت هستم و ماندگار شده‌ام و دوست ندارم جای دیگری بروم.
