روشن است که جهان می بیند در یمن چه فاجعه ای رخ می دهد اما آن را نادیده می گیرد و کاری انجام نمی دهد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «صوفی مک نیل» خبرنگار استرالیایی که سال گذشته سفری به یمن داشت، در یادداشتی در شبکه ای بی سی نیوز استرالیا نوشت: ما در هفته های اخیر دروغ ها و خبرهای جعلی در مورد یمن شنیده ایم. در روز پنجشنبه، «آنتونیو گوترز» دبیر کل سازمان ملل متحد کنفرانس مطبوعاتی در شهر «نیویورک» برگزار کرد تا در مورد خطر مرگ بیش از 20 میلیون نفر در یمن، شمال نیجریه، سومالی و سودان جنوبی از فرط گرسنگی طی شش ماه آینده هشدار دهد.
او به خبرنگاران گفت: «ما با یک تراژدی روبرو هستیم. این تراژدی قابل پیشگیری است اگر که جامعه بین المللی اقدام قاطعانه صورت دهد.»
یمن با خطر قحطی مواجه است و بیش از 7 میلیون نفر در این کشور نیازمند دریافت کمک های غذایی اضطراری هستند.
در مواجهه با یک نسل از کودکان آسیب دیده
وقتی که من در اوت گذشته در یمن بودم، شاهد مرگ کودکان از فرط گرسنگی در بیمارستان های شهر «صنعا» پایتخت من بودم.
من هیچگاه چهره والدین این کودکان را از یاد نمی برم. آنها از اینکه قادر به تامین غذای مورد نیاز فرزندانشان نبودند، بسیار شرمنده و خجالت زده بودند. دنده ها و استخوان های این کودکان از فرط گرسنگی بیرون زده بود.
مادر عیسی نوزاد 17 ماهه یمنی در کنار تخت پسر کم جان خود نشسته بود و اشک می ریخت. روز بعد که ما به بیمارستان باز گشتیم، تخت عیسی خالی بود. او یک شبه فوت کرده بود.
باور اینکه شرایط در یمن تا این حد وخیم است کار دشواری است.
در حال حاضر سازمان ملل می گوید بیش از 460 هزار کودک مانند عیسی از سوء تغذیه حاد شدید رنج می برند. «جیمی مک گولدریک» مقام رسمی سازمان ملل در یمن این هفته به من گفت در حالی که یمن در گرسنگی گرفتار شده، هیچ اقدامی برای بهبود اوضاع صورت نمی گیرد.»
وی گفت: «آنچه ما با آن روبرو هستیم نسلی است که از دیدن آن شگفت زده خواهیم شد. آنها هرگز به پتانسیل کامل جسمی و فکری خود نخواهند رسید زیرا تغذیه سال های اولیه زندگی بسیار اهمیت دارد.»
انتخاب های دشوار
وضعیت اسفناک کودکان گرسنه در آستانه مرگ در یمن اولین بار در مارس گذشته گزارش شد.
با وجود مشکلات باور نکردنی روزنامه نگاران در دسترسی به این کشور جنگ زده برای پوشش خبری، ویدیو و تصاویر این پدیده وحشتناک از آن به بعد منتشر می شود.
اما با وجود ارائه چنین شواهدی، خانواده ها در سراسر یمن همچنان شاهد مرگ فرزندان خود از فرط گرسنگی هستند.
مک گولدریک به من گفت: «این داستان های مادرانی است که با انتخاب های سختی روبرو هستند. با پول اندک خود کودک بیمارشان را درمان کنند و برای خرید دارو و انتقال او به بیمارستان هزینه کنند یا اجازه دهند آن کودک بمیرد و پول خود را صرف سیر کردن شکم دو یا سه فرزند دیگرشان کنند.»
روشن است که جهان می بیند در یمن چه اتفاقی رخ می دهد اما آن را نادیده می گیرد و کاری انجام نمی دهد.
در حالی که استرالیا یکی از بالاترین درآمدهای سرانه در جهان را دارد، کمک های خارجی این کشور به کمترین حد خود در هشت سال گذشته رسیده است.
استرالیا در حال حاضر هیچ یک از بودجه های کمک خارجی کنونی خود را به یمن اختصاص نداده است. اکنون از استرالیا و دیگر کشورها خواسته می شود هر چه سریع تر کمک های خارجی به این کشورها را افزایش دهند.
«مت تینکلر» مدیر برنامه و دادرسی عمومی سازمان «حفاظت از کودکان» در استرالیا می گوید: «آنچه امروز در یمن اتفاق می افتد یک فاجعه انسانی است.»
وی افزود: «این یکی از بدترین بحران های انسانی در جهان است، اما تاکنون دولت استرالیا هیچ کمک مالی برای حل این بحران ارائه نکرده است. ما نمی توانیم بگوییم نمی دانیم در یمن یا شمال نیجریه یا سومالی و سودان جنوبی چه اتفاقاتی می افتد.»
