این گونه نوارهای ضبط شده دقیقا به مانند مکالمه های تلفنی مسئولان بلندپایه کشور، در بیشتر مواقع برای تحقق اهداف سیاسی و به چالش کشیدن و در تنگنا قرار دادن رهبران کنونی مصر منتشر می شود؛ رهبرانی که با مخالفت مردمی شدیدی به دلیل تصمیم شان برای چشم پوشی از این دو جزیره یاد شده به نفع حاکمیت عربستان سعودی رو به رو هستند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در یادداشتی به ابعاد جدید تنش میان عربستان و مصر پرداخت و نوشت:«حسنی مبارک» ریس جمهور اسبق مصر نمک بیشتری روی زخم تنش مصر و عربستان بر سر دو جزیره« تیران» و «صنافیر» در مدخل خلیج«عقبه» ریخت زمانی که در یک مکالمه تلفنی ضبط شده با پایگاه اینترنتی خبری داخلی «مصراوی»تاکید کرد که این دو جزیره« بر اساس حکم های قضایی مصر، متعلق به مصر هستند» و در این زمینه به حکم قضایی نهایی که دادگاه عالی اداری مصر در این زمینه ماه پیش صادر کرد، اشاره نمود.
رئیس جمهور اسبق مصر(مخلوع مصر) به سادگی هر چه تمامتر گفت که «دادگاه گفت که جزایر مصری هستند... مصری باقی می مانند... حالا آیا من می توانم حرفی علیه دادگاه بزنم...دادگاه از من بهتر می داند»صدایش پایین بود و این خود حکایت از وخامت حالش دارد.
این گونه نوارهای ضبط شده دقیقا به مانند مکالمه های تلفنی مسئولان بلندپایه کشور، در بیشتر مواقع برای تحقق اهداف سیاسی و به چالش کشیدن و در تنگنا قرار دادن رهبران کنونی مصر منتشر می شود؛ رهبرانی که با مخالفت مردمی شدیدی به دلیل تصمیم شان برای چشم پوشی از این دو جزیره یاد شده به نفع حاکمیت عربستان سعودی رو به رو هستند.
ما بر این باور نیستیم که این مکالمه تلفنی مبارک و دقیقا در این زمان، خودجوش بوده باشد و اگر چه ششمین سالروز سرنگونی حکومتش و خودش در انقلاب مردمی گسترده یعنی 11 فوریه سال 2011 را مورد استفاده قرار داد، کسانی که این مکالمه تلفنی را انجام دادند نیز هدف شان اطمینان خاطر از حالش یا انتقال بهترین آرزوهایش برای مصری ها همانطور که در متن آمده، نیست بلکه هدف شان «به زبان آوردن» مخالفت اش با توافقنامه ای است که دولت کنونی مصر در ماه آوریل گذشته طی سفر ملک«سلمان بن عبدالعزیز»پادشاه عربستان به قاهره امضا کرد؛ توافقنامه ای که بر اساس آن در مقابل ایجاد پل ارتباطی بخش زمینی عربستان با شبه جزیره«سینا» و بسته کمک ها و سرمایه گذاری های کلان از جمله ایجاد منطقه تجارت آزاد در بخش مصری پل و کمک های سالیانه به مقدار دو میلیارد دلار به مصر، حاکمیت این دو جزیره به عربستان بازگردانده می شود.
درست است که دولت کنونی مصر مستنداتی را به دادگاه عالی اداری ارائه کرد که به دوران حاکمیت حسنی مبارک بر می گردد که بر حق عربستان برای حاکمیت بر این دو جزیره تاکید می کند و شامل نامه های رد و بدل شده میان وزرای خارجه مصر و عربستان در آن زمان طی سال های 1988 و 1989 می شود و در این نامه ها آمده است که وزیر خارجه عربستان سعودی یعنی شاهزاده«سعود الفیصل»خواستار بازگرداندن این دو جزیره به حاکمیت عربستان پس از پایان دلایل به عاریت دادن شان به مصر شد، لیکن این نیز درست است که حسنی مبارک پیشنهاد عربستان برای ایجاد همین پل روی خلیج عقبه به رغم پیشنهادهای مالی وسوسه کننده در چند سال پیش از برکناری اش را رد کرده بود.
پرسشی که در این جا با قدرت خودش را مطرح می کند این است که دلایل واقعی مخالفت شدید مبارک با این پیشنهاد به رغم ارتباط تنگاتنگش با رهبران سعودی در آن زمان چیست؟رهبرانی که (ملک عبدالله بن عبدالعزیز درگذشته)از دولت اوباما خواستند با قدرت برای جلوگیری از سقوط مبارک و نظامش دخالت نظامی کند و در نتیجه مخالفت دولت اوباما با این درخواست، به شکل جدی با دولت آمریکا وارد تصادم شد.
مبارک هرگز دلایل این مخالفت را شرح نداد، همچنین جزئیات فواید مالی که ممکن برای خزانه مالی مصر به دلیل ایجاد پل نصیبش می شود، را فاش نکرد اگر چه برخی از اطلاعاتی که به بیرون درز کرده حکایت از آن دارد که وی نمی خواهد که گردشگران سعودی به تفریحگاه های «شرم الشیخ» که بیشتر وقت خود را در آن سپری می کند آن هم پس از ان که نظامش آن را تبدیل به نگین تاج گردشگری مصر تبدیل کرد، روی بیاورند. حالا آیا پیشنهاد عربستان برای ایجاد پل مشروط به چشم پوشی از دو جزیره بود و این چیزی بود که رئیس جمهور اسبق به دلیل میزان حساسیت ملت مصر بر سر این مساله(چشم پوشی از زمین)،نمی خواست و ترجیح داد که به شیوه های وقت کشی و حیله گری روی آورد تا خشم سعودی ها را تحریک نکند؟
این نقطه ای است که به نظر ما نیازمند بررسی ها و پژوهش ها و نقب زدن به اسناد آرشیو سیاسی مصر و دیدارها میان مسئولان مصری و همتاهای عربستانی شان در آن زمان دارد تا به حقیقت از خاستگاه حقوقی و آکادمی محض رسید.
نویسنده این سطرها، همچنان از هواداران سرسخت انقلاب مصر است و نظام حسنی مبارک رئیس جمهور اسبق مصر تقریبا 18 سال از ورودش به این کشور جلوگیری کرد و از چاپ و توزیع روزنامه اش که سردبیری آن را به عهده داشت در اراضی مصر جلوگیری کرد و وارد قاهره نشد مگر پس از سقوطش و به دعوت شخصی «محمد مرسی» رئیس جمهور منتخب که خداوند از اسارت آزادش کند و با وی به مدت دو ساعت در کاخ«الاتحادیه» تقریبا یک ماه پیش از کودتایی که وی را سرنگون کرد، دیدار کرد و چه بسا پس از آن به فهرست سیاه ممنوع الورودها بار دیگر بازگردانده شد.
