جی پلاس؛

آیا گل آقا با تکیه کلامهای امام هم شوخی می کرد؟/واکنش امام نسبت به مطالب آن چگونه بود؟

مرحوم کیومرث صابری (گل آقا) درباره شوخی هایی که در نشریه گل آقا می کرد و واکنش های امام، به نقل خاطره جالبی پرداخته است.

لینک کوتاه کپی شد

‌‌جی پلاس: مرحوم کیومرث صابری معروف به گل آقا درباره نظر امام خمینی (س) نسبت به آنچه منتشر می کرد، چنین نقل خاطره کرده است:

 

در مورد طنز، من یک نوع جمله چپلکی کار کردن دارم. می‌ دانید امام ‌‎ ‎‌نگارش‌شان با شفاهی‌شان فرق می‌ کرد. وقتی من در سال 1363 شروع ‌‎ ‎‌کردم به طنز نویسی دو سه تا از برادران روحانی بعد از مدتی آمدند، ‌‎ ‎‌گفتند که: گاهی یک جملاتی را تو می‌ نویسی که یادآور حرف امام است، ‌‎ ‎‌کلماتی هم که به کار می‌ بری مثل «لهذا، هکذا، فلذا، فلذاست که» این را ‌‎ ‎‌یک مقدار احتیاط کن. من از طریق آقای دعایی به احمد آقا پیغام دادم. ‌‎ ‎‌احمد آقا گفت: ابدا چنین چیزی نیست اگر بوده باشد هم، امام خوششان ‌‎ ‎‌می‌آید، یک موردی هم هست که احمد آقا همان موقع به آقای دعایی ‌‎ ‎‌گفته بود که پیش امام بودیم و خانمم آمد، گفت: آقا ببین گل‌آقا چی ‌‎ ‎‌نوشته است!؟ و من فکر می‌ کنم که به شما نوشته است. الآن یادم نیست ‌‎ ‎‌گفت: امام خواندند و گفتند احتمالا با من است و خندیدند. ‌

 

‌‌من دست‌خطی از خانم طباطبایی دارم، درباره اینکه نظر امام در مورد ‌‎ ‎‌گل‌آقا چی است. این را به هیچ جا ندادم. هر چی گفتند که آقا این را ‌‎ ‎‌چاپ کن. گفتم: مگر دیوانه‌ام این را چاپ کنم. این را نگه می‌دارم. من ‌‎ ‎‌از سال 63 شروع کردم، همیشه هر ماهی یک بار دو بار تلفن به آقای ‌‎ ‎‌دعایی می‌ کردم و اصرارم این بود که دل پیرمرد را نرنجانده باشم. ‌‎ ‎‌می‌ گفت: نه، حاج احمد آقا می‌ گوید مطلب را امام می‌ خواند و خیلی هم ‌‎ ‎‌خوششان می‌ آید.‌

 

‌‌یک بار هم احمد آقا به من گفت: تو توی خانه ما خیلی طرفدار ‌‎ ‎‌داری ضمن اینکه همه پاسدارهای بیت گل‌آقا خوان هستند، خانم من هم ‌‎‎‌از خوانندگان گل‌آقا است و دو کلمه حرف حسابت را می‌ آورد برای امام ‌‎ ‎‌می‌ خواند. به هر صورت شیوه نگارش من به نام سبک گل آقایی جا افتاد ‌‎ ‎‌و هیچ کس تا این لحظه دیگر نگفت که ببین تو از نوشته‌هایت معلوم ‌‎ ‎‌است که به بیان امام زدی. البته در این روش من یادم نیست که تحت ‌‎ ‎‌تأثیر نگارش امام کاری کرده باشم و نوشته‌ های امام را از این زاویه ‌‎ ‎‌خوانده باشم و به سبک نگارش ایشان توجه کنم. ‌

 

برشی از کتاب امام به روایت دانشوران؛ ص ۲۲۱-۲۲۲

دیدگاه تان را بنویسید