به گزارش ایرنا ، شهرستان مقدس پیشوا در 45 کیلومتری جنوب شرق تهران واقع شده است.
پیشوا با بیش از یک هزار و 800 هکتار گلخانه ، بزرگترین تولید کننده صیفی جات در کشور است و قطب بزرگ تولید محصولات کشاورزی به حساب می آید ، شهرستانی که به دلیل مجاورت با کویر مرکزی ، از جاذبه های اکوتوریسم بی نظیری برخوردار است.
بارگاه ملکوتی امامزاده جعفر (ع) ، قلعه ایرج ، بزرگترین قلعه خشتی جهان ، امامزاده های متعدد و جاذبه های زیست محیطی پذیرای مسافران نورزی است.
این شهرستان از دو بخش مرکزی و جلیل آباد تشکیل شده و دارای 48 پارچه آبادی مسکونی است که از شمال به شهرستان پاکدشت، از جنوب به بخش جوادآباد شهرستان ورامین، از غرب به شهرستان ورامین، و از شرق به شهرستان گرمسار محدود است.
آثار به دست آمده از کاوشهای باستان‌شناسی، سابقه سکونت انسان در پیشوا را به نیمۀ هزارۀ دو قبل از میلاد نشان میدهد وآثار بدست آمده از اکتشافات باستان شناسی آنها را به تمدن سفال خاکستری نشان میدهد .
آستانه مقدس امامزاده جعفر(ع) برادر بلافصل امام رضا (ع) ، بازار قدیمی پیشوا ،امامزاده عبدالله(ع) ، امامزادگان خلیل الله و ابراهیم(ع) معروف به دو تن ، امامزاده ابراهیم(ع) روستای سناردک ، تپه سلام (گلزار شهدای گمنام) ، آب انبار حصار گلی ،
قلعه ایرج
به نظر مورخین قلعه ایرج یک دژ نظامی بوده و نظامیان در آن مستقر بوده اند گرچه مشخص نیست که در زمان کدام حکومت و در چه تاریخی آن را بنا کرده اند.
آجرهای به کار رفته در این قنات به دوره ساسانیان بر می گردد و آثار کشف شده از این قلعه قدیمی قدمت آن را به بیش از سه هزار سال پیش از میلاد می رساند.
طول این قلعه یک هزار و 214متر و عرض آن یک هزار و 150 متر است که در ضلع شمالی 34 برج، ضلع جنوبی 42 برج و بر روی اضلاع شرقی و غربی 36 برج وجود داشته و امروز اثری از این برج ها دیده نمی شود.
این قلعه با مساحت یکصد هکتار به صورت مستطیل کامل بوده و از چهار دروازه جنوبی، شمالی، غربی و شرقی تشکیل شده که دروازه شمالی بطورکامل در مقابل قله دماوند قرار گرفته به طوری که اگر ازجنوب به آن دروازه شمالی نگاه کنید قله دماوند مانند قاب عکسی زیبا درمیان دروازه شمالی خود نمایی می کند.
دیواره های این قلعه که از خشت خام و گل درست شده تا 25متر ارتفاع داشته که هم اکنون بیشترین ارتفاع این دیواره ها که بر اثر فرسایش آبی و بادی تخریب شده 16متر است ، ضخامت دیواره ها در برخی از مناطق قلعه بین 17 تا 22 متر بوده به طوری که در برخی از دیواره ها حفره هایی احداث شده بوده که ارابه های جنگی از داخل آن عبور می کرد و در مرمت های صورت گرفته در دیواره شرقی برخی از این اتاقک ها بازسازی شده است.
دورتا دور قلعه خندق هایی به عرض 30متر و عمق 8متر حفر شده بود که قلعه را از هجوم دشمنان حفظ می کرد ، در داخل قلعه قصری بوده که امروز از آن هیچ اثری باقی نمانده است، چرا که از اراضی داخل این قلعه به منظور کشت انواع محصولات کشاورزی استفاده می شود.
تپه شغالی
این تپه در دامنه شمال غربی تپه های طبیعی شهر پیشوا واقع شده است. عناصر معماری در تپه شغالی، خشت خام و چینه است. نوع و سبک تزئینات اشیای سفالی و نیز شکل ساخت ظروف و مواد تشکیل دهنده آنها نشان می دهد که این مکان در اواخر هزاره ششم پیش از میلاد برای زیست انتخاب شده است. تپه شغالی در تاریخ 11 شهریور ماه 82 به ثبت ملی رسیده است.
تپه سفالین پیشوا
محوطه باستانی تپه سفالین شهر پیشوا که شامل زمینی وسیع به صورت تپه ماهورهای پراکنده است، که به طور کامل پوشیده از سفالینه های خاکستری و آجری منقوش هزاره دوم و آغازین سده های هزاره اول قبل از میلاد است.
در کاوشهای صورت گرفته از عمق 385 سانتی متری تپه سفالین شهر پیشوا، پس از یک لایحه سیلابی و بر روی خاک بکر، آثار و بقایای سفتلهای مربوط به اواخر هزاره ششم و هزاره پنجم قبل از میلاد به دست آمده است.
جاده سنگفرش
جاده سنگفرش نیز از راهای قدیمی دوران صفویه که با سنگ و ملات ساخته شده است. ظاهرا دلیل ساخت این راه، وجود بارانهای فصلی بوده است که منطقه را تبدیل به ییلاق می کرده است، در امتداد این جاده نهرهای فصلی و رودگلو وجود دارد که آثار پلهایی بر روی انها قابل مشاهده است.
روستاهای طارند علیا و سفلی
این روستاها از آبادترین روستاهای بخش پیشواست. قلعه های دوران صفویه این روستا بسیار فعال بوده اند و در دوران شاه عباس صفوی این روستا خالصانه بوده که به شاعر که شعر به او اهدا می کردند دستور می داده تا روستایی آباد به او داده شود روستای طارند که از دهات ورامین و دارای باغستان بسیار است به آنان داده می شده. دارای محصولاتی مانند غلات صیفی جات پنبه، کاهو، گوجه و بادمجان و علوفه های دامی و دامپروری و کشاورزی در آن رونق فراوان دارد.
پارک بزرگ جنگلی
این پارک بر فراز تپه های مشرف بر شهر، محل ارتزاق و سیاحت خوبی است برای بازدید کنندگان. این پارک با وسعت بیش از 40 هکتار یکی از بزرگترین و زیباترین پارکهای شهرستانهای جنوب شرق استان تهران است که پوشیده شده از درختهای سربه فلک کشیده سرو و کاج که زیبایی خاصی به شهر بخشیده است به طوری که از فواصل دور قابل رؤیت است.
یخچال طبیعی سنتی روستای طارند سفلی و علیا
یخچال طبیعی سنتی روستای طارند سفلی و علیا از سه قسمت مخزن ، سقف و درب تشکیل شده است .بافت اولیه مخزن یخچال که از عمق چهار متری زمین ساخته شده این گروه یخچالها که در سرزمین کویری ایران بنا شده است خود به تنهایی گویای یک ورق از سند تاریخ دوران گذشته از سرزمین ورامین را حکایت می کند که به صورت دایره ای با گنبد بلند با ارتفاع 9 متر از کف زمین است.
با دو متر ضخامت که کم کم هر چه بالاتر می رود از ضخامت آن کاسته می شود. پله ای دور تا دور آن تا آخرین ارتفاع دور می زده جهت تعمیر و کف یخچال از سطح زمین چهار متر عمق دارد این یخچال با آجر و ساروج و خشت خام ساخته شده است و شکل مخروطی مدور آن از استحکام کافی برای ذخیره یخ و مقابله با گرما برخوردار است. یخچال گنبد مخروطی بلند است که در قسمت پایه بسیار ضخیم ساخته که به شکل گنبدی باریک تبدیل شده بود.
این یخچال طبیعی، سنتی به منظور رفع گرمای سرسخت دشت ورامین ساخته شده است و به منظور جلوگیری از تابش مستقیم نور آفتاب مخروطی شکل یخچال طارند تا ارتفاع 9 متر به بالا می رود.
این یخچال با دو دهانه باریک برای ورود و برداشت یخ که در شبهای سرد زمستان نهر آب در دورن گودالها بسته سپس یخچالدار با اره و داس و دیلم یخ را می بریده و قطعه قطعه می کرده و داخل یخچال منتقل می کرده اند و در فصل گرم تابستان در یخچال را می پوشانده و مورد استفاده قرار می گرفته است.
پاچنار
انتهای خیابان امام خمینی (ره) فعلی، چنار بزرگی قرار داشت که چشمه ای جوشان در آن محلات حضور باطراوت خود را به نمایش می گذاشت که به آن محل پاچنار می گفتند. این محل از یک استثناء تاریخی هم برخوردار بود چرا که محل زندگی و منزل شیخ محمود ورامینی از سران مخالف انقلاب مشروطه 1285 ه.ش در آن قرار داشت که به همراه پسرش عبدالعلی خان در این محل زندگی می کردند. در احوالات شیخ محمود ورامینی آمده است که از سران مخالف انقلاب مشروطه بود و از حامیان سرسخت محمدعلی شاه به حساب می آمده، که سرانجام در زندان بطور مشکوک درگذشت.
باغ کوه
بعد از پاچنار، محله ای وجود داشت. در آن محل بدلیل اینکه چند درخت توت تنومند با حضوری سرسبز در سه طرف محله تپه ماهور قرار داشت، به آن باغ کوه می گفتند. سکنه ی آنجا، شخصی به نام استاد محمد باغ کوهی بود.
ایستگاه
محله ای با درختانی تنومند و خوش آب و هوا بود، که مردم اکثر شهر در روز سیزده بدر به آنجا می رفتند، به این محله تفرجی، ایستگاه می گفتند.
کهنک
محله ای کوچک در جنوب شرقی شهر پیشوا قرار دارد، که در طول زمان به روستایی بزرگ تبدیل شده است، که این محله به کهنک شهرت یافته و مزار دو امامزاده به نام موسی و اسحاق (ع) در آن حضوری معنوی و فیزیکی دارند.
قلعه کرد
طبق راویان موثق در زمانهای بسیار قدیم، قلعه ای همراه با ساکنان قومیت کردها در آن، در این محل حضور فیزیکی داشتند، که در طول زمان به محله ی قلعه کرد، شهرت پیدا می کند.
چاله مورت
محله ای سرسبز، که چشمه ساری جاری و چاله مانند در آن حضور دلربایی داشته به چاله مورت معروف بوده است، همچنین در این محله، خانواده هایی هم سکونت داشته اند.
سرچشمه محله ای که یکی از قناتهای قدیمی شهر از آن می گذشت، به محله ی سرچشمه معروف بود، در کنار این محله ی پرآب، گورستان قدیمی وجود داشت که بعدها تخریب گردید که الان تبدیل به پارک عمومی شده است.
شهیدگاه
این محله، جایگاهی است که امامزاده جعفر(ع) به شهادت می رسند و گویا هنگام شهادت ایشان، در این محل چشمه ای وجود داشته، که بعد از شهادت امامزاده، بدن ایشان در این چشمه غسل داده می شود، به همین خاطر به این محله شهیدگاه می گویند.
کوچه بی بی حور، بی بی نور
در این محله ، مقبره ی کوچک گلی مانند حضور داشت که دو شخص به نام بی بی حور و بی بی نور در آن مدفون بوده اند، از احوالات این دو شخص، سندی در دست نیست که آیا این دو نفر از نسل ائمه (ع) و سادات بوده اند، هم اکنون در این محل، حسینیه ای به نام حسینیه ی نور بنا شده است.
محله دریا
در این محل، درختان بید زیادی در کنار چشمه ای جوشان وجود داشت که تفرجگاه مردم به حساب می آمد که در ایام تعطیل و سیزده بدر برای تفریح و استراحت به آنجا می رفتند و به خاطر حضور چشمه پرآبی که در آن حضور باطراوت داشت، به آن محله ی دریا می گفتند.
محله ی سردهنه سناردک
در این محله، آب نهر سناردک، ظاهر می شد، که به آن صفا و جلای خاصی می بخشیده است، که بنا به همین علت، به آن سردهنه سناردک می گفتند.
صفائیه
در حومه ساختمان آموزش و پرورش و بانک کشاورزی فعلی، محله تفرجگاهی وجود داشت که چشمه آب زلالی از درون باغات آن می گذشت؛ که به آن به خاطر باصفا بودنش، صفائیه می گفتند.
آب انبار چهار سوق
در حومه بازار پیشوا، آب انباری قدیمی وجود دارد که به آب انبار چهار سوق معروف بوده است و هم اکنون نیز، مردم همین نام را بر آن می خوانند.
خبرنگار: سید حسن میری**انتشاردهنده: محمد بیدارمنش
تهرام/7254 / 6139
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.