درمان 6 بیماری با زهر زنبور عسل

زنبوردرمانی روشی درمانی است که زهر زنبورعسل را از طریق نیش زنبور زنده یا تزریق به نقاطی از بدن وارد می شود. درمانگران سال های زیادی است که از نیش درمانی برای درمان طیف زیادی از بیماری‌ها از جمله سردرد، درد مفاصل و راش‌های پوستی، استفاده می‌کنند.

لینک کوتاه کپی شد

جی پلاس، زهر زنبور عسل که به نام آپی توکسین (Apitoxin) هم شناخته می‌شود، شامل میزان زیادی از ترکیبات فعال بیولوژیکی، آمینواسیدها و آنزیم‌هایی است که دارای خواص ضدالتهابی، تسکین دهندگی درد و بهبود فرآیند درمان است.

همچنین خود نیش زنبور عسل، دارای اثر تعدیل‌کنندگی سیستم ایمنی است. این پاسخ نظریه‌پردازی شده است تا دلیلی باشد برای اثر درمانی آن در برخی بیماری‌های خاص که به دلیل پاسخ نامتعادل سیستم ایمنی بروز می‌یابند، بیماری‌هایی مانند: آرتریت روماتوئید، پسوریازیس و اگزما.

امروزه زهر زنبور عسل به‌منظور درمان بیماری‌های زیر استفاده می‌شود:

· آرتریت روماتوئید (RA)

· اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (بیماری ALS یا بیماری لوگریگ)

· بیماری آلزایمر

· مولتیپل اسکلروزیس (MS)

· اگزما

· پسوریازیس

فواید زهر زنبور عسل

درمان با نیش زنبور، روشی مؤثر است که توسط متخصصان وعده داده شده است، اگرچه بیشتر تحقیقات مربوط به کشت سلولی و مطالعات حیوانی است، با این حال چند آزمایش بالینی کوچک نشان داده‌اند که درمان با نیش زنبور عسل، برای چند بیماری، روشی ایمن و مؤثر است.

 

زهر زنبورعسل چیست؟

زهر زنبور عسل یک مایع اسیدی و بی‌رنگ است. زنبورهای عسل، در شرایطی که احساس خطر کنند، آن را با نیش خود، به بدن هدفشان وارد می‌کنند.

زهر زنبور عسل شامل آنزیم‌ها، قند، مواد معدنی و آمینواسیدها می‌باشد؛ که هم دارای اثر ضدالتهابی است و هم التهابی.

ملیتین، ترکیبی که شامل 26 آمینواسید است، حدود 50 درصد از وزن خشک زهر زنبور را به خودش اختصاص می‌دهد. در برخی مطالعات نشان داده شده است که دارای اثرات ضدویروسی، ضدباکتریایی و ضدسرطان است. ملیتین، همچنین مسئول درد ناشی از نیش زنبور عسل می‌باشد.

زنبور عسل همچنین دارای پپتیدهای آپامین و آدولاپین است. این دو نیز مانند سم عمل می‌کنند و دارای خواص ضدالتهابی و تسکین دهندگی درد هستند.

زهر زنبور عسل شامل فسفولیپاز A2 نیز می‌باشد که یک آنزیم و یک آلرژن (ماده آلرژی‌زا) مهم است که باعث التهاب و آسیب می‌گردد. با این وجود، طبق بعضی تحقیقات، همچنین این آنزیم ممکن است خاصیت ضدالتهابی و حفاظت از سیستم ایمنی داشته باشد.

همان‌طور که دیدید، اجزای تشکیل‌دهنده زهر زنبور عسل، با اثرات مثبت و منفی زیادی همراه است. نکته مهم این است که در حالی که تحقیقات نشان‌دهنده آن است که برخی ترکیبات زهر زنبور عسل ممکن است اثر مفیدی داشته باشد، اما اثرات هر ترکیب به تنهایی هنوز ناشناخته است؛ زیرا بسیاری از آن‌ها به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند.

 

چگونه از زهر زنبور عسل استفاده می‌کنند؟

از زهر زنبور عسل به طرق مختلف استفاده می‌شود و در اشکال مختلفی در بازار موجود است. به عنوان مثال محصولاتی مانند عصاره‌ها، مکمل‌ها، مرطوب کننده‌ها و سرم‌ها.

در همین حال، تزریق زهر زنبور عسل هم می‌تواند توسط متخصصان بهداشت، صورت بگیرد.

همچنین زهر زنبور عسل در طب سوزنی زنبور عسل یا زنبوردرمانی هم استفاده می‌شود؛ روشی که در آن، زنبورهای زنده مستقیماً روی پوست شما قرار می‌گیرند و نیش خود را به درون آن القا می‌کنند.

مزایای بالقوه زهر زنبور عسل

· ضدالتهاب

· تسکین آرتریت روماتوئید

· سلامت پوست

· سلامت سیستم ایمنی

· درمان بیماری‌های نورولوژیکی

· کاهش دردها

· احتمالاً، مبارزه با بیماری لایم

· درمان احساس سردی شانه‌ها

احتیاط

اگرچه نشان داده شده که زهر زنبور عسل چندین مزیت بالقوه دارد، توجه به این نکته مهم است که مطالعات درباره آن‌ها، هنوز به اندازه کافی نیست و در حقیقت بیشترین تحقیقات بر روی حیوانات و در لوله‌های آزمایشگاهی انجام شده است.

برخی از روش‌های درمانی با زهر زنبور عسل از جمله طب سوزنی، می‌تواند منجر به عوارض جانبی نظیر تورم، قرمزی و درد شود.

همچنین، زهر زنبور درمانی با ایجاد آنافیلاکسی، نوعی واکنش آلرژیک بالقوه تهدیدکننده حیات، می‌تواند سبب عوارض جانبی جدی و یا حتی مرگ در افراد بسیار حساس شود و می‌تواند تنفس را مشکل سازد.

سایر عوارض جانبی شامل، فشارخون بالا، خستگی، کاهش اشتها، درد شدید، افزایش خونریزی و استفراغ است.

نکته خاص اینکه، بررسی 145 مطالعه در مورد عوارض جانبی این روش درمانی، نشان داد که به طور متوسط، 29 درصد از افراد، عوارض جانبی (از خفیف تا شدید) را بعد از درمان با زهر زنبور عسل، تجربه می‌کنند.

در افراد مستعد، استفاده از محصولات دارای زهر زنبور عسل، مانند سرم‌ها و مرطوب کننده‌ها، نیز می‌تواند باعث بروز علائمی مانند خارش، کهیر و قرمزی شود.

 

دیدگاه تان را بنویسید