وحید امیری: آل کثیر جا خالی نمی کند

وحید امیری بعد از بازگشت به ایران گفت: عیسی آل کثیر با این مشکلات جا خالی نمی کند.

لینک کوتاه کپی شد

جی پلاس، وحید امیری عنوان کرد: خدا را شکر می کنم که موفق شدیم و به فینال رفتیم، در واقع بزرگترین هدیه برای هواداران بود. تمام تلاش ما این بود که به این نقطه برسیم ما می دانیم که هر کسی که لباس پرسپولیس را می پوشد با تمام وجود تلاش می کند که روز به روز داره پرچم بالاتر برود و نماینده شایسته ای برای ایران باشد.

فارس نوشت: وی افزود: خدا را شکر می‌کنم که این جایگاه را کسب کردیم که نتیجه درایت کادر فنی، تلاش بازیکنان و دعای خیر هواداران بود. امیدوارم که این اتفاقات همیشه برای نمایندگان ایران بیفتد.

بازیکن پرسپولیس درباره کارشکنی ها در لیگ قهرمانان آسیا، عنوان کرد: خیلی سنگ اندازی ها شد اما ایرانی ها نشان داده که همیشه موقعی که در شرایط حساس قرار می گیرند، تلاش و زحمت آنها بیشتر می‌شود و مصمم تر می شوند که روی تمام ناملایمتی ها بایستند.

امیری ادامه داد: مردم ما به این پختگی و بزرگی رسیدند که روبروی مشکلات ممکن است خم شوند اما هیچ وقت شکسته نمی شوند. همیشه تلاش این بود که نشون دهند درست است که ما ممکن است قدرت نداشته باشیم اما خدا داریم و همیشه تمام تلاش ما این بوده که بتوانیم نماینده خیلی خوب برای کشور باشیم.

این بازیکن پرسپولیس درباره وضعیت این با صعود به فینال، یادآور شد:

در فینال ۳ نفر نیستیم اما تمام تلاش ما این است که بتوانیم صحبت کرده تا کارت زرد من بخشیده شود. چون واقعاً کارت زرد به ناحق بود. ماموریت ما این بود که تیم را به فینال برسانیم خدا را شکر که اتفاق افتاد. تلاش این مجموعه در این برهه از زمان باعث شادی مردم عزیزمان شد این بزرگترین نعمت است. مهم قهرمانی تیم و سربلندی ایران است.

وی درباره دلخوری از وضعیت مالی، گفت: تلاش بازیکنان و کادر این بود تیم را موفق کنند سال خوبی بود، مطمئن هستم مدیریت تمرکز خود را گذاشته شرایط بهتر شود. امیدوارم مشکلات حل شود چون هنوز خیلی کار داریم.

امیدی درباره اینکه چطور به آل کثیر روحیه دادی خاطرنشان کرد: عیسی را تقریبا ۶-۷ سالی است می شناسم. او با این مشکلات جا خالی نمی کند. او انرژی مثبتی را که باید، به تیم تزریق کرد. با انرژی به تیم کمک کرد. خدا به کسی بخواهد، عزت می دهد. حالا همه چند برابر عیسی را می شناسند و پیگیر کار او هستند. تلاش آنها این بود عیسی به بازی نرسد اما دعای خیر مادر او با ما بود. هیچ کس به اندازه عیسی و خانواده اش خوشحال نبودند. از قبل می دانستیم برنده هستیم چون مصمم بودیم.

 

دیدگاه تان را بنویسید