امام خمینی: همه اعضای انسان که تابع قلب است، وقتی قلب الهی شد همه چیز انسان الهی می شود

امام خمینی در سخنرانی خود در هفدهم تیرماه سال ۵۸ در جمع وعاظ تهران بر نشات گرفتن همه رفتار انسان از قلب تاکید کرده و فرمودند: همه اعضای انسان که تابع قلب است، وقتی قلب الهی شد همه چیز انسان الهی می شود.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی در هفدهم تیرماه سال ۵۸ در جمع وعاظ تهران، با اشاره به وظیفه وعاظ و روحانیون فرموده است:

 

اسلام آن قدری که به قلب اعتنا دارد، به زبان اعتنا ندارد،‌‎ ‎‌مرکز، قلب است، مرکز، لُبّ انسانی است. اگر خدای نخواسته شما حرفهایی که می زنید‌‎ ‎‌همه اش اسلامی باشد لکن از یک قلب اسلامی بیرون نیاید، این شایستگی برای‌‎ ‎‌سخنگویی در اسلام ندارد، ولو خیلی هم خوب صحبت کند. و اگر از قلب اسلامی بیرون‌‎ ‎‌بیاید، یعنی قلبی که اعتقاد دارد به مبانی اسلام، ایمان آورده است به اینکه اسلام همه چیز‌
‎‌است و مکتب اسلام، مکتبی است که تنها این مکتب و مکتبهای الهی ـ که آنها هم همه‌‎ ‎‌اسلام اند ـ این مکتب است که می تواند انسان را به همۀ ابعادی که دارد تربیت کند و نظام‌‎ ‎‌را به همۀ ابعاد برقرار کند و انسانها را برساند به آنجایی که مقام انسانیت است. با همچو‌‎ ‎‌اعتقادی، با همچو ایمانی، اگر چنانچه خطیب خطبه بخواند و ملا موعظه بکند و روحانی‌‎ ‎‌عمل بکند، اگر از روی یک همچو قلبی بیرون بیاید، روحانی، روحانی است، خطیب هم‌‎ ‎‌خطیب اسلامی است و اهل منبر هم سخنگوی اسلام هستند، روحانیون هم باز سخنگوی‌‎ ‎‌اسلام.‌

 

‌‌     ‌‌ابتدا از قلب شروع می شود، همه چیزها از قلب انسان شروع می شود، نه این قلبی که‌‎ ‎‌حیوانی است، قلب انسانی، همۀ مسائل از قلب انسانی شروع می شود. و اگر چنانچه قلب،‌‎ ‎‌یک سرچشمۀ نور و هدایتی در آن باشد، زبان هم به نورانیت قلب منوّر می شود؛ چشم‌‎ ‎‌هم به نورانیت قلب منور می شود، همۀ اعضای انسان، که تابع قلب است، وقتی قلب الهی‌‎ ‎‌شد، همه چیز انسان الهی می شود، یعنی حرف که می زند، حرفش هم الهی است، استماع‌‎ ‎‌هم که می کند، استماعش هم الهی است. راه هم که می رود، راه رفتنش هم الهی است.‌‎ ‎‌این همان است که انبیا آمده اند برای تربیت انسانها. این انسانی که یک حیوان است، با‌‎ ‎‌سایر حیوانات فرق ندارد، یا بدتر از سایر حیوانات است، می خواهند که این انسان را از‌‎ ‎‌این لجنزار بیرون بیاورند، و یک انسان الهی، یک انسانی که سرتاپایش معرفت الله باشد،‌‎ ‎‌توحید باشد، حرکتی نکند الا به حرکت الهی: ‌‌وَ مَا رَمَیْتَ اِذْ رَمَیْتَ وَلکِنَ الله َ رَمَی نه این است‌‎ ‎‌که معنایش این است که خدا تیر را انداخته است. این دست، دست خداست. نفسانیت در‌‎ ‎‌تو نبوده است تا اینکه رمیی که می کنی، رمی تو باشد. تو الهی بودی، تو یک موجود الهی‌‎ ‎‌بودی، موجود الهی همه چیزش الهی است، رَمْیَش رمی الله است، عَیْنَش، عین الله است.‌‎ ‎‌همه چیزش خداست.‌

 

صحیفه امام؛ ج ۸، ص ۵۱۹-۵۲۰

دیدگاه تان را بنویسید