به گزارش جماران، مجله فارن پالیسی برای ارزیابی تأثیرات ژئوپلیتیکی دو سال جنگ و جنایات جنگی، مقاله ای منتشر کرد که در آن خلاصه ای از گفتگوی بین سردبیر مجله، راوی آگروال، و استاد دانشگاه هاروارد و نویسنده همکار کتاب «لابی اسرائیلی»، استیون والت، ارائه شده است.

آگروال در مقدمه این گفتگو می گوید که اثرات آنچه در غزه رخ داده و می دهد، فراتر از آن منطقه کوچک گسترش یافته است. اسرائیل با همکاری مستقیم واشنگتن به ایران حمله کرده و حملات هوایی را در لبنان، سوریه، یمن و حتی قطر انجام داده است، که باعث شده بسیاری از کارشناسان این سوال را مطرح کنند که آیا قوانین هنوز پابرجا هستند یا خیر، و بالاتر از همه اینها، یک قطب بندی عمیق جهانی در مورد این موضوع وجود دارد، به گفته نویسنده، جوامع و کشورها به شدت به دلیل آن دچار اختلاف شده اند.

آگروال می افزاید که او می خواست یک گام به عقب بردارد تا ارزیابی کند که از 7 اکتبر 2023 چه تغییراتی در جهان رخ داده است، و اشاره می کند که والت را برای صحبت در مورد این موضوع انتخاب کرده است که او نیز ستونی را در فارن پالیسی می نویسد.

آنچه در این گفتگو که به صورت صوتی و تصویری در وب سایت مجله منتشر شده است، می توان به شرح زیر خلاصه کرد:

اول، مروری بر درگیری و تأثیر مستقیم آن

در مورد حمله 7 اکتبر 2023 و پیامدهای مستقیم آن، آگروال اشاره می کند که این حمله منجر به کشته شدن حدود 1200 نفر شد و دو سال پس از درگیری منجر به کشته شدن بیش از 65000 فلسطینی در غزه شد.

نویسنده در اینجا برجسته می کند که یک کمیته تحقیق وابسته به سازمان ملل متحد آنچه را که اسرائیل در غزه انجام داده است، نسل کشی توصیف کرده است، ارزیابی ای که سازمان اسرائیلی حقوق بشر بتسیلم با آن موافق است، و تخمین زده می شود که بیش از 90 درصد از خانه های غزه آسیب دیده یا ویران شده اند، و کارشناسان امنیت غذایی وابسته به سازمان ملل متحد از شیوع قحطی در شهر غزه خبر داده اند.

همچنین درگیری فراتر از غزه گسترش یافته است، زیرا اسرائیل به چندین کشور در منطقه حمله کرده است، که باعث شده کارشناسان در مورد پایبندی آن به اجرای قوانین بین المللی تردید کنند و این امر منجر به قطب بندی عمیق جهانی شده است، به گفته نویسنده.

دوم، تغییرات و تحولات ژئوپلیتیکی

والت، نویسنده همکار کتاب «لابی اسرائیلی»، از «دامنه گسترده رویدادها» و ماهیت دوربرد درگیری ابراز تعجب کرد. وی وضعیت کنونی را با مقاله ای از جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی سابق آمریکا در مجله فارن افرز مقایسه کرد که اندکی قبل از 7 اکتبر 2023 منتشر شد و در آن ذکر شده بود که خاورمیانه "آرام تر از دهه های گذشته" است.

او افزود که این ممکن است در روز انتشار درست بوده باشد، اما او نمی دانست که در خفا چه می گذرد، و هیچ کس استدلال نمی کند که خاورمیانه امروز آرام تر از آن زمان است.

وی خاطرنشان کرد که قدرت های منطقه ای تحولاتی را شاهد بوده اند، زیرا حماس و حزب الله به طور قابل توجهی تضعیف شده اند، همچنین رژیم اسد در سوریه سقوط کرد و جنگ در آن سهیم بود، علاوه بر این، برنامه هسته ای ایران به طور قابل توجهی کاهش یافت.

والت در اثنای صحبت خود درباره این تغییرات، برجسته کرد که نفوذ آمریکا کاهش یافته و با آن توانایی ایالات متحده برای مدیریت رویدادهای منطقه ای کاهش یافته است، که باعث شده متحدان سابق اعتماد خود را به حمایت آمریکا از دست بدهند و به دنبال  جایگزین باشند.

و سازمان ملل متحد

به گفته آگروال، که از والت پرسید نظر او در مورد تأثیر طولانی مدت آن بر حقوق بین الملل و معافیت از مجازات  وقتی اوضاع در مورد این درگیری تثبیت شود چیست، دو سال پیش، اکثر کشورها می گفتند که اسرائیل حق کامل در دفاع از خود دارد، اما امروز اکثر این کشورها می گویند که اسرائیل از حد فراتر رفته است، نه تنها در غزه، بلکه در حملات خود در سراسر مرزها به ویژه به قطر.

آگروال و والت هر دو موافق بودند که حقوق بین الملل قبلاً "ضربات دردناکی" خورده است، و به جنگ در اوکراین و "جنگ جهانی علیه تروریسم" که توسط ایالات متحده به راه انداخته شده است، استناد کردند.

با این حال، والت اشاره می کند که اکنون خیلی چیزها به پاسخگویی عاملان «اعمال شنیع» از هر  طرف اسرائیلی  بستگی دارد.

وی توضیح داد که محاکمه مقامات اسرائیلی متهم به ارتکاب جنایات جنگی یا نسل کشی، این حس غالب را تقویت می کند که برخی از اقدامات نباید پذیرفته یا تحمل شوند، و همچنین اگر این کار برای مقامات حماس در مورد حوادث 7 اکتبر انجام شود، اگر هنوز کسانی از آنها زنده باشند، مشروط به اینکه این محاکمه توسط جامعه بین المللی انجام شود.

والت توضیح داد که فقدان پاسخگویی این ایده را تقویت می کند که "نظام مبتنی بر قوانین بی معنی است"، که می تواند به "دنیایی بدون قانون" منجر شود.

وی در این زمینه به تسریع از دست دادن اعتبار سازمان ملل متحد اشاره کرد، زیرا مواضعی مغایر با ایالات متحده و اسرائیل اتخاذ کرده است، و نویسنده به تهدید ایالات متحده به مجازات مقامات دیوان کیفری بین المللی به عنوان شاهدی بر این موضوع اشاره می کند که قدرتمندترین کشور جهان به طور فعال محیط هنجاری را تضعیف می کند، و راه را برای کشورهایی مانند چین و روسیه باز می کند تا بگویند که نظام مورد حمایت آمریکا دست و پا چلفتی است.

چهارم، تفسیر درگیری: نظریه، سیاست و قطب بندی

در مورد نظریه روابط بین‌الملل، والت اشاره می‌کند که هر دو نظریه‌ای که بر نقش افراد (با استناد به روسای جمهور جو بایدن و دونالد ترامپ) و واقع‌گرایی سیاسی تمرکز دارند، در تفسیر وضعیت سهیم هستند.

واقع‌گرایی نشان می‌دهد که دولت‌ها وقتی احساس ناامنی شدید می‌کنند یا فرصت‌های وسوسه‌انگیزی را می‌بینند، قوانین را نقض می‌کنند، همانطور که توضیح می‌دهد که چگونه موقعیت قدرت مناسب ایالات متحده به آن اجازه می‌دهد تا سیاست‌های "بیش از حد خودخواهانه" و "سیاست‌های داخلی" را دنبال کند که ممکن است در درازمدت مضر باشند.

والت در مورد نگرانی کشورهای عربی در سایه وضعیت فعلی، معتقد است که نگرانی در مورد رویدادهای غزه و ترس از تبدیل شدن اسرائیل به یک قدرت منطقه‌ای مسلط، برای مثال، عربستان سعودی را بر آن داشته است تا یک توافق دفاعی با پاکستان منعقد کند، و همچنین بسیاری از کشورها را بر آن داشته است تا روابط خود را با چین تقویت کنند و عربستان سعودی را بر آن داشته است تا وضعیت گشایش در روابط خود با ایران را انتخاب کند.

در سطح جهانی، والت بر قطبی‌شدنی تأکید کرد که ابعاد گوناگونی به خود گرفته است، زیرا بین جنوب جهانی و غرب، و اختلافات در داخل کشورها وجود دارد (به عنوان مثال: در ایتالیا که در آن اختلافات بین دولت و اتحادیه‌های کارگری وجود دارد، و در ایالات متحده).

در این راستا، آگروال این دیدگاه پانکاج میشرا، اندیشمند هندی را که در کتابش با عنوان «جهان پس از غزه» مطرح کرده است، برجسته ساخت که شکاف جهانی با شکاف پسااستعماری همپوشانی دارد، به طوری که جنوب جهانی غیرسفیدپوست با اکثریت سفیدپوست در غرب در تضاد است، و والت با این روایت ضد استعماری موافق است که در سطح جهانی و حتی در داخل خود کشورهای غربی مشهود است.

پنجم، تحولات در سیاست آمریکا و اروپا

والت درباره یک تغییر اساسی در افکار عمومی آمریکا صحبت کرد و به یک نظرسنجی جدید که توسط نیویورک تایمز و دانشگاه سینا انجام شده بود، استناد کرد که نشان داد تغییر اساسی در حمایت آمریکا رخ داده است، به طوری که برای اولین بار از سال 1998 رأی‌دهندگان بیشتری به جای اسرائیلی‌ها، به فلسطینی‌ها تمایل نشان دادند. این نظرسنجی نشان داد که 40 درصد از رأی‌دهندگان اکنون می‌گویند که اسرائیل عمداً غیرنظامیان را می‌کشد.

والت اشاره می‌کند که این تغییر در بین دموکرات‌ها عمیق‌تر است، اما در حزب جمهوری‌خواه نیز مشهود است، به عنوان مثال با تاکر کارلسون، و توضیح می‌دهد که اگر این روند هنوز سیاست را تغییر نداده است، اما منبع نگرانی عمیق برای اسرائیلی‌ها است که به شدت به حمایت آمریکا متکی هستند.

والت و جان میرشایمر در مورد لابی اسرائیلی، در کتاب خود که در سال 2007 منتشر شد، استدلال کردند که دو امر وجود دارد که جنگ غزه نشان داد درست هستند: اول اینکه لابی اسرائیلی بسیار قدرتمند است و مهم‌ترین دلیل حمایت بی‌قید و شرط آمریکا از اسرائیل است، و دوم اینکه اگر ایالات متحده و منطقه موضع متعادل‌تری در این مناقشه اتخاذ کنند که ناشی از وجود 7.5 میلیون فلسطینی است که خواهان کشور هستند و اکثریت 7.5 میلیون یهودی اسرائیلی با آن مخالف هستند، در وضعیت بهتری قرار خواهند داشت.

اما واکنش اروپا به آنچه در غزه اتفاق می‌افتد، از اعتراضات گسترده، و اقدامات کشورهایی مانند فرانسه و بریتانیا برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین، از نظر والت واکنشی قابل درک به خشونت مستمر در نوار فلسطینی است.

والت پیشنهاد می‌کند که گام بعدی این است که کشورهای اروپایی از ابزارهای دیگری مانند محدود کردن تجارت یا محروم کردن اسرائیل از رویدادهای ورزشی مانند جام جهانی، و فرهنگی مانند مسابقه آواز یوروویژن استفاده کنند.

والت گفت که چنین فشاری یادآور فشاری است که در دوران آپارتاید بر آفریقای جنوبی وارد شد، اما والت سخن خود را با این جمله به پایان می‌رساند که این سؤال باقی می‌ماند: آیا این فشار اسرائیل را وادار به تغییر سیاست‌های خود خواهد کرد یا آن را تشویق می‌کند تا به اسپارت خودکفای فوق‌العاده‌ای تبدیل شود که نتانیاهو درباره آن صحبت کرد؟

به گفته والت اما این سناریو همچنین اسرائیلی‌های مترقی بیشتری را تشویق می‌کند تا فلسطین اشغالی را ترک کنند، همانطور که در آفریقای جنوبی اتفاق افتاد. در نتیجه، جمعیتی که در اسرائیل باقی می‌مانند، بیشتر به سمت راست و افراط‌گرایی متمایل می‌شوند، و آمادگی مصالحه را ندارند، و اسرائیل از نظر اقتصادی و نظامی کم رونق‌تر و کم اثرتر خواهد بود و به عادی‌سازی روابط توجه کمتری خواهد داشت.