چرا دومینوی انقراض موجودات از دایناسورها آغاز شد؟

به گزارش سرویس علم و فناوری جی‌پلاس؛ حدود 66 میلیون سال پیش، جهان آتش گرفت. سیارکی با قدرت یک میلیون برابر بزرگ‌تر از بزرگ‌ترین بمب اتم با زمین برخورد کرد که باعث انقراض دایناسورها شد.اما دایناسورها تنها موجوداتی نبودند که تحت تأثیر این پدیده قرار گرفتند. مطالعات نشان می‌دهد که جنگل‌های این سیاره خاکی نیز به دنبال برخورد این سیارک به زمین، تخریب شدند و پرندگان درختی نیز منقرض شدند.

با بررسی تاریخ ثبت فسیل‌های گیاهان و پرندگان به مدارکی دست می‌یابیم که نشان می‌دهد حذف موقت جنگل‌ها بعد از برخورد سیارکی به کره زمین، توضیح می‌ دهد که چرا پرندگان درختی در فرآیند این انقراض زنده نمانده‌اند. اجداد پرندگان درختی امروزی تا زمان احیای درختان نابود شده، برای زندگی روی این درختان تمایلی نشان نمی‌دادند. بعد از وقوع فاجعه‌ای چون آتش‌سوزی جنگل یا فوران آتش‌فشان، ابتدا گیاهان به ویژه سرخس‌ها در آن نقطه احیا شدند و تجمع یافتند.

دلیل رشد سرخس‌ها این است که این گونه گیاهی مانند دانه‌ها جوانه نمی‌زنند بلکه از طریق هاگ‌هایی رشد می‌کنند که کوچک‌تر بوده و یک سلول واحد هستند. این هاگ‌ها با وزش باد منتضر می‌شوند و به دوردست‌ها فرستاده می‌شوند که برای رشد نیاز به رطوبت دارند.

بلافاصله بعد از برخورد سیارک با زمین، ثبت فسیل نشان می‌دهد که از درختان سوخته و چند تن هاگ سرخس، زغال به جا می‌ماند. فراوانی هاگ‌های سرخس در فسیل‌های ثبت شده اغلب به دنبال فجایع طبیعی‌ای رخ داده که منجر به نابودی گستره بزرگی از گیاهان شده است.

فسیل‌های به دست آمده از نیوزلند، ژاپن، اروپا و آمریکای شمالی حاکی از جنگل‌زدایی گسترده‌ای در انتهای دوره کرتاسه در دنیا است. دانشمندان در مطالعات خود، درختان دیگری را پیدا نکردند که پرندگان درختی روی آنها منقرض شده باشند. درختانی که بعد از آن فاجعه زنده ماندند، پرندگان زمینی بودند که بقایای فسیل شده آنها نشان می‌دهد که پاهای بلندتری مانند پرنده‌های امروزی داشته‌اند.

امروزه، پرندگان بیشترین گروه‌های متنوع و گسترده حیوانات مهره‌دار روی کره زمین هستند و به حدود 11 هزار گونه می‌رسند.تنها تعداد انگشت‌شماری از اجداد پرنده‌ها از رویداد انقراض دسته‌جمعی 66 میلیون سال پیش جان سالم به در بردند. تنوع زیستی شگفت‌انگیز امروز می‌تواند نشانی از بازماندگان قدیمی آنها باشد.