پایگاه خبری جماران: یک فعال سیاسی اصلاحطلب با تأکید بر اینکه حاکمیت باید در دو جهت خدمترسانی به هموطنان و همدلی با بخش رنجدیده جامعه اقدام کند، گفت: به نظر من مجموعه شخصیتها، گروهها و احزاب ملی و اصلاحطلب تقریبا به صورت یکپارچه نسبت به تهاجم دشمن صهیونیست واکنش نشان داده و محکوم کرده و حتی با مراجع بینالمللی مکاتبه کردهاند. اما متأسفانه این اقدامات که میتواند بخشی از جنگ روانی مهاجم را خنثی کند، کمترین انعکاس را در صدا و سیما داشته است.
وی همچنین می گوید: باید در تحلیلها مرز منتقد و وطنفروش پررنگ شود و در برخوردها تجدیدنظر اساسی صورت گیرد و از ظرفیتهای بیحساب مردمی و جامعه مدنی بهره گرفته شود.
مشروح گفتوگوی خبرنگار جماران با فیضالله عربسرخی را در ادامه میخوانید:
به نظر شما فضای فعلی کشور در زمینههای سیاسی و اجتماعی چه الزاماتی دارد؟
من فکر میکنم مهمترین الزامی که ما امروز در همه سطوح حاکمیت و جامعه مدنی با آن مواجه هستیم، این است که حول یک محور در بر دارنده «مصالح ملی»، تحرکات سامان داده و هدایت شود. آن راهبرد به نظر من امروز «تلاش برای پایان دادن به تهاجم دشمن» است. این راهبردی است که باید همه تحرکات ما حول آن سامان پیدا کند.
اما طبیعتا در بخشهای مختلف، فعالیتها و الزامات اجرایی وجود دارد که باید آن را به انجام رساند.
چطور میتوانیم در این فضا بین نیروهای مختلف داخل کشور وحدت، انسجام و همدلی را بالا ببریم؟
این ناهمدلی و ناهمسانی که امروز گاهی بین اقشار و گاهی بین حاکمیت و مردم هست، ریشه در اقداماتی دارد که ما الآن خیلی نباید به آن ورود کنیم، اما نمیتوانیم آنها را فراموش کنیم. به هر حال آنها ریشههای این ناهمدلی عمومی هستند؛ همان چیزی که شما دغدغه آن را دارید و فکر میکنید باید برای حلش تلاش کرد.
اتفاقاتی در جامعه افتاده که منشأ بدبینیها و بیاعتمادیها است. به نظر من باید این اقدامات را اصلاح کرد؛ با اصلاح این اقدامات، هم برای رفع مشکلات و هم برای ایجاد همدلی ظرفیت ایجاد کنیم. ما میبینیم برخی چهرههای ملی و مورد قبول جامعه در محدودیت، حصر و حبس هستند و مشکلات دارند، در چنین وضعیتی برای اینکه بتوانیم از ظرفیت آنها برای حل مشکل استفاده کنیم، باید این محدودیتها را برداریم. اگر برای اقشار مختلف جامعه محدودیتهایی ایجاد کردیم که منشأ نارضایتی و شکافها است، باید آنها را برطرف کنیم. اگر در فضای مجازی با ایجاد محدودیتها اقشار را ناراضی کردیم، امروز هم برای جلب رضایت و هم برای استفاده از ظرفیت فضای مجازی در دادن پاسخ مناسب تبلیغاتی به دشمن متجاوز، نیاز داریم که این محدودیتها را حذف کنیم.
به نظرم بخشهایی از جامعه از حکومت رنجیدهاند. در گیرودار مسایل مختلف رفتارهای حکومت را یک سویه و خود را جدا از سرنوشت اداره کشور دیدهاند؛ بنابراین حاکمیت باید در دو جهت اقدام کند اول در جهت خدمت رسانی به هموطنانی که متأثر از این وضعیت جنگی خانه و کاشانه خود را رها کردهاند و نیازمند خدمات هستند، و دوم اقداماتی در جهت همدلی با آن بخش از جامعه که رنجیدهاند اما دل در گرو ایران دارند چه آنان که در کشور هستند و چه آنان که بیرون از مرزها دلنگران ایران عزیز هستند.
نادیده گرفته شدنها، تبعیضها، برخوردهای غیر منصفانه و... باید جبران شوند، باید اقشار مختلف دیده شوند؛ و رسانه ملی با بازتاب دادن این حمایتها خود را از انزوا خارج کند.
واکنش سیاسیون داخل ایران در این زمینه را چطور ارزیابی میکنید؟
به نظر من مجموعه شخصیتها، گروهها و احزاب ملی و اصلاحطلب تقریبا به صورت یکپارچه نسبت به تهاجم دشمن صهیونیست واکنش نشان داده و محکوم کرده و حتی با مراجع بینالمللی مکاتبه کردهاند. اما متأسفانه این اقدامات که میتواند بخشی از جنگ روانی مهاجم را خنثی کند، کمترین انعکاس را در صدا و سیما داشته است.
باید در تحلیلها مرز منتقد و وطنفروش پررنگ شود و در برخوردها تجدیدنظر اساسی صورت گیرد و از ظرفیتهای بیحساب مردمی و جامعه مدنی بهره گرفته شود.
به نظر شما پایان این جنگ، آن طوری که برخی افراد مدعی هستند، راهکار دیپلماتیک و سیاسی دارد یا ما باید با اقتدار نظامی رژیم صهیونیستی را از تجاوز به خاک ایران پشیمان کنیم؟
حتما پایان هجوم دشمن راهکار سیاسی دارد، اما این به معنی عدم مقابله نظامی نیست. باید از ظرفیتهای نظامی صرفا در مسیر خنثی کردن تدابیر دشمن استفاده کرد، ولی از گسترش دامنه آن به غیر از اسرائیل کاملا جلوگیری کرد. همه ظرفیتهای نظامی و سیاسی و دیپلماتیک در جهت پایان دادن به جنگ و برقراری صلح استفاده کرد و راهبرد اصلی هم باید پایان دادن به جنگ باشد.
