در گفت و گو با جی پلاس؛

پادوانی: دنیا برایم تمام نشده/ شاید برای همیشه به ایران برگشتم

مدافع سابق استقلال گفت: شاید بدترین اتفاقی که می توانست برای یک فوتبالیست رقم بخورد را تجربه کرده باشم اما معتقدم دنیا برایم به اتمام نرسیده و باید خودم را آماده یک مبارزه سخت با بیماری ام کنم.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس؛ پادوانی رفت. برگشت به کشورش. روزی که آمد با پای خودش آمد اما روزی که داشت ایران را ترک می کرد مجبور بود تا روی صندلی چرخدار بنشیند. پادو که یکی از مهره های خوب استقلال در خط دفاعی بود پس از آن حادثه تلخ حالا به سختی می تواند راه برود و برای درمان به کشور خودش برگشت تا دوره درمانی خود را آنجا سپری کند. با پادو برای دقایقی حرف زدیم که در زیر می خوانید:

** تو یکی از بازیکنانی بودی که با همه خبرنگاران رابطه خوبی داشتی. تصمیم گرفتی به کشورت برگردی و مداوا را در کشور خودت ادامه بدهی.

به کشورم برگشتم تا درمانم به صورت جدی تری ادامه پیدا کند. مادر و پدرم هر روز با من تماس می گرفتند و از من می خواستند به خانه برگردم اما سفر کردن برایم بسیار مشکل بود. باید صبر می کردم و در موقعیت مناسبی، مهیای بازگشت به خانه می شدم. اینجا کنار خانواده، خوشحال هستم و می توانم از این اتفاق برای درمانم روحیه بهتری بگیرم.

** همیشه گفته ای که هنوز چیزی تمام نشده و می خواهی خودت را برای یک مبارزه سخت آماده کنی.

دقیقا همین طور است. شاید بدترین اتفاقی که می توانست برای یک فوتبالیست رقم بخورد را تجربه کرده باشم اما معتقدم دنیا برایم به اتمام نرسیده و باید خودم را آماده یک مبارزه سخت با بیماری ام کنم. 

** شرایط درمان در ایران چطور بود؟

من در ایران توانستم به خاطر فشار زیاد تمرین و فیزیوتراپی، تا حدود زیادی قدرت راه رفتن را پیدا کنم و از این رو حالا در کشور خودم این شرایط مهیاست تا درمانم را تا رسیدن به بهبودی کامل و راه رفتن شبیه آدم های عادی ادامه دهم. در برزیل، امکانات درمانی بیشتری فراهم است و می توانم در کنار خانواده، کارها را پیش ببرم.

** ماجرای فوتبالت چه می شود؟ تو ظاهرا یک قرارداد مربی گری هم با استقلالی ها امضا کرده ای. درباره آن توضیح می دهی؟

بله این یک اقدام سمبلیک بود. من بخش زیادی از طلبم را دریافت کردم و سپس با بدرقه خوبی که داشتم، به برزیل برگشتم. شاید بخاطر مصدومیت با خاطره تلخی، ایران را ترک کرده باشم اما قطعا خاطرات شیرین زندگی و فوتبال در ایران از ذهنم خارج نمی شود.

** و هواداران استقلال...

من همیشه هواداران استقلال و اتفاقات فوتبال ایران را در ذهن خواهم داشت و امیدوارم روزی دوباره به ایران سفر کنم. اصلا شاید اتفاقاتی رخ داد که باعث شد برای همیشه به ایران برگشتم و در کشورتان زندگی کنم.

دیدگاه تان را بنویسید