در این یادداشت به قلم سیدمحی الدین حسینی ارسنجانی آمده است: امروزشنبه سی ام دی ماه مصادف است باحادثه تلخ ودردناک ریزش و سوختن ساختمان پلاسکو که از آن به‌عنوان اولین آسمان خراش ایران یا ساختمان مدرن خاورمیانه در نیم قرن وبیشتراز آن یاد می‌شد.بنایی در17 طبقه که با اسکلتِ فلزی درسال 1341 افتتاح شده بود، و یکی از مهمترین مراکز تولید و فروش پوشاک در تهران بود.
پلاسکو در روز پنج شنبه 30 دی 1395 پس از 54سال اززمان ساخت براثر آتش‌سوزی فرو ریخت و 560 واحد تجاری آن نابود شد. پلاسکو در حالی بعد از 3٫5 ساعت سوختن، فرو ریخت که هنوز تعداد زیادی آتش‌نشان درحال مهار آتش سوزی،دربیرون وداخل ساختمان بودند.
پلاسکو با ارتفاع 42 متر در زمان اتمام ساخت بلندترین ساختمان تهران بود و در کنار ساختمان آلومینیوم از اولین آسمان خراش‌های تهران شمرده می‌شد. این ساختمان نماد تهران جدید و معماری مدرن در پایتخت و به عنوان یک نماد شاخص شهری محسوب می‌شد.
در دههٔ 1340 از این ساختمان به عنوان «نماد سرمایه داری» نام برده می‌شد. فروریختن ساختمان پلا سکو نمادی از قصور و ناکارآمدی بسیاری از دستگاه ها بود،قصور و کاستی‌هایی که چندین دهه بر یکدیگر انباشته شده بود. تشکیل نشدن تیم ایمنی در ساختار فرماندهی حادثه ضعف اساسی در فرماند هی حادثه در مقطع قبل از ریزش بوده و شهر داری تهران در اجرای کامل و به موقع بند 14 ماده 555 قانون شهرداری و تبصره آن کوتاهی داشته است. مالک ساختمان، شهرداری، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بیشترین ارتباط را با ساختمان پلاسکو و نگهداری وایمنی آن داشتند که قبل از ریزش ساختما ن می‌توانستند بهتر عمل کنند؛ قصور بقیه سازمان و دستگاه‌ها در رده پایین‌تری قرار دارد.
امروز نیز پس ازیک سال باید با عبرت گرفتن از آنچه برما در حادثه تلخ پلاسکوی تهران گذشت مواظب باشیم پلاسکو های دیگری ازتهران و کلانشهرها در آتش بی تفاوتی، بی برنامگی و بی خیالی ما نسوزد تا شاهد از دست دادن جان عزیزانمان نباشیم.
دریغا ودریغا که پلاسکو سوخت و پلاسکوهای دیگری آماده سوختن هستند و ما باز بی خبریم. صدها پلاسکوهای موجود درتهران و مشهد، تبریز و اصفهان، شیراز و دیگرکلان شهرها هستند که ما به دنبال استاندارد شدن و ایمنی کردن آنها نرفته و از آنها غافل مانده ایم.
6114/ 2027
دریافت خبر: علی اکبر خرامش ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی
انتهای پیام پلاسکو در روز پنج شنبه 30 دی 1395 پس از 54سال اززمان ساخت براثر آتش‌سوزی فرو ریخت و 560 واحد تجاری آن نابود شد. پلاسکو در حالی بعد از 3٫5 ساعت سوختن، فرو ریخت که هنوز تعداد زیادی آتش‌نشان درحال مهار آتش سوزی،دربیرون وداخل ساختمان بودند.
پلاسکو با ارتفاع 42 متر در زمان اتمام ساخت بلندترین ساختمان تهران بود و در کنار ساختمان آلومینیوم از اولین آسمان خراش‌های تهران شمرده می‌شد. این ساختمان نماد تهران جدید و معماری مدرن در پایتخت و به عنوان یک نماد شاخص شهری محسوب می‌شد.
در دههٔ 1340 از این ساختمان به عنوان «نماد سرمایه داری» نام برده می‌شد. فروریختن ساختمان پلا سکو نمادی از قصور و ناکارآمدی بسیاری از دستگاه ها بود،قصور و کاستی‌هایی که چندین دهه بر یکدیگر انباشته شده بود. تشکیل نشدن تیم ایمنی در ساختار فرماندهی حادثه ضعف اساسی در فرماند هی حادثه در مقطع قبل از ریزش بوده و شهر داری تهران در اجرای کامل و به موقع بند 14 ماده 555 قانون شهرداری و تبصره آن کوتاهی داشته است. مالک ساختمان، شهرداری، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بیشترین ارتباط را با ساختمان پلاسکو و نگهداری وایمنی آن داشتند که قبل از ریزش ساختما ن می‌توانستند بهتر عمل کنند؛ قصور بقیه سازمان و دستگاه‌ها در رده پایین‌تری قرار دارد.
امروز نیز پس ازیک سال باید با عبرت گرفتن از آنچه برما در حادثه تلخ پلاسکوی تهران گذشت مواظب باشیم پلاسکو های دیگری ازتهران و کلانشهرها در آتش بی تفاوتی، بی برنامگی و بی خیالی ما نسوزد تا شاهد از دست دادن جان عزیزانمان نباشیم.
دریغا ودریغا که پلاسکو سوخت و پلاسکوهای دیگری آماده سوختن هستند و ما باز بی خبریم. صدها پلاسکوهای موجود درتهران و مشهد، تبریز و اصفهان، شیراز و دیگرکلان شهرها هستند که ما به دنبال استاندارد شدن و ایمنی کردن آنها نرفته و از آنها غافل مانده ایم.
6114/ 2027
دریافت خبر: علی اکبر خرامش ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی
کپی شد
