به گزارش ایرنا ، بر اساس اعلام مسئولان شهرداری زنجان یش از 70 درصد متکدیان سطح شهر غیربومی و 30 درصد بومی که 30 نفر از آنان متکدی ثابت زنجانی هستند.
خانواده ای از شهرهای مختلف سرزمین پهناور ایران اسلامی در گوشه و کناری نشسته اند و با فاصله های حداکثر 50 متری تکدی گری می کنند و مردم هم پاسخ مطالبات آنان را می دهند.
سخاوتمندی و گشاده دستی از ویژگی زنجانیان و این موضوع به تایید هر آن کس که وارد این شهر شده ، رسیده است.
این گشاده دستی و سخاوتمندی آشکارا در حمایت آنان از انجمن های خیریه ای همچون مهرانه مشهود و اثبات شده است.
اما حمایت از انجمن های خیریه و گروه های نیازمند کجا و پرداخت وجه نقدی به متکدیان کجا؟ موضوعی که استاندار زنجان هم آنر ا تایید می کند و می گوید: باید این موضوع را به کمک رسانه ها به مردم تفهیم کرد که کمک به متکدیان کار ارزشمندی نیست.
موضوع متکدیان شهر زنجان از جمله مباحثی بوده و هست که نیازمند متولی خاص ، مدیریت یکپارچه و ساماندهی آنان خواهد بود.
زمانی از سوی شهرداری اعلام شد که مسئولان به جمع آوری متکدیان شهر زنجان اقدام می کنند، اقدامی که ثمره آن فقط جمع آوری و رهاسازی مجدد آنان بود، چرا که هیچ نهاد دیگری وجود نداشت که متکدیان جمع آوری شده را مدیریت و ساماندهی کند.
معاون خدمات شهری شهرداری زنجان در همین رابطه هم اعلام کرد که غیر بومی ها پس از جمع آوری به شهر خود اعزام و متکدیان بومی که افراد ثابت و شناخته شده ای هستند، جمع آوری و بار دیگر رها سازی می شوند.
این رویه از هشت سال قبل تاکنون جریان داشته و این روزها هم جریان دارد تا آنجا که حتی متکدیانی از نقاط دوردست کشور حاضر به تحمل رنج و سختی سفر طولانی برای حضور در زنجان و بهره گیری از سفره گشاده زنجانی ها هستند.
هر کدام از این متکدیان به ترفند و بهانه ای دل نرم مردم زنجان را به رنج می آورند و آنان را وادار به پرداخت وجه می کنند اما اینکه تا چه میزان این متکدیان نیازمند واقعی هستند جای سوال دارد، بحثی که هیچ نهاد، ارگان، سازمان یا حتی انجمن خیریه ای برای تا کنون برای پاسخگویی به آن دست به کار نشده است.
مسیح الله سلطانی مدیرکل دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری زنجان به جمع آوری 172 متکدی از سطح استان زنجان طی 6 ماه نخست سال 95 اشاره می کند و می افزاید: حضور متکدیان در شهر زنجان بیشتر از دیگر شهرها و مناطق استان است.
اما جدای از مسئولیتی که دستگاه های دولتی و نهادهای خصوصی برای ساماندهی و مدیریت این متکدیان بر عهده دارند، مهمترین مسئولیت جمع آوری بساط این متکدیان، با مردمی است که از سر دلسوزی دست به جیب می شوند و پاسخ این متکدیان را می دهند.
جعفر گل محمدی رئیس کل دادگستری استان زنجان هم با علم به خلا برنامه ریزی موجود در حوزه برخورد با متکدیان اظهار می کند: متاسفانه مشکل عمده پس از جمع آوری متکدیان با وجود اجرای مجازات های زندان برای برخی از آنان، این است که محلی برای نگهداری آنان در استان وجود ندارد.
بیشتر دلسوزی است ، هیچ علت خاص دیگری ندارد، وقتی انسان کودک، زن یا بیماری را کنار خیابان می بیند، نمی تواند بی تفاوت از کنار آنان عبور کند، این مطلبی است که یکی از شهروندان زنجانی آن را در خصوص کمک به متکدیان مطرح می سازد.
کوثر فرامرزی می افزاید: اگر عمیق تر به موضوع نگاه کنیم، شاید بتوان گفت این متکدیان مردم را فریب می دهند و این موضوع باید جرم تلقی شود، اما در واقع هیچ نهاد و ارگانی از تکدی گری برداشت جرم انگارانه ندارد.
من کمک نمی کنم، اگر قصد کمک به نیازمندی را داشته باشم ، به صندوق صدقات مراجعه می کنم، سخنی که یکی دیگر از شهروندان زنجانی آن را می گوید و اضافه می کند: اگر مردم کمک نکنند، کسی حاضر نمی شود از شهر و خانه خود برای تکدی گری به زنجان سفر کند.
تا همین سال گذشته خیابان های زنجان میزبان علیرضا و یاسمین از دیگر استانها بود و این روزها همین خیابان ها با آنها خداحافظی کرده و آغوش سخاوت به روی زهرای هفت ساله گشوده است، زهرایی که تمام آرزویش در خرید یک گوشی هوشمند خلاصه می شود.
3001/8068
خبرنگار: مینا افشاری** انتشار: اسماعیل جهانبخش
انتهای پیام خانواده ای از شهرهای مختلف سرزمین پهناور ایران اسلامی در گوشه و کناری نشسته اند و با فاصله های حداکثر 50 متری تکدی گری می کنند و مردم هم پاسخ مطالبات آنان را می دهند.
سخاوتمندی و گشاده دستی از ویژگی زنجانیان و این موضوع به تایید هر آن کس که وارد این شهر شده ، رسیده است.
این گشاده دستی و سخاوتمندی آشکارا در حمایت آنان از انجمن های خیریه ای همچون مهرانه مشهود و اثبات شده است.
اما حمایت از انجمن های خیریه و گروه های نیازمند کجا و پرداخت وجه نقدی به متکدیان کجا؟ موضوعی که استاندار زنجان هم آنر ا تایید می کند و می گوید: باید این موضوع را به کمک رسانه ها به مردم تفهیم کرد که کمک به متکدیان کار ارزشمندی نیست.
موضوع متکدیان شهر زنجان از جمله مباحثی بوده و هست که نیازمند متولی خاص ، مدیریت یکپارچه و ساماندهی آنان خواهد بود.
زمانی از سوی شهرداری اعلام شد که مسئولان به جمع آوری متکدیان شهر زنجان اقدام می کنند، اقدامی که ثمره آن فقط جمع آوری و رهاسازی مجدد آنان بود، چرا که هیچ نهاد دیگری وجود نداشت که متکدیان جمع آوری شده را مدیریت و ساماندهی کند.
معاون خدمات شهری شهرداری زنجان در همین رابطه هم اعلام کرد که غیر بومی ها پس از جمع آوری به شهر خود اعزام و متکدیان بومی که افراد ثابت و شناخته شده ای هستند، جمع آوری و بار دیگر رها سازی می شوند.
این رویه از هشت سال قبل تاکنون جریان داشته و این روزها هم جریان دارد تا آنجا که حتی متکدیانی از نقاط دوردست کشور حاضر به تحمل رنج و سختی سفر طولانی برای حضور در زنجان و بهره گیری از سفره گشاده زنجانی ها هستند.
هر کدام از این متکدیان به ترفند و بهانه ای دل نرم مردم زنجان را به رنج می آورند و آنان را وادار به پرداخت وجه می کنند اما اینکه تا چه میزان این متکدیان نیازمند واقعی هستند جای سوال دارد، بحثی که هیچ نهاد، ارگان، سازمان یا حتی انجمن خیریه ای برای تا کنون برای پاسخگویی به آن دست به کار نشده است.
مسیح الله سلطانی مدیرکل دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری زنجان به جمع آوری 172 متکدی از سطح استان زنجان طی 6 ماه نخست سال 95 اشاره می کند و می افزاید: حضور متکدیان در شهر زنجان بیشتر از دیگر شهرها و مناطق استان است.
اما جدای از مسئولیتی که دستگاه های دولتی و نهادهای خصوصی برای ساماندهی و مدیریت این متکدیان بر عهده دارند، مهمترین مسئولیت جمع آوری بساط این متکدیان، با مردمی است که از سر دلسوزی دست به جیب می شوند و پاسخ این متکدیان را می دهند.
جعفر گل محمدی رئیس کل دادگستری استان زنجان هم با علم به خلا برنامه ریزی موجود در حوزه برخورد با متکدیان اظهار می کند: متاسفانه مشکل عمده پس از جمع آوری متکدیان با وجود اجرای مجازات های زندان برای برخی از آنان، این است که محلی برای نگهداری آنان در استان وجود ندارد.
بیشتر دلسوزی است ، هیچ علت خاص دیگری ندارد، وقتی انسان کودک، زن یا بیماری را کنار خیابان می بیند، نمی تواند بی تفاوت از کنار آنان عبور کند، این مطلبی است که یکی از شهروندان زنجانی آن را در خصوص کمک به متکدیان مطرح می سازد.
کوثر فرامرزی می افزاید: اگر عمیق تر به موضوع نگاه کنیم، شاید بتوان گفت این متکدیان مردم را فریب می دهند و این موضوع باید جرم تلقی شود، اما در واقع هیچ نهاد و ارگانی از تکدی گری برداشت جرم انگارانه ندارد.
من کمک نمی کنم، اگر قصد کمک به نیازمندی را داشته باشم ، به صندوق صدقات مراجعه می کنم، سخنی که یکی دیگر از شهروندان زنجانی آن را می گوید و اضافه می کند: اگر مردم کمک نکنند، کسی حاضر نمی شود از شهر و خانه خود برای تکدی گری به زنجان سفر کند.
تا همین سال گذشته خیابان های زنجان میزبان علیرضا و یاسمین از دیگر استانها بود و این روزها همین خیابان ها با آنها خداحافظی کرده و آغوش سخاوت به روی زهرای هفت ساله گشوده است، زهرایی که تمام آرزویش در خرید یک گوشی هوشمند خلاصه می شود.
3001/8068
خبرنگار: مینا افشاری** انتشار: اسماعیل جهانبخش
کپی شد
