قطر آماده« حمله» به عربستان و متحدانش می شود/ سلاح سری دوحه در رویارویی با ریاض چیست؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه آمریکایی واشنگتن پست در گزارشی نوشت: ایستادگی قطر در برابر تحریم های کشورهای تحریم کننده چهارگانه یعنی عربستان، امارات،بحرین و مصر» باعث شده است که این کشور اکنون آماده«حمله» شود.

واشنگتن پست نوشت: به رغم آن که قطر کشوری کوچک است اما به شکلی «چالش برانگیز» وخطرناک در برابر تحریم ها ایستادگی کرد و این امر باعث شد که اکنون موضع گیری هجومی در پاسخ به تصمیم گیری های تحریم اتخاذ کند.

این روزنامه آمریکایی در گزارش خود از تدابیری خبر داد که قطر به منظور کم کردن تأثیر تحریم ها به اجرا در آورده است.

اقدام های موفقیت آمیز

اقدام ها و تدابیری که دوحه به وسیله آنها توانست تحریم های عربستان و متحدانش را به شکست بکشاند عبارتند از:

-تقویت روابط با ترکیه و ایران.

-بهره بردن از میلیارد ها دلار برای تقویت اقتصاد.

3-اجرای اصلاحات در چندین بخش برای جلوگیری از تأثیرات منفی تحریم ها.

4-تشکیل ائتلاف های جدید که شکل همه منطقه را تغییر می دهد.

5-تنوع بخشیدن به اقتصاد و رها شدن از تکیه به همسایگان خلیجی اش( کشورهای حاشیه خلیج فارس).

راه حل دشوار است

این روزنامه آمریکایی نوشت: ایجاد راه حل برای بحران قطر با کشورهای تحریم کننده تا حدود زیادی دشوار است زیرا اختلاف ها میان رهبران این کشورها تبدیل به مسأله ای شخصی شده است.

«بیری کاماک» تحلیلگر امور خاورمیانه در موسسه صلح بین المللی«کارنگی »به روزنامه واشنگتن پست گفت: اختلاف تبدیل به اختلاف شخصی شده است و همین امر باعث شده است که یافتن راه حل یا شیوه ای برای دادن امتیاز دشوار شود و احتمال این وجود دارد که بحران برای مدتی تشدید شود.

نیمار و قطر

روزنامه واشنگتن پست در ادامه نوشت: قطر در بازی «روابط عمومی» به شکل بزرگی در برابر کشورهای تحریم کننده به ویژه پس از آن که قرارداد پیوستن «نیمار» ستاره فوتبال برزیل به تیم«پاریس سان ژرمن» امضا کرد، برنده شد.

نیمار به این تیم پاریسی که در تملک یک تاجر قطری است در هفته گذشته و پس از آن که هزینه ای را تیم «بارسلونای» اسپانیا پرداخت کرد با قراردادی به ارزش 262 میلون دلار آمریکا پیوست.

این روزنامه آمریکایی در ادامه نوشت: این مبلغ کلان، سرمایه گذاری خوبی پیش از برگزاری جام جهانی در سال 2022 که قرار است در قطر برگزار شود، به شمار می رود. همچنین این قرار داد یک موفقیت در زمینه روابط عمومی است و باعث شد که قطر مورد توجه جهان واقع شود.

این روزنامه همچنین نوشت: پیش بینی های زیادی درباره بالا بودن تهیه مقدمات جام جهانی به دلیل تحریم ها سخن گفتند لیکن مشخص شد که دوحه به اندازه ای ذخایر مالی دارد که بتواند همه هزینه های اضافی را پوشش دهد. همچنین قرارداد نیمار چهره ای طلایی به این کشور داد که میلیون ها دلاری که برای این قرارداد پرداخت کرده را جبران می کند.

سلاح سری

درباره تدابیری که قطر برای حمله به کار می گیرد نیز روزنامه واشنگتن پست نوشت:قطر در عمل برای محاصره کردن تحریم کنندگانش طرح هوشمندانه ای را آغاز کرده است.

این روزنامه آمریکایی نوشت: دوحه بازی وسوسه کارگران خارجی برای ماندن در قطر را بازی کرد و فراتر از آن کارگران خارجی در دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس را نیز تشویق کرد به این کشور بیایند و این کار را از طریق ارائه تسهیلات بی سابقه برای اقامت و نیز دادن اقامت دائمی به برخی از ملیت ها و دستیابی کارگران خارجی به تامین اجتماعی و آموزش مجانی و امکان تملک زمین و دادن ملیت به فرزندان مادران قطری انجام داد.

دوحه با این کار به دنبال رویارویی با محاصره اقتصادی با ارائه مشوق ها به کارگران خارجی برای ماندن و جذب سرمایه گذاران و شرکت ها برای انتخاب دوحه به عنوان پایتخت اقتصادی خلیج فارس و مهاجرت از دبی است.

این روزنامه آمریکایی به نقل از «آنتونی کوردسمان» تحلیلگر امور خاورمیانه نوشت: یکی از دلایل این اقدام قطر ترس اش از امکان از دست دادن تعداد زیادی از کارگران به دلیل بحران است و نیز قطری ها اشاره هایی به غرب و دیگران در خارج از این کشور ارسال می کنند با این مضمون که قطر متمدن تر است و تلاش بیشتری در مقایسه با کشورهای دیگر تحریم کننده در زمینه اصلاحات انجام می دهد.

اما قطر سلاح سری دیگری در اختیار دارد که قصد دارد آن را از رو بکشد و آن سلاح ارائه شکایت به شورای امنیت و سازمان تجارت جهانی و سازمان پروازهای هوایی بین المللی برای رویارویی با تحریم هاست به ویژه آن که حریم های هوایی به روی خطوط هوایی قطر بسته شده است.

همین امر به نوشته واشنگتن پست در تقویت روابط قطر با غرب و دیگر کشورها کم کرد تا از دست دادن هم پیمانان استراتژیک اش در خلیج فارس را جبران کند.

واشنگتن پست در پایان نوشت: کوردسمان گفت: ادامه بحران باعث می شود که اعتماد یک طرف به دیگر طرف دشوار شود و رسیدن به توافق نیز امر دشوارتری و چه بسا غیرممکنی شود.