صادق بود و سربلند، استوار بود و متواضع، مسئولیت‌پذیر بود و پاسخگو، شجاع بود و صریح، سردار بود و بی نشان، خستگی‌ناپذیر و پرتوان، همیشه لبخندی بر لب داشت و حزنی در چهره، عاشق مردم بود و خادم آنان، زندگی‌اش وقف محرومان و تلاش شبانه روزی اش برای حفظ و اعتلای کرامت مردم، در زمان جنگ فرمانده رزمندگان و در صحنه دفاع استوار فداکار و ایثارگر بود.
در دوران سازندگی، تلاش‌های فراوانی برای آبادانی سرزمینش ایران عزیز به انجام رساند و در دوران صلح پرچمدار اصلاحات و انسجام ملی و مدافع حقوق مردم بود، درعین‌حالی که در درون حاکمیت و فرمانده حفاظت سپاه ولی‌عصر بود؛ اما برای حفظ و الزام به حقوق ملت، از مسئولیت خود کناره گیری کرد و باقی عمر خود را در میان مردم و به دور از تکیه بر منابع قدرت خود را وقف خدمت نمود.
این همه گفتیم و نوشتیم در وصف برادر ارزشمند، یادگاه دفاع مقدس، مبارزی خستگی ناپذیر، انسان آزاده و سربلندی که همنشینی با او برای همگان مایه افتخار و آموزنده بود و آن سردار سید علی صنیع خانی است که به ناگاه از میان ما رفت و به خیل برادران شهیدش و آزادگان و آزادیخواهان پیوست. خدایش با صلحا و اولیاء گرامش محشور نماید.
بیش از 40 سال است که او را می شناسم و توفیق هم نشینی و همکاری و همراهی با او را بالاخص در منطقه نازی آباد داشتم و آخرین دیدار ما صبح روز جمعه گذشته، کمیسیون فرهنگی موسسه همیاران رشد نازی آباد بود. او که بعد از جلسه با اراده و تصمیم خود راهی بیمارستان شد. نه خود و نه ما تصور نداشتیم که ناباورانه خبر عروج او را دریافت نماییم. خبر بسیار تلخ و شوک آور و غیرمنتظره ای که قطعاً خسارتی بزرگ برای مردم شریف نازی آباد و خبری سخت برای خانواده و فرزندان و همراهان اوست. از خدای بزرگ برای همگان طلب صبر و برای او طلب غفران و رحمت الهی آرزومندیم.
8 سال پیش (تیرماه 1394) به پیشنهاد او و جمعی از دوستان نازی آبادی، موسسه فرهنگی و اجتماعی همیاران رشد نازی آباد پایه گذاری شد و او در طول این سال ها به عنوان مدیرعامل سازمانی را برای خدمت به مردم نازی آباد فعال نمود و خدمات و اقدامات بسیار موثر و مفیدی را بنیان گذاشت و با استفاده از ظرفیت اعضاء هیات موسس و توانمندی و شایستگی های خود، همه اوقات شبانه روزی خود را وقف مردم محروم نازی آباد کرده است. از این حیث باید او را سردار نازی آبادی نامید. کسی که همه توان و توشه سرداری خود را بدون منت و بدون هیاهو به میان مردم برد و کسب درجات نظامی و موقعیت های برتر سرداری را با استعفای تاریخی اش پس از وقایع تلخ 88 به کناری نهاد و خود را در کنار مردم و با مردم و برای مردم وقف نمود و تا روزهای پایانی عمر پرخیر و برکت خود با خدمت خالصانه و بی ادعا در محله نازی آباد را بر همه چیز ترجیح داد.
سردار صنیع خانی و خانواده بزرگ و اخوان گرامی اش از سالهای پیش از انقلاب (دهه 40) ملجاء و پناهگاه مردم در نازی آباد و نقطه اتکاء همه مبارزین و خیرخواهان و خدمتگزاران به مردم بوده اند.
او علیرغم مسئولیت ها و موقعیت های مهم در مدیریت کشور هیچگاه پایگاه اصلی خود یعنی نازی آباد را ترک نکرد و تا پایان عمر شریفش در آنجا زندگی کرد. یادش برای همیشه در دل دوستان و یاران او بالاخص در منطقه نازی آباد باقی است و راهش تداوم خواهد یافت. ان شاالله
