اختلال پردازش شنوایی (APD) نوعی از کم‌شنوایی است که ناشی از چیزی است که بر بخشی از مغز که شنوایی را پردازش می‌کند تأثیر می‌گذارد. آسیب گوش همچنین باعث انواع دیگری از کم‌شنوایی می‌شود.

به گزارش جماران به نقل از مجله پزشکی: اختلال پردازش شنوایی (APD) گاهی اوقات اختلال پردازش شنوایی مرکزی (CAPD) نامیده می‌شود. این اختلال می‌تواند در هر کسی رخ دهد، اما اغلب در کودکان و بزرگسالان مسن‌تر رخ می‌دهد.

بسیاری از بیماری‌های پزشکی می‌توانند بر میزان درک فرد از آنچه می‌شنود تأثیر بگذارند، مانند اختلال کم‌توجهی/بیش‌فعالی (ADHD) یا اوتیسم. این بیماری‌ها با APD متفاوت هستند، اگرچه می‌توانند با APD همزیستی داشته باشند. APD همچنین می‌تواند با انواع دیگر کم‌شنوایی رخ دهد.

با این حال، APD درمانی ندارد و درمان‌ها می‌توانند به افراد کمک کنند تا بهتر بشنوند.

علائم اختلال پردازش شنوایی (APD)

علائم اختلال پردازش شنوایی (APD) می‌تواند نامحسوس باشد و علائم آن می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

دانستن اینکه صدا از کجا می‌آید.

درک کلماتی که سریع یا در یک اتاق پر سر و صدا گفته می‌شوند. توجه.

خواندن و هجی کردن.

دنبال کردن دستورالعمل‌ها مگر اینکه کوتاه و ساده باشند.

یادگیری یک زبان جدید.

آواز خواندن یا لذت بردن از موسیقی.

درک و به خاطر سپردن اطلاعات داده شده به صورت شفاهی.

اگر کسی مبتلا به اختلال پردازش حسی (APD) باشد، ممکن است:

پاسخ دادن به کسی که با او صحبت می‌کند، زمان بیشتری طول بکشد.

اغلب نیاز دارد دیگران حرف‌هایش را تکرار کنند.

قادر به درک کنایه‌ها یا شوخی‌ها نیست.

اختلال پردازش حسی اغلب با مشکلات توجه، زبان و یادگیری مانند مواردی که در اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی (ADHD) دیده می‌شود، همراه است.

علل اختلال پردازش حسی (APD)

گاهی اوقات علت اختلال پردازش حسی ناشناخته است و اختلال پردازش حسی می‌تواند با بسیاری از بیماری‌های پزشکی مرتبط باشد.

در بزرگسالان مسن‌تر، این بیماری‌ها ممکن است شامل سکته مغزی و آسیب سر باشد. در کودکان، اختلال پردازش حسی می‌تواند با مشکلاتی که در بدو تولد رخ می‌دهد، مانند وزن کم هنگام تولد، زایمان زودرس یا عفونت‌های مکرر گوش مرتبط باشد.

در شنوایی طبیعی، مرکز شنوایی مغز امواج صوتی ارسال شده از گوش‌ها را دریافت کرده و آنها را به صداهایی که شما تشخیص می‌دهید تبدیل می‌کند. با این حال، در اختلال پردازش شنوایی (APD)، بخش شنوایی مغز نمی‌تواند این کار را انجام دهد.

تشخیص APD

برای تشخیص APD، تیم مراقبت‌های بهداشتی ممکن است در مورد علائم و مدت زمان بروز آنها سؤال بپرسد و ممکن است آزمایش‌هایی را تجویز کند.

یک متخصص شنوایی ممکن است آزمایش‌هایی را انجام دهد تا ببیند وقتی بیمار صداها را می‌شنود چه اتفاقی می‌افتد.

این آزمایش‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تمپانومتری: این آزمایش می‌تواند مشخص کند که آیا پرده گوش به درستی حرکت نمی‌کند یا خیر.

آزمایش رفلکس شنوایی: این آزمایش نشان می‌دهد که هنگام شنیدن صدای بلند چه اتفاقی در گوش می‌افتد.

پاسخ شنوایی ساقه مغز: این آزمایش نشان می‌دهد که گوش داخلی، به نام حلزون گوش، و مسیرهای شنوایی مغز چقدر خوب کار می‌کنند.

آزمایش پتانسیل برانگیخته: این آزمایش نشان می‌دهد که صدا چقدر خوب از طریق اعصابی که گوش‌ها را به مغز متصل می‌کنند، عبور می‌کند. این به متخصص شنوایی اجازه می‌دهد تا ببیند صدا چقدر خوب به قسمت‌های مختلف مغز می‌رسد. همچنین نشان می‌دهد که آیا چیزی اعصاب متصل کننده گوش‌ها به مغز را مسدود کرده است یا خیر.

درمان اختلال پردازش شنوایی

همه افراد مبتلا به اختلال پردازش شنوایی (APD) نیاز به درمان ندارند. اگر کسی نیاز به درمان داشته باشد، گزینه‌های مختلفی وجود دارد و هر فرد مبتلا به APD نیازهای متفاوتی دارد.

درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سمعک و دستگاه‌های شنوایی.

آموزش شنوایی: آموزش شنوایی به مغز کمک می‌کند تا بین صداهای زیادی که فرد هر روز می‌شنود، تمایز قائل شود. هدف این است که به فرد کمک شود تا احساس قدرت بیشتری برای صحبت با دیگران داشته باشد.

آموزش مبتنی بر کامپیوتر: برنامه‌های مبتنی بر کامپیوتر می‌توانند به آموزش مغز برای تشخیص و درک صداها کمک کنند. این برنامه‌ها مشابه آموزش شنوایی هستند، اما فرد می‌تواند آنها را به صورت آنلاین یا با استفاده از یک برنامه کامپیوتری تمرین کند.

سبک زندگی و درمان‌های خانگی

گام‌های ساده‌ای وجود دارد که فرد مبتلا به APD می‌تواند برای مدیریت اختلال پردازش شنوایی (APD) خود بردارد.

به عنوان مثال:

از یک میکروفون از راه دور برای بهبود شنوایی در اتاق‌های پر سر و صدا استفاده کنید.

به فردی که صحبت می‌کند نزدیک‌تر شوید.

سطوحی را که باعث ایجاد پژواک می‌شوند، مانند فضاهای باز یا خالی، بپوشانید.

از سایر منابع سر و صدا، مانند پنکه، دور بمانید. در کلاس یا جلسات، از کسی بخواهید که یادداشت‌برداری کند یا یک نسخه کتبی از آنچه توضیح داده می‌شود، تهیه کند.

هنگام تماشای تلویزیون، زیرنویس را فعال کنید.

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.