گزارش؛
خطرهای بزرگی که امسال ایران را تهدید می کنند: از ریزگردها تا خشکسالی و کم‌بارشی - آغاز مهاجرت های اقلیمی در کشور
احد وظیفه رییس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی تأثیر تغییرات اقلیمی بر مهاجرت اقلیمی در ایران را بسیار جدی می‌داند و می‌گوید: مقایسه آمار بارندگی ۵۰سال اخیر کشور نشان می‌دهد که ایران گرم‌تر شده است. تابستان‌ها بلندتر شده و از خرداد آغاز و در مهرماه به اتمام می‌رسد و گاه ایران به جای ۳ماه تا ۵ماه تابستان دارد. زمستان‌ها هم گرم‌تر شده‌اند. اینها تغییراتی است که رخ داده و به‌تدریج شرایط محیطی را نامتعادل کرده و اکوسیستم را بر هم می‌زند. طی ۵۰سال گذشته و براساس آمارها هر سال ۰/۹ میلی‌متر بارش در کشور کم شده است. این عدد را در ۵۰سال ضرب کنیم می‌شود معادل ۴۵میلی‌متر که اگر در بیش از یک‌میلیون و۶۰۰ هزار کیلومتر وسعت ایران ضرب شود، متوجه خواهیم شد چند میلیارد مترمکعب آب قابل دسترس را از دست داده‌ایم.
جی پلاس؛ امسال سال خشکی است و تمام مراتع اطراف شهرها خشک هستند. با کوچک‌ترین باد گردوغبار به هوا بلند می‌شود که علاوه بر گردوغبار حاصل از کانون‌های خارجی، کانون‌های گردوغبار قم و مرکزی هم به سمت تهران و حتی استان‌های شمالی می‌آید. خشکسالی و کم‌بارشی موضوعی نیست که بتوان نسخه‌ای دم‌دستی برای آن پیچید. آمار می‌گوید سهم ما از جبر آسمان امسال کمتر از هر سال است و این یعنی باید خودمان را با زیستن در شرایط کم‌آبی عادت دهیم. چاره دیگری هم نداریم.
شهروندآنلاین در ادامه نوشت: «ایلام، سمنان، کرمانشاه و خوزستان کم‌بارش‌ترین استان‌های کشور در سال آبی جاری بوده‌اند. سال آبی و زراعی هر سال از ابتدای مهرماه تا آخر شهریورماه سال بعد محاسبه می‌شود. روزهایی که احتمال بارش رحمت الهی در آسمان ایران زیادتر است و می‌توان روی این میزان بارش در بررسی میزان خشکسالی روزهای پیش رو حساب کرد. اما جدول اطلاعات پهنه‌ای بارش استان‌ها و کشور از ابتدای سال آبی جاری تا پایان اولین ماه از فصل بهار ۱۴۰۱ اصلا دلخوش‌کننده نیست. این در حالی است که فقط دو ماه دیگر از بهار باقی مانده و بعد از آن عملا وارد تابستان داغ می‌شویم و کسی از روزهای تیر و مرداد انتظار باران ندارد.
ایلام کم‌بارش‌ترین استان کشور در سال آبی جاری تا امروز ۶۵درصد کمتر از بلندمدتِ سال گذشته باران به خود دیده. سمنان ۵۵درصد کمتر، کرمانشاه ۵۳درصد کمتر و خوزستان ۴۷درصد کمتر. این رقم برای تهران ۳۵- است. یعنی استان تهران از ابتدای سال آبی جاری تاکنون، نسبت به همین بازه زمانی در سال گذشته ۳۵درصد کمتر بارش داشته و تا امروز فقط ۵۰درصد از بارش‌های مورد انتظار سال آبی جاری را تامین کرده است.
فقط یک استان است که مثلث میزان بارش‌های سال آبی‌اش سبز و صعودی است: هرمزگان. این استان تا همین حالا هم سیراب شده و میزان بارش‌هایش نسبت به بلندمدت سال گذشته زراعی، ۲۵درصد بیشتر بوده است.
امسال سال خشکی است و تمام مراتع اطراف شهرها خشک هستند. با کوچک‌ترین باد گردوغبار به هوا بلند می‌شود که علاوه بر گردوغبار حاصل از کانون‌های خارجی، کانون‌های گردوغبار قم و مرکزی هم به سمت تهران و حتی استان‌های شمالی می‌آید. خشکسالی و کم‌بارشی موضوعی نیست که بتوان نسخه‌ای دم‌دستی برای آن پیچید. آمار می‌گوید سهم ما از جبر آسمان امسال کمتر از هر سال است و این یعنی باید خودمان را با زیستن در شرایط کم‌آبی عادت دهیم. چاره دیگری هم نداریم.
کاهش ۸۸درصدی بارش‌های فروردین ۱۴۰۱ نسبت به سال گذشته
رئیس مرکز ملی پیش‌بینی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی اعلام کرده است از ابتدای سال زراعی نسبت به سال گذشته تاکنون ٢٩درصد کاهش بارندگی داشتیم. صادق ضیاییان روز یکشنبه در جلسه ستاد ملی سیاستگذاری و هماهنگی مدیریت پدیده گردوغبار گفت: «در فروردین‌ماه امسال نسبت به سال گذشته تاکنون ٨٨درصد کاهش بارندگی داشتیم.»
او با بیان این که استان‌های ایلام و کرمانشاه کمترین بارش را داشتند، اظهار داشت: «پیش‌بینی می‌شود در اردیبهشت‌ماه هم بارش‌ها زیر نرمال باشد و نمی‌تواند شرایط کم‌بارشی را جبران کند. از لحاظ دمایی هم از ابتدای فروردین تاکنون ٢، ۵ درجه افزایش دما داشتیم که موجب تبخیر نیز می‌شود. همچنین از ابتدای سال زراعی تاکنون در بلندمدت ١/۴درجه افزایش دما داشتیم.
رئیس مرکز ملی پیش‌بینی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی به گردوغبار اخیر در تهران اشاره کرد: «١٩فروردین‌ماه تهران درگیر گردوغبار شد که از شمال عراق، سوریه و اردن وارد کشور شد. این کانون‌ها کاملا مستعد است و با کوچک‌ترین جریانات جوی گردوغبار به سمت ایران می‌آید. در تهران به جز این که گردوغبار از خارج وارد شد، قدری هم کانون‌های داخلی اضافه شد و این مسأله گردوغبار را تشدید کرد. اگر این سامانه روی دریای مدیترانه تشکیل می‌شد، رطوبت به سمت کشور را تقویت می‌کرد اما به علت خشکی که امسال داریم، گردوغبار به سمت کشور ما هدایت شد که استان‌های زیادی را درگیر کرد.»
منتظر مهمانی دوباره ریزگردها باشیم
«شاهد این بودیم که در سال آبی گذشته که از ابتدای مهر ۱۴۰۰ شروع شده تا الان، بارش‌ها در بیشتر استان‌هایی که گردوغبار از آنها بلند می‌شود، بسیار کاهش پیدا کرده است. در استان‌های غربی، سیستان‌وبلوچستان، ایلام، لرستان و کرمانشاه شاهد بودیم که بارندگی از حد نرمال بسیار کمتر بوده است. در استان خوزستان که این کمبود بارش کمتر بوده، شاهد کاهش ۱۵درصدی بارندگی بوده‌ایم. این در حالی است که در سال‌های گذشته کاهش بارندگی تا ۳۰درصد کمتر از حد نرمال هم رسیده بود.»
امین محمودی، کارشناس محیط زیست و کشاورزی در این باره به «شهروند» توضیح می‌دهد: «اولین اتفاقی که می‌افتد این است که ما با افزایش ورود گردوغبار به سایر استان‌ها روبه‌رو خواهیم بود. فعالیت‌های سدسازی ایلسو در ترکیه و فعالیت سدسازی‌های ۳۰ سال اخیر در خاک کشورمان، کمبود آب در هورالعظیم، کاهش سطح آب در دریاچه ارومیه و کاهش سطح آب تالاب‌ها در استان‌های مختلف سبب این خواهد شد که ریزگردها بیشتر مهمان ایرانی‌ها شوند.»
او توضیح می‌دهد که مهمانی ریزگردها دیگر صرفا برای استان‌های غربی نخواهد بود: «همان طور که هفته پیش دیدیم استان‌های مرکزی تهران و استان‌های شمالی را هم فراخواهد گرفت.»
از مالچ نفتی تا تمرکز بر آبخیزداری
«با توجه به شرایط فعلی مسئولان کشور باید از مدت‌ها قبل دو فعالیت را برای حل این مشکل اتخاد می‌کردند. در راهبرد کوتاه‌مدت استفاده از مالچ نفتی پیشنهاد می‌شود که تاثیرات خوبی را در کاهش ریزگردها دارد.» محمودی با این توضیحات اضافه می‌کند: «اما نمی‌توانیم آن را به عنوان راه‌حل صد درصدی عنوان کنیم. این ریزگردها عمدتا از ترکیه، عراق و ایران است که با توجه به افزایش قیمت نفت در بازارهای جهانی طبیعتا شاهد افزایش قیمت فرآورده‌های نفتی هم هستیم. قطعا دولت‌ها برای استفاده از مالچ نفتی برای کاهش ریزگردها با تردیدهایی روبه‌رو می‌شوند که همین تردیدها سبب می‌شود بودجه کمی به این کار اختصاص دهند.»
راه‌حل بلندمدتی که محمودی به آن اشاره می‌کند، موضوع مهم آبخیزداری است: «یعنی ما بتوانیم آب ناشی از بارندگی را هر چند کم به دل سفره‌های زیرزمینی ببریم تا مانع تبخیر شود، تا در سال‌های کم‌آب مثل امسال بتوانیم از سفره‌های آب زیرزمینی استفاده کنیم.»
ما به رایزنی منطقه‌ای و گفت‌وگوی درست در موضوع آب با کشورهای همسایه به‌ویژه عراق و سوریه نیاز داریم: «دیپلماسی درست می‌تواند ما را به سمت مدیریت پدیده ریزگردها و کاهش اثرات زیست‌محیطی آن پیش ببرد.»
نمی‌توانیم باران مصنوعی تولید کنیم، فقط باید با کم‌آبی بسازیم
«آماری که در حال حاضر عنوان‌شده در واقع آماری است که مرکز ملی خشکسالی اعلام کرده است. آمارهای سال جاری نشان می‌دهد ما بیش از ۲۹ درصد اختلاف بارش نسبت به سال گذشته داریم.» احد وظیفه، رئیس مرکز ملی خشکسالی در گفت‌وگو با «شهروند» درباره کمبود بارش‌ها و پیش‌بینی سالی خشک توضیح می‌دهد: «فروردین‌ماه در موضوع بارندگی تا اینجا اصلا ماه خوبی نبوده است و بارش‌ها بسیار کمتر از حد نرمال بوده و تقریبا بیش از ۸۰درصد نسبت به سال گذشته کم‌بارش‌تر بوده‌ایم.»
وظیفه تصریح می‌کند: «بارش سهم جبری ما از آسمان است و بارندگی چیزی نیست که ما بتوانیم آن را به صورت مصنوعی ایجاد کنیم. اگر باران نیاید کار خاصی نمی‌توانیم انجام دهیم به جز این که خودمان را با شرایط تطبیق دهیم و سازگار کنیم. شکی نیست که سازگاری در مصرف آب، برنامه‌ریزی برای بهینه‌کردن مقوله مصرف است. در بخش‌های مختلف صنعت آب شرب و کشاورزی باید تمهیداتی اندیشیده شود تا بتوان این شرایط را تحمل کرد و در عین حال کمترین آسیب را دید و بهترین بهره‌برداری را کرد.»
باید تعارف را کنار بگذاریم
او با بیان این که مرکز ملی خشکسالی نمی‌تواند باران خلق کند، تاکید می‌کند: «ولی ما می‌توانیم فرهنگ عمومی در استفاده از آب را ارتقا دهیم. الان کشورهای جنوب اروپا هم درگیر خشکسالی هستند؛ هم پارسال و هم امسال. دولت‌های اروپایی به نوعی مجبور شدند شرایط را برای شهروندان تغییر دهند. در دولت ایتالیا کسانی که با آب شهری ماشین و کوچه بشویند یا استخرهایشان را با آب شهری پر کنند، بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ یورو جریمه می‌شوند. وقتی شرایط سخت می‌شود ما هم باید تعارف را کنار بگذاریم. شهروندان باید بدانند ما با چه وضعیتی روبه‌رو هستیم و از کارهایی که مصرف آب را بالاتر می‌برد جلوگیری کنیم.»
او ادامه می‌دهد: «با توجه به این که یکی از نگران‌کننده‌ترین سال‌های آبی را تجربه می‌کنیم، باید نیازهای اساسی‌مان را برطرف کنیم و در عین حال مصرف آب را در موارد غیرضروری کاهش دهیم و قطع کنیم. نیازهایی که فرع هستند، مثل شستن حیاط و خودرو و حتی پرکردن استخرها. ما در کلانشهرهایی مثل تهران استخرهای خصوصی زیادی داریم. اینها نباید با آب شرب پر شوند. در این شرایط باید از چنین استفاده‌هایی به نفع عموم جامعه چشم‌پوشی کنیم.»
ارتقای فرهنگ عمومی را نباید دست کم گرفت
رئیس مرکز ملی خشکسالی می‌گوید: «ارتقای فرهنگ عمومی را نباید دست کم گرفت. اگر همه ما دست‌به‌دست هم دهیم سخت‌ترین شرایط را می‌توانیم تاب بیاوریم. چاره کار جز این نیست. در مصارف دیگر مثل کشاورزی و صنعتی باید راهکارهای کاهش مصرف به کار گرفته شود. مثل بازچرخانی آب و استفاده از پساب‌ها و ... این روش‌ها کم‌وبیش در صنعت استفاده می‌شود ولی باید به نوعی گسترش پیدا کند. با توجه به اهمیت و کمبود آب در کشور، هر جایی که در کشور مجتمع صنعتی بوده، باید برویم به سمت استفاده از آب‌های پساب و اصطلاحا آب‌های خاکستری و بازچرخانی آب. به علاوه جانمایی صنایع پرمصرف هم به اندازه مصرف بهینه آب مهم است.»
وظیفه با اشاره به این که ذهن جامعه اخیرا درگیر پتروشیمی میانکاله و میزان مصرفی است که این صنعت می‌تواند ایجاد کند، می‌گوید: «در توسعه‌های جدید صنایع حتما باید موضوع انرژی و آب مورد توجه قرار بگیرد. زمانی بود که توسعه صنعتی در منطقه کویری اصفهان مورد توجه بود ولی الان جامعه به این هوشمندی رسیده است که توسعه صنعت باید در سواحل خلیج فارس راه‌اندازی می‌شد تا بتواند از دریا به‌وسیله تصفیه، آبش را تامین کند. استان اصفهان به جای صنایع فولاد صنعت گردشگری را توسعه می‌داد و اینچنین هم در مضیقه آب قرار نمی‌گرفت.»
رییس مرکز ملی خشکسالی:
مهاجرت های اقلیمی در ایران آغاز شده / هجوم ساکنان مناطق جنوب و جنوب شرق و کویر مرکزی ایران به سمت سواحل شمالی
روزنامه همشهری نوشت: بحران تغییرات اقلیمی در ایران با توجه به پیش‌بینی کم‌بارش بودن سال ۱۴۰۱و به‌تبع آن وقوع خشکسالی بیشتر در کشور، بحران‌های محیط‌زیستی ایران را تشدید می‌کند؛ اتفاقی که در آینده نه چندان دور مهاجرت اقلیمی ایرانی‌ها را از مناطق خشک و بی‌آب و در اسارت توفان‌های گردوغبار به مناطق شمالی و خوش آب‌وهوا که هنوز آب در اختیار دارند، تشدید می‌کند.
در همین رابطه گفت‌وگویی مفصل با احد وظیفه، رییس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی انجام شده است. این مطلب به تأثیر سدسازی‌های ترکیه مشهور به پروژه گاپ آن کشور که آب را بر مردمان خاورمیانه می‌بندد و بحران‌های محیط‌زیستی ۳کشور ایران، عراق و سوریه را تشدید و بر شدت و تعداد وقوع توفا‌های گردوغبار می‌افزاید یا حتی تأثیر اقدامات افغانستان بر جلوگیری از ورود حقابه به رودخانه هامون بر اقلیم ایران پرداخته است.
احد وظیفه می‌گوید: وقتی توفان گردوغبار از منشأ اصلی خود با وزش باد به هوا برمی‌خیزد، هر اندازه از سرچشمه خود دور شود، حرکت افقی و عمودی آن با توجه به‌شدت باد افزایش می‌یابد و گستره وسیع‌تری را دربرمی‌گیرد.
به‌گفته او، مناطق بیابانی دنیا با توجه به‌شدت وزش باد به‌ویژه در سرزمین‌هایی که سطح‌شان رسی و ماسه‌ای و ترکیبی از این دو است، منشأ گردوغبار هستند. البته در مناطقی مثل سطح دریاچه‌های خشک شده یا کناره رودخانه‌ها که زمانی آب داشتند و حالا بافت نرم خاک دارند حتی وزش باد با سرعت کمتر نیز می‌تواند توفان گردوغبار در گستره‌ای وسیع ایجاد کند؛ مثلا سیستان و بلوچستان همیشه با موضوع گردوغبار مواجه بود، اما قبل از خشک شدن دریاچه هامون، تعداد و وسعت گردوخاک آن کمتر بود. الان با توجه به وزش بادهای ۱۲۰روزه سیستان و بلوچستان که سرعت آن گاه به ۳۶کیلومتر بر ساعت می‌رسد، هامون تبدیل به منشأ اصلی تولید گردوغبار شده است؛ درحالی‌که پیش از این، وزش باد با سرعت ۱۰متر بر ثانیه هم نمی‌توانست منجر به برخاستن گردوغبار عظیم در سیستان و بلوچستان شود.
احد وظیفه می‌گوید: کاری که ترکیه با سدسازی‌های گسترده انجام داد، موجب شد رودخانه‌های مهم بین‌النهرین که برخی‌شان از سوریه وارد عراق می‌شدند یا مثلا دجله که از شرق وارد عراق می‌شد و به منطقه می‌آمد، دیگر دبی سابق را نداشته باشند و در نتیجه رودخانه‌ها کمتر طغیان کنند؛ بنابراین ورودی رودخانه‌ها به‌دلیل مدیریت آب در ترکیه کم شد. خشکسالی‌های ممتد نیز موجب شد با کاهش طغیان رودخانه‌ها تالاب‌ها و آبگیرها پرآب نشوند بستر خشکیده رودخانه‌ها تبدیل به کانون‌های گردوغبار شود. اقدام ترکیه همراه با تداوم خشکسالی کار را به جایی رسانده است که حتی وزش باد با سرعت ۱۰متر بر ثانیه توفان گردوخاک به هوا بلند کند و بر تعداد و گستره وقوع توفان‌های گردوغبار در ایران و کشورهای عراق و سوریه افزوده شود؛ بنابراین اقدام ترکیه در سدسازی‌های اخیر بر تشدید و افزایش تعداد وقوع پدیده گردوغبار در منطقه بی‌تأثیر نبوده است.
از احد وظیفه پرسیده شد که آیا اقدام ترکیه در خشکاندن اراضی پایین‌دست در کشورهای دیگر با احداث سد و جلوگیری از ورود آب به کشورهای منطقه می‌تواند به جنگ آب در منطقه منجر شود؟ او می‌گوید: تعدادی نزاع در خاورمیانه داشتیم. جنگ سوریه زمانی شروع شد که کشاورزان معیشت‌شان تامین نشد و مجبور شدند با توجه به درآمد کم زمین‌هایشان را رها کنند. البته مسائل سیاسی هم در این زمینه مؤثر بود، ولی یکی از دلایل وقوع جنگ در سوریه به اعتقاد کارشناسان نبود آب بود. در نقاط دیگر دنیا هم کم‌وبیش درگیری بر سر آب وجود دارد، اما خاورمیانه با توجه به اینکه از گرم‌ترین و خشک‌ترین مناطق دنیاست به‌خصوص در کشوری مثل ایران و عراق و سوریه که با وجود خشک بودن، کشاورزی هم در آنها صورت می‌گیرد، همواره پتانسیل درگیری وجود دارد. مهم‌ترین مشکل ما با افغانستان نیز اکنون بر سر آب هیرمند است که باعث شده تالاب هامون خشک شود؛ چون حقابه هامون داده نشد. دلیل آن هم علاوه بر خشکیدگی و کم‌بارشی، اعمال نفوذ کشورها و قدرت‌هاست که می‌خواهند چنین وضعیتی را در منطقه ایجاد کنند. توجه داشته باشیم که در سال گذشته و امسال منطقه خاورمیانه شامل ایران، عراق، اردن، سوریه و ترکمنستان بسیار کم‌بارش بودند. امسال ترکیه و حتی اسپانیا هم بارش کم داشتند که موجب شد خشکسالی برای سال دوم هم ادامه یابد؛ بنابراین با افزایش اثرات این خشکیدگی طبیعی است که تنش‌ها هم افزایش یابد.
از احد وظیفه، رییس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی پرسیده شد که چه میزان از آب‌های جاری ایران از کشورهای دیگر تامین می‌شود؟ او در پاسخ به این سؤال، می‌گوید: چند رودخانه مشترک با کشورهای دیگر داریم. یکی از آنها هیرمند است که از افغانستان به هامون می‌ریزد و بخشی از آن در خاک ایران و بخشی نیز در خاک افغانستان است. هامون مهم‌ترین منبع آبی جنوب شرق کشور به‌خصوص برای سیستان و بلوچستان است. رودخانه دیگر هریرود است که از سد دوستی و رودخانه اترک به دریای خزر می‌ریزد و از خاک ترکمنستان عبور و از شمال شرق ایران وارد خزر می‌شود. رودخانه دیگر ارس است که در مرز مشترک ایران و ارمنستان جاری است و سرچشمه آن نیز از ترکیه است و منبع تامین آب استان‌های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و بخشی از اردبیل است. در غرب کشور هم رودخانه زاب را داریم و رودخانه‌های داخلی نیز مانند کرخه و کارون به اروندرود می‌ریزند که در مرز مشترک میان ایران و عراق است. اینها رودخانه‌های دائمی هستند. اما در داخل کشور تنها رودخانه بزرگ زاینده‌رود است و مابقی رودخانه‌ها مثل کارون و دز تبدیل به رودخانه‌های مرزی شده و به خارج از ایران سرازیر می‌شوند. بنابراین وجود آب در این رودخانه‌ها خصوصا رودخانه هیرمند که آب سیستان و بلوچستان را تامین می‌کند، بسیار حیاتی است.
احد وظیفه تأثیر تغییرات اقلیمی بر مهاجرت اقلیمی در ایران را بسیار جدی می‌داند و می‌گوید: مقایسه آمار بارندگی ۵۰سال اخیر کشور نشان می‌دهد که ایران گرم‌تر شده است. تابستان‌ها بلندتر شده و از خرداد آغاز و در مهرماه به اتمام می‌رسد و گاه ایران به جای ۳ماه تا ۵ماه تابستان دارد. زمستان‌ها هم گرم‌تر شده‌اند. اینها تغییراتی است که رخ داده و به‌تدریج شرایط محیطی را نامتعادل کرده و اکوسیستم را بر هم می‌زند. طی ۵۰سال گذشته و براساس آمارها هر سال ۰/۹ میلی‌متر بارش در کشور کم شده است. این عدد را در ۵۰سال ضرب کنیم می‌شود معادل ۴۵میلی‌متر که اگر در بیش از یک‌میلیون و۶۰۰ هزار کیلومتر وسعت ایران ضرب شود، متوجه خواهیم شد چند میلیارد مترمکعب آب قابل دسترس را از دست داده‌ایم. بارندگی‌ها باز هم کاهشی است و وقتی دما افزایش پیدا می‌کند، میزان بارش برف کم می‌شود، ذخیره برفی کوه‌ها کاهش می‌یابد، دبی رودخانه‌ها کم می‌شود و سدها دیگر آبگیری نمی‌شوند. در نتیجه محیط‌زیست تخریب و منجر به آغاز مهاجرت اقلیمی می‌شود. کمااینکه همین حالا هجوم ساکنان مناطق جنوب و جنوب شرق و کویر مرکزی ایران به سمت سواحل شمالی کشور به‌دلیل فراوانی آب و هوای بهتر نشانه آغاز مهاجرت اقلیمی در ایران است.
دیدگاه تان را بنویسید