بدانیم که از نگاه صاحب کائنات و مکتوب او قرآن، کارگاه آفرینش زن و مرد را از یک خمیره بیافریده است؛ «هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا» و اشتیاق به رشد و تکامل در فطرت هر دو به ودیعت نهاده شده است. بدانیم که تکریم و کرامت زن و هموارسازی مسیر قرب برای او و حراست او از گزندههای شخصیت و فراهمآوری حضور سلامت و به دور از دغدغهاش در عرصههای مختلف و متنوع اجتماعی و.. وظیفهای بس مهم بر دوش مردان متعهد و نیکاندیش است.
زمین در چرخه حیات قرار گرفت و زِمامش در اختیار آدم نهاده شد، موجودی با سرشت عقل و اندیشه و نیز شهوت وغضب. آفرینندهاش از باده اختیار بر جام جانش فروریخت تا با میل خود درهای آسمان را بگشاید یا به اسفلالسافلین سقوط نماید.«لَقَد خَلَقنَا الإِنسانَ فِی أَحسَنِ تَقوِیمٍ ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ» در همین هنگام فرشتگان به حیرت افتادند که چهسان موجودی از خاک تیره اما به مرتبت، اشرف مخلوقات، شرف حضور یافته است که آوایی قدسی شنیدند که فرمود: «فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ». فرشتگان زبان به ادب گشودند و چنین گفتند: پروردگارا ما تو را دائم در تسبیح هستیم و رکوع و سجودمان سرمدی است، چه نیازی به خلق این چنین موجودی خونریز؟ و جواب شنیدند:«إِنِّی أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ».
زمانی بر زمین گذشت و آدم به علم اسماء خوش درخشید و بر کرسی جانشینی آفرینندهاش قرار گرفت. سپس فرشتگان فرمان یافتند بر آستانش سر سایند و دیگر آفریدهها بر او کمر خدمت ببندند و آدم نیز مأموریت یافت تا به کمک عقل و استعداد و توانمندیاش کان وجودش که خدای بر او فضل فرموده بود، جلوهای از خدا در زمین شود و خود را به صفات حضرت باری متصف گرداند و رواق جانش را به نور هدایت مزین نماید. اما چنین رسالتی سترگ و کسب جایگاه خلیفه الهی بهتنهایی میسور نبود و لذا خدا مونس و همتایش «زن» را بیافرید. موجودی به مهربانی ماه و لطافت روحی چون فرشتگان تا همپای زوجش [مرد] در عرصه حیات بکوشند و جلوههای رب جلیل را در زمین بنمایانند.
بدانیم که از نگاه صاحب کائنات و مکتوب او قرآن، کارگاه آفرینش زن و مرد را از یک خمیره بیافریده است؛ «هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا» و اشتیاق به رشد و تکامل در فطرت هر دو به ودیعت نهاده شده است. بدانیم که تکریم و کرامت زن و هموارسازی مسیر قرب برای او و حراست او از گزندههای شخصیت و فراهمآوری حضور سلامت و به دور از دغدغهاش در عرصههای مختلف و متنوع اجتماعی و.. وظیفهای بس مهم بر دوش مردان متعهد و نیکاندیش است.
نگاه حقارتآمیز و کوچکانگاری اندیشه و عقل او جفایی است سترگ. نیز بدانیم اندیشه تحقیر زن و دانستن خلقت او از دنده چپ و تلّقی شخصیت دون برای این گوهر اقیانوس وجود؛ منبعث از تفکرات خرافهآلود و رسوبات اسرائیلیات و بازتاب جاهلیت است. آگاه باشیم تجلیل از مقام زن تجلیل از شاهکار آفرینش است که آئینه تمام و کمال این آفرینش و تابلوی اعجاب برانگیز نگارستان هستی در شخصیت بیبدیل کائنات، دخت گرامی پیامبر اکرم(ص)، فاطمه اطهر [س] تجلی یافته است.
