ابراهیم هادی و نمازی که از او ابراهیم ساخت

به گزارش خبرنگار جی پلاس، شاید مهمترین علت اینکه چرا نام ابراهیم هادی بر سر زبان ها افتاد و نام آوری اش را در گمنامی یافت، را بتوان در اخلاصش جستجو کرد. او هر کاری را برای رضایت خدا انجام می داد، حیات و مماتش الهی بود. در کتاب "سلام بر ابراهیم" درباره او چنین آمده است:

محور همه فعالیت هایش نماز بود. ابراهیم در ســخت ترین شرایط نمازش را اول وقت می خواند. بیشــتر هم به جماعت و در مســجد. دیگران را هم به نماز جماعت دعوت می کرد.

مصداق این حدیث بود که امیرالمؤمنین (ع) می فرمایند: 

هر که به مسجد رفــت و آمد کند از مــوارد زیر بهره می گیرد: "برادری کــه در راه خدا با او رفاقت کند، علمی تــازه، رحمتی که در انتظارش بوده، پندی که از هلاکت نجاتش دهد، سخنی که موجب هدایتش شود و ترک گناه."

ابراهیــم حتــی قبل از انقــلاب، نمازهای صبح را در مســجد و به جماعت می خواند.

رفتار او ما را به یاد جمله معروف شهید رجائی می انداخت؛ به نماز نگویید کار دارم ، به کار بگویید وقت نماز است.

بهتریــن مثال آن، نمازجماعت در گود زورخانــه بود. وقتی کار ورزش به اذان می رسید، ورزش را قطع می کرد و نماز جماعت را بر پا می نمود.

بارها در مسیر سفر، یا در جبهه، وقتی موقع اذان می شد، ابراهیم اذان می گفت و با توقف خودرو، همه را تشویق به نماز جماعت می کرد. 

صدای رسای ابراهیم و اذان زیبای او همه را مجذوب خود می کرد.

برشی از کتاب سلام بر ابراهیم؛  ص۷۴

@tezkar