در این مطلب آمده است: این هم از ویژگی های استان است چرا که سیستان و بلوچستان و مرکز استان در این مورد نیز استثناست، در معابر بسیاری از شهرها، تابلوها و تبلیغات خانه های سالمندان مشاهده می شود، خانه هایی که برای آرامش والدینی ایجاد می شود که فرزندان شان امکان نگهداری شان را ندارند، موضوعی که ناراحتی و گلایه مندی بسیاری از افراد سالمند را به همراه دارد اما در دیار نخل و آفتاب، همچون گذشته های دور، پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها، جایگاه خاصی دارند و به دلیل فرهنگ خاص مردم این خطه، در سرای سالمندان نگهداری نمی شوند، بلکه در دل خانواده ها جا دارند و فرزندان و نوه ها با جان و دل از آن ها نگهداری می کنند. حتی در مرکز استان هم از خانه سالمندان خبری نیست، فقط روزها در یکی از مراکز زیر نظر بهزیستی، برخی از کارمندان طی ساعت کاری، پدرها و مادرهایشان را به این مرکز می سپارند و هنگام فراغت از کار، آن ها را به خانه می برند البته در زابل دو خانه برای سالمندان ایجاد شده است که به گفته مسئولان بهزیستی کسانی که در آن جا نگهداری می شوند بیشتر افرادی هستند که هویت مشخصی ندارند و این موضوع گواهی است برای تکریم سالمندان که همچنان در استان پر رنگ و ماندگار است.
کمبود امکانات تفریحی برای سالمندان
یکی از شهروندان می گوید: زاهدان، از نادرترین کلان شهرهایی است که خانه سالمندان در آن فعالیت ندارد، این موضوع نشان دهنده تکریم افراد سالمند است که در میان خانواده های زاهدان جایگاه ویژه ای دارند، این ویژگی مثبت می تواند در طول سالیان متمادی با فعالیت بیشتر رسانه ها پایدار بماند. «شیرازی» ادامه می دهد: اگر چه این شهر از جایگاه ویژه ای در تکریم سالمندان برخوردار است اما این افراد به دلیل کمبود امکانات برای استفاده از اوقات فراغت خود، دچار مشکلات جدی هستند. سالمندان زاهدانی برای استفاده از فرصت های زندگی از امکانات لازم برخوردار نیستند و یکی از معدود فعالیت اجتماعی که سالمند، می تواند انجام دهد، نشستن در پارک است. نبود امکانات تفریحی، ورزشی، توان بخشی، خدمات بیمه ای و درآمد پایین از جمله مشکلاتی است که سالمندان با آن مواجه هستند و باید برای رفع آن اقدام شود.
جایگاه ویژه سالمندان
یک فرهنگی نیز می گوید: تکریم سالمندان در استان و به ویژه خانواده ما جایگاه ویژه ای دارد، مردم این استان معتقد هستند که وقتی بزرگ ترها در خانه باشند، دیگر اعضای خانواده از برکت حضور آن ها بهره مند می شوند، خانه ای که پدر بزرگ یا مادر بزرگ در آن حضور نداشته باشد، صفایی ندارد. «رشیدی» ادامه می دهد: تا زمانی که پدر و مادرم زنده بودند از آن ها با جان و دل نگهداری می کردم و فرزندانم هم احترام به سالمندان را به خوبی یاد گرفته اند و خیالم راحت است که در زمان پیری، دچار مشکل نخواهم شد چرا که آن ها به خوبی ارزش حضور بزرگ ترها را در خانه لمس کرده اند و می دانند نبود آن ها صفا و صمیمت خانواده را کم رنگ می کند. وی می افزاید: کمتر خانواده ای را می توان یافت که به بهانه مشکلات معیشتی، سالمندان را به مراکز نگهداری بسپارد، این از عقاید مردم این استان است که خوشبختانه نسل به نسل می چرخد و هنوز رنگ نباخته است.
نبود خانه سالمندان در زاهدان
یکی از سالمندان هم می گوید: تنها زندگی می کنم، فرزندانم به دلیل شاغل بودن امکان نگهداری از من را نداشتند اما اجازه ندادند به خانه سالمندان بروم، آن ها هر شب نزدم می آیند و عروسم اجازه نمی دهد حتی غذا درست کنم. خوشحالم فرزندانی تربیت کرده ام که در زمان پیری مرا فراموش نکرده اند و می توانم از وجودشان بهره مند شوم . «معتمدی» اضافه می کند: شرایط سنی ام سبب شده است که نتوانم سر و صدای بچه ها را تحمل کنم، به همین دلیل ترجیح دادم در خانه ای جدا زندگی کنم اما پس از مدت ها احساس تنهایی کردم و از آن جا که سرگرمی نداشتم، فرزندم تصمیم گرفت ، روزها مرا به مرکز ویژه سالمندان ببرد که فقط در ساعت مشخصی فعالیت دارد و بیشتر برنامه های آن آموزشی است. «سارانی» یکی دیگر از سالمندان، بیان می کند: فرزندانم از وضعیت اقتصادی مناسبی برخوردار نبودند، به همین دلیل تصمیم گرفتند مرا به خانه سالمندان بسپارند اما به دلیل نبود چنین مرکزی در زاهدان این امر محقق نشد. اگر از استقلال مالی برخوردار بودم به صورت مستقل زندگی می کردم. با توجه به حساسیت دوره سالمندی این شرایط برایم سخت است اما باید وضعیت آن ها را هم درک کنم.
بافت غنی فرهنگی مردم استان
مدیر کل بهزیستی هم می گوید: سیستان و بلوچستان از بافت فرهنگی غنی برخوردار است، خانواده ها در نگهداری سالمندان نقش حایز اهمیتی دارند و آن را از وظایف خود می دانند، به گونه ای که خانه سالمندان به مدت یک سال در زاهدان دایر اما به دلیل استقبال بسیار کم مردم جمع آوری شد. «سراوانی» ادامه می دهد: البته مرکز روزانه سلامت بهزیستی در زاهدان دایر است و به سالمندان خدمات مشاوره ای و آموزشی ارائه می دهد، بسیاری از افرادی که شاغل هستند به منظور پر کردن اوقات فراغت و این که پدر و مادرشان در خانه تنها نماند،آن ها را به این مرکز می آوردند و ظهرها پس از تعطیلی دنبال شان می آیند. به گفته وی، فقط دو خانه سالمندان ویژه خانم ها و آقایان در زابل فعال است که به کل استان، خدمات رسانی می کند، بیشتر افرادی که هویت آن ها مشخص نیست در این مراکز نگهداری می شوند و در مجموع 140 نفر در این دو خانه زندگی می کنند. وی اظهار می کند: در زاهدان به دلیل بافت فرهنگی مردم استقبال از مراکز نگهداری سالمندان بسیار ضعیف است، به همین دلیل برنامه ای برای ایجاد خانه سالمندان در مرکز استان نداریم. در منطقه بلوچستان هم سالمند از خانواده جدا نمی شود و نیاز به ایجاد چنین مراکزی نیست و برای این موضوع به این اداره کل مراجعه نشده است.
8006**3213
انتهای پیام کمبود امکانات تفریحی برای سالمندان
یکی از شهروندان می گوید: زاهدان، از نادرترین کلان شهرهایی است که خانه سالمندان در آن فعالیت ندارد، این موضوع نشان دهنده تکریم افراد سالمند است که در میان خانواده های زاهدان جایگاه ویژه ای دارند، این ویژگی مثبت می تواند در طول سالیان متمادی با فعالیت بیشتر رسانه ها پایدار بماند. «شیرازی» ادامه می دهد: اگر چه این شهر از جایگاه ویژه ای در تکریم سالمندان برخوردار است اما این افراد به دلیل کمبود امکانات برای استفاده از اوقات فراغت خود، دچار مشکلات جدی هستند. سالمندان زاهدانی برای استفاده از فرصت های زندگی از امکانات لازم برخوردار نیستند و یکی از معدود فعالیت اجتماعی که سالمند، می تواند انجام دهد، نشستن در پارک است. نبود امکانات تفریحی، ورزشی، توان بخشی، خدمات بیمه ای و درآمد پایین از جمله مشکلاتی است که سالمندان با آن مواجه هستند و باید برای رفع آن اقدام شود.
جایگاه ویژه سالمندان
یک فرهنگی نیز می گوید: تکریم سالمندان در استان و به ویژه خانواده ما جایگاه ویژه ای دارد، مردم این استان معتقد هستند که وقتی بزرگ ترها در خانه باشند، دیگر اعضای خانواده از برکت حضور آن ها بهره مند می شوند، خانه ای که پدر بزرگ یا مادر بزرگ در آن حضور نداشته باشد، صفایی ندارد. «رشیدی» ادامه می دهد: تا زمانی که پدر و مادرم زنده بودند از آن ها با جان و دل نگهداری می کردم و فرزندانم هم احترام به سالمندان را به خوبی یاد گرفته اند و خیالم راحت است که در زمان پیری، دچار مشکل نخواهم شد چرا که آن ها به خوبی ارزش حضور بزرگ ترها را در خانه لمس کرده اند و می دانند نبود آن ها صفا و صمیمت خانواده را کم رنگ می کند. وی می افزاید: کمتر خانواده ای را می توان یافت که به بهانه مشکلات معیشتی، سالمندان را به مراکز نگهداری بسپارد، این از عقاید مردم این استان است که خوشبختانه نسل به نسل می چرخد و هنوز رنگ نباخته است.
نبود خانه سالمندان در زاهدان
یکی از سالمندان هم می گوید: تنها زندگی می کنم، فرزندانم به دلیل شاغل بودن امکان نگهداری از من را نداشتند اما اجازه ندادند به خانه سالمندان بروم، آن ها هر شب نزدم می آیند و عروسم اجازه نمی دهد حتی غذا درست کنم. خوشحالم فرزندانی تربیت کرده ام که در زمان پیری مرا فراموش نکرده اند و می توانم از وجودشان بهره مند شوم . «معتمدی» اضافه می کند: شرایط سنی ام سبب شده است که نتوانم سر و صدای بچه ها را تحمل کنم، به همین دلیل ترجیح دادم در خانه ای جدا زندگی کنم اما پس از مدت ها احساس تنهایی کردم و از آن جا که سرگرمی نداشتم، فرزندم تصمیم گرفت ، روزها مرا به مرکز ویژه سالمندان ببرد که فقط در ساعت مشخصی فعالیت دارد و بیشتر برنامه های آن آموزشی است. «سارانی» یکی دیگر از سالمندان، بیان می کند: فرزندانم از وضعیت اقتصادی مناسبی برخوردار نبودند، به همین دلیل تصمیم گرفتند مرا به خانه سالمندان بسپارند اما به دلیل نبود چنین مرکزی در زاهدان این امر محقق نشد. اگر از استقلال مالی برخوردار بودم به صورت مستقل زندگی می کردم. با توجه به حساسیت دوره سالمندی این شرایط برایم سخت است اما باید وضعیت آن ها را هم درک کنم.
بافت غنی فرهنگی مردم استان
مدیر کل بهزیستی هم می گوید: سیستان و بلوچستان از بافت فرهنگی غنی برخوردار است، خانواده ها در نگهداری سالمندان نقش حایز اهمیتی دارند و آن را از وظایف خود می دانند، به گونه ای که خانه سالمندان به مدت یک سال در زاهدان دایر اما به دلیل استقبال بسیار کم مردم جمع آوری شد. «سراوانی» ادامه می دهد: البته مرکز روزانه سلامت بهزیستی در زاهدان دایر است و به سالمندان خدمات مشاوره ای و آموزشی ارائه می دهد، بسیاری از افرادی که شاغل هستند به منظور پر کردن اوقات فراغت و این که پدر و مادرشان در خانه تنها نماند،آن ها را به این مرکز می آوردند و ظهرها پس از تعطیلی دنبال شان می آیند. به گفته وی، فقط دو خانه سالمندان ویژه خانم ها و آقایان در زابل فعال است که به کل استان، خدمات رسانی می کند، بیشتر افرادی که هویت آن ها مشخص نیست در این مراکز نگهداری می شوند و در مجموع 140 نفر در این دو خانه زندگی می کنند. وی اظهار می کند: در زاهدان به دلیل بافت فرهنگی مردم استقبال از مراکز نگهداری سالمندان بسیار ضعیف است، به همین دلیل برنامه ای برای ایجاد خانه سالمندان در مرکز استان نداریم. در منطقه بلوچستان هم سالمند از خانواده جدا نمی شود و نیاز به ایجاد چنین مراکزی نیست و برای این موضوع به این اداره کل مراجعه نشده است.
8006**3213
کپی شد
