علی قره چه لو، روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: وجود حیات وحش ازجمله این گونه های جانوری حمایت شده، زینت و زیبایی های طبیعت این استان است که محیط زیست به منظور بقاء این گونه های شاخص تلاش وافر می کند.
وی اظهار کرد: زیستگاه اصلی کل و بز در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر طارم و قسمتهایی از منطقه حفاظت شده و پناهگاه حیات وحش انگوران در شهرستان ماهنشان، قوچ و میش ارمنی در منطقه حفاظت شده انگوران است و آهوان نیز در بخش های دشتی منطقه حفاظت شده سرخ آباد و شکار ممنوع فیله خاصه زیست می کنند.
قره چه لو با بیان اینکه پارسال (سال 95) حدود 280 راس کل و بز در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر و 50 راس نیز در منطقه حفاظت شده انگوران مشاهده و سرشماری شد، یادآور شد: درسال 94 میزان جمعیت کل و بزهای منطقه شکار ممنوع خرمنه سر که وسعت آن 78 هزار هکتار است، قریب540 راس بود که بر اثر شیوع بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک، تعداد زیادی از این گونه های با ارزش ازبین رفت.
وی با اشاره به اینکه ماموران محیط زیست زنجان فقط 126 راس از کل و بزهای تلف شده براثر این بیماری را در مسیرهای مورد پیمایش کشف و معدوم کردند و بیشتر آنها نیز به دلیل صعب العبور بودن منطقه کشف نشدند، ادامه داد: سال 86 جمعیت کل و بزها در استان زنجان محدود بود که طی 9 سال به دلیل پتانسیل بالای منطقه و حفاظت مداوم به حدود 800 راس رسیده بود که شیوع این بیماری باعث شد تا تعداد آنها کاهش یابد.
قره چه لو به جمعیت قوچ و میش اشاره کرد و افزود: در 2 دهه پیش جمعیت قوچ و میش ارمنی در منطقه حفاظت شده انگوران ماهنشان بیش از سه هزار راس بود که در سال 94 تعداد 584 راس و در سال 95 نیز 630 راس شمارش شد.
وی به جمعیت آهوان اشاره و اظهار کرد: سال 95 یک هزار و 82 راس آهو در منطقه حفاظت شده سرخ آباد و شکار ممنوع فیله خاصه مشاهده شد در حالی که سال 94 تعداد آنها یک هزار و 246 راس بود.
قره چه لو افزود: تخریب، تفکیک و قطعه بندی زیستگاه ها و تبدیل زمین های وسیع کشاورزی به قطعات کوچکتر و ایجاد باغ شهر، فعالیت های گسترده کشاورزی و استفاده بی رویه از آب های زیر زمینی، افزایش گله های دام در منطقه، تغییر کاربری زمین های منطقه، فعالیت غیر اصولی برخی معادن، وقوع آتش سوزی ها، تردد وسایط نقلیه و وجود شکارچیان خاطی و ناامن شدن مناطق زیست حیات وحش از عمده علت های کاهش جمعیت این گونه های جانوری در استان است.
به گزارش ایرنا، مناطق حفاظت شده 'سرخ آباد و انگوران'، سه منطقه شکار ممنوع 'فیله خاصه، خرمنه سر و خراسانلو' و 'پناهگاه حیات وحش انگوران'زنجان، محل های امنی برای حیات وحش این استان محسوب می شوند.
منطقه حفاظت شده سرخ آباد در شهرستان های زنجان و طارم و با مساحت 122هزار و 618هکتار از سال 1375تحت حفاظت قرار گرفته است.
دشت سهرین این منطقه یک زیستگاه با ارزش آهو محسوب می شود که دامنه ارتفاعی آن 500 تا 2 هزار و 900 متر بوده و بارندگی و میزان دما متوسط سالیانه 500 میلی متر و 11درجه سانتیگراد منطقه را دارای اقلیم های نیمه خشک مدیترانه ای معتدل کرده است.
پوشش گیاهی منطقه شامل ارس، گردو، سیاه تلو، زالزالک، انار وحشی، داغداغان، زرشک، زیتون و گون، آویشن، درمنه، کلاه میرحسن، چوبک، لاله، مرزه و ثعلب از جمله گونه های گیاهی آن است.
آهو، پلنگ، پازن، گراز، خرس قهوه ای، سمورسنگی، سنجاب زمینی، رودک،کبک دری، هوبره، عقاب، شاهین، دال، غاز خاکستری، خوتکا، لک لک سفید، باکلان، افعی البرزی، افعی شاخدار ایرانی، افعی زنجانی و ماهیانی نظیر کپور، سیم و اسبله، نیز از جمله جانوران این منطقه است.
منطقه حفاظت شده انگوران نیز با مساحتی برابر با 92297 هکتار از سال 1349 تحت حفاظت بوده و منطقه ای کوهستانی و تپه ماهوری در شهرستان ماهنشان، دامنه ارتفاعی 1240 تا 3320 متر، بارندگی و دمای متوسط سالیانه 450 میلیمتر و 6 درجه سانتیگراد و دارای اقلیم های مدیترانه ای و نیمه مرطوب معتدل است.
پوشش گیاهی منطقه نیز بطور عمده از لاله واژگون، درمنه، چوبک،گون،کلاه میر حسن، لاله، شقایق،کما، مرزه، شکر تیغال،گل حسرت به همراه درختان و درختچه هایی نظیر بنه، بادام، خینجوک، شیرخشت، زرشک،گردو و سنجد تشکیل شده است.
این منطقه زیستگاه مناسبی برای قوچ و میش ارمنی و پازن است دیگر گونه های جانوری منطقه نیز شامل 'خرس قهوه ای، روباه معمولی، سیاهگوش، سمور سنگی،کبک دری،کبک چیل، باقرقره، سار، دال، شاه بوف، غاز خاکستری، تنجه،آنقوت، حواصیل، خوتکا، اگرت بزرگ، افعی زنجانی، لاک پشت افغانی و ماهیانی از جمله سفید رودخانه ای، سس، زرده پر، اسبله است.
منطقه شکار ممنوع فیله خاصه از توابع بخش قره پشتلو و زنجانرود در شهرستان زنجان قرار دارد که از سال 86 جزو مناطق شکار ممنوع استان زنجان اعلام شد و وسعت آن 110 هزار و 532 هکتار است.
گونه های درختی همانند درختان میوه و صنوبر و گونه های گیاهی همچون انواع آویشن، درمنه، انواع خانواده گندمیان و گیاهان بالشتکی و همچنین آهوی ایرانی، گراز، سمور سنگی، پرندگانی چون کبک، باقرقره، انواع پرندگان شکاری، انواع پرندگان آبزی و کنار آبزی مهاجر زمستانی و انواع خزندگان در این منطقه وجود دارد.
منطقه شکار ممنوع خرمنه سر که از اول آبان سال 81 شکار ممنوع اعلام شده در شمال استان زنجان و دامنه جنوبی سلسله جبال البرز در شهرستان طارم واقع شده که این محدوده بین 48 درجه و 45 دقیقه و 30 ثانیه تا 49 درجه و10 دقیقه و 34 ثانیه طول شرقی و 36 درجه و 45 دقیقه و 10 ثانیه تا 37 درجه و 4 دقیقه و 5 ثانیه عرض شمالی واقع شده است.
وسعت منطقه حدود 77885 هکتار بوده و دامنه تغییرات ارتفاع آن از 300 تا حداکثر 2800 متر است و حیات وحش منطقه شامل کل و بز، خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش،گرگ،کفتار،گراز،کبک دری ،کبک چیل، طرلان، دلیجه، شاه بوف، عقاب طلایی و انواع پاسری فرمها می باشد.
این منطقه دارای گونه های گیاهی نظیر ارس، بلوط،گردو، بنه، ازگیل، زالزالک، سیاه تلو، افرا، داغداغان، ولیک،آلبالوتلخه، بادام کوهی ،راش و انواع گون است.
منطقه شکار ممنوع خراسانلو با منطقه حفاظت شده باشگل تاکستان همجوار است و در بین 49 درجه و 5 دقیقه تا 49 درجه و 33 دقیقه طول شرقی و 36 درجه و 6 دقیقه تا 36 درجه و 26 دقیقه عرض شمالی واقع شده و وسعت منطقه 70157 هکتار و حداقل ارتفاع 1550 متر و حداکثر 2971 متر و دامنه تغییرات ارتفاعی نیز 1421 متر است.
این منطقه کوهستانی بوده و میزان بارندگی آن بالای 400 میلیمتر در سال است.
پوشش گیاهی منطقه بطور عمده شامل چوبک، بومادران، گون، کلاه میرحسن، پسته وحشی، سیاه تلو است و زیستگاه قوچ و میش وحشی البرز مرکزی می باشد از گونه های دیگر حیات وحش منطقه می توان به خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش و از گونه های پرندگان به کبک معمولی نیز اشاره کرد.
منطقه شکار ممنوع خراسانلو واقع در شهرستان های ابهر - خرمدره به دلیل دارا بودن آب و هوای معتدل کوهستانی و زمین‎ های حاصلخیز از تنوع گونه‎های گیاهی و جانوری خاصی برخوردار است و بیش از 13 نوع پستاندار از جمله قوچ و میش ارمنی و البرزی، آهو، پلنگ، خرس قهوه‎ای، خوک وحشی، گرگ و سیاه گوش و 22 گونه از انواع پرندگان چون کرکس، قرقی، سینه سرخ ایرانی، دلیجه، سارگپه در این منطقه زیست می کنند.
پناهگاه حیات وحش انگوران بخشی از جنوب شرق منطقه حفاظت شده انگوران که خود از سال 1349 به حفاظت درآمد و در سال 1354 به پناهگاه حیات وحش تبدیل شد.
این منطقه کوهستانی و تپه ماهوری با مساحت 29833هکتار در شهرستان ماهنشان قرار دارد و دامنه ارتفاعی 1280 تا 2200 متر بارندگی و دمای متوسط سالیانه 400 میلیمتر و 10درجه سانتیگراد، منطقه را دارای اقلیم نیمه خشک معتدل کرده است.
از گیاهان مهم منطقه می توان به زرشک، بادام، تنگرس، بنه، خینجوک،کما، درمنه، لاله واژگون،گل حسرت، آویشن گون و انواع گندمیان اشاره کرد.
وجود رودخانه های قزل اوزن، انگوران چای به همراه شرایط توپوگرافی خاص منجر به تشکیل زیستگاه های متنوع جانوری شده است. این منطقه از زیستگاه های مهم قوچ و میش ارمنی محسوب می شود و گونه های جانوری آن عبارتند از 'پازن، خرس قهوه ای، گرگ، سیاه گوش، شنگ، کفتار، روباه معمولی، کبک دری، کبک، دلیجه، عقاب، شاهین، اگرت بزرگ، انواع کوکرها، خوتکا، اردک سرسبز، درنا، باکلان، حواصیل، افعی زنجانی، افعی دماوندی، کورمار، لاک پشت برکه ای و ماهیانی چون زرده پر، سس ماهی، سفید رودخانه ای و اسبله است.
در زمان حاضر 10 پاسگاه محیط بانی و سرمحیط بانی در مناطق تحت مدیریت و شکار ممنوع این استان وجود دارد که چهار باب از این پاسگاه ها در منطقه حفاظت شده سرخ آباد، سه باب در منطقه حفاظت شده و پناهگاه حیات وحش انگوران، یک باب در منطقه شکار ممنوع فیله خاصه، یک باب در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر و یک باب نیز در منطقه شکار ممنوع خراسانلو در شهرستان ابهر، واقع هستند.
6084/ 6085
خبرنگار: پرویز غفاری ** انتشار دهنده: رویا رفیعی
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.