محور اصلی توجیهات برای تسلیح اسرائیل، ادعای این است که اسراییل «ملت قوم یهود» است.

به گزارش سرویس بین‌الملل جماران، نرمان سولومون مدیر سازمان RootsAction و مدیر اجرایی مؤسسه Institute for Public Accuracy  در یادداشتی برای گاردین نوشت: بیش از نه ماه پس از انتشار گزارش‌های سازمان عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر که نتیجه‌گیری کردند اسرائیل مرتکب نسل‌کشی شده است – و بیش از یک ماه پس از آن که گروه‌های کلیدی حقوق بشر اسرائیلی نیز همین ادعا را مطرح کردند – دستگاه سیاسی آمریکا همچنان در انکار سختگیرانه به سر می‌برد، در حالی که وحشت در غزه بی‌وقفه ادامه دارد. تقریباً همه جمهوری‌خواهان و اکثر دموکرات‌های کنگره همچنان از ارسال حجم عظیمی از تسلیحات آمریکایی به اسرائیل حمایت می‌کنند، بنابراین قطعاً نمی‌توانند بپذیرند که این تسلیحات امکان نسل‌کشی را فراهم می‌کنند.

محور اصلی توجیهات برای تسلیح اسرائیل، ادعای این است که اسراییل «ملت قوم یهود» است.

وقتی مارکو روبیو، وزیر امور خارجه آمریکا، سه ماه پیش از طریق ویدئو در کنفرانسی در قدس اشغالی سخنرانی کرد، اظهار داشت: «نمی‌توان نفرت از اسرائیل و نفرت از قوم یهود را با ظرافت از هم جدا کرد.» او افزود: «کسانی که خواستار نابودی اسرائیل هستند، خواستار نابودی قوم یهود هستند.» ماه گذشته، مایک جانسون، رئیس مجلس نمایندگان، این پیام را در جریان سفر به فلسطینی اشغالی  تقویت کرد و گزارش شده که گفت کرانه باختری «مالکیت مشروع قوم یهود» است.

این‌گونه سخنان – که اسرائیل را با همه یهودیان و آینده اسرائیل را با آینده آن‌ها برابر می‌داند – تلاشی است برای تقدیس اسرائیل و محافظت از آن در برابر انتقاد با استفاده از اتهام یهودستیزی. تلفیق اسرائیل با «قوم یهود» یک تکنیک تبلیغاتی کلیدی است. این که این ادعا بسیار رایج است، آن را نه کمتر مضحک می‌کند و نه کمتر خطرناک. جمله‌ای منسوب به ولتر در اینجا صدق می‌کند: «تا زمانی که مردم به پوچ‌گرایی‌ها باور داشته باشند، به ارتکاب جنایات ادامه خواهند داد.»

و جنایات بدون توقف ادامه دارند. اسرائیل به کشتار منظم و آشکارا عمدی غیرنظامیان فلسطینی نه تنها با بمب، موشک و گلوله، بلکه با گرسنگی به عنوان سلاحی در جنگ ادامه داده است. جلوگیری یا محدودیت شدید کمک‌های بشردوستانه به یک رویه عادی تبدیل شده است. در تمام تابستان، اسرائیل هشدار سازمان ملل متحد در ماه ژوئن را که اعلام کرده بود مصرف غذا در غزه به شدت به زیر سطح «بقا» رسیده، نادیده گرفت. تا آن زمان، رئیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ گفته بود که شرایط در غزه بدتر از «جهان زیرین روی زمین» شده است.

به طور پارادوکسیکال، رژیمی که به ما گفته می‌شود هدف نهایی یهودستیزی است، اکنون در واقع قدرتمندترین عامل ایجاد یهودستیزی در جهان است. دولت اسرائیل با اصرار بر این که تجسم یهودیان سراسر جهان است، به دنبال آن است که یهودیان را در همه جا با جنایات جنگی سیستماتیک و نسل‌کشی در غزه و همچنین پاکسازی قومی مرگبار فلسطینیان در کرانه باختری مرتبط کند.

دولت اسرائیل، که تعداد کمتری از آمریکایی‌ها آن را تحسین می‌کنند، خود را با یهودیت و «قوم یهود» در یک الگوی بازاریابی چنان آشنا تلفیق می‌کند که در پس‌زمینه اتاق‌های پژواک رسانه‌ای محو می‌شود. محور پیام‌رسانی طرفدار اسرائیل، ترویج مجموعه‌ای از معادلات نادرست است: اسرائیل = یهودیان. حمایت از اسرائیل = حمایت از یهودیان. محکومیت اسرائیل = یهودستیزی. و زیرمتن عملی این معادلات این است: دولت اسرائیل = مصونیت.

در دهه ۱۹۸۰، هنگامی که فعالان در ایالات متحده و جاهای دیگر آپارتاید آفریقای جنوبی را با کمپین‌های غیرخشونت‌آمیز برای تحریم، واگذاری سرمایه و مجازات هدف قرار دادند، این اقدامات اتهام ضدسفیدپوستان را برنیانگیخت. در این قرن، جنبش غیرخشونت‌آمیز تحریم، واگذاری و مجازات (BDS) اسرائیل را هدف قرار داده است، کشوری که توسط یک سازمان حقوق بشر پس از دیگری به عنوان یک دولت آپارتاید محکوم شده است – و حامیان BDS، حتی اگر یهودی باشند، به طور معمول با اتهامات یهودستیزی مواجه می‌شوند. در کنگره، این اتهام‌زنندگان شامل بسیاری از دموکرات‌های لیبرال هستند. کمیته یهودیان آمریکا یکی از گروه‌های بزرگ متعددی است که مدت‌هاست به صراحت اعلام می‌کنند «BDS یهودستیزانه است».

شش دهه پیش، به عنوان کودکی که به مدرسه عبری می‌رفتم، نمی‌توانستم تصور کنم که ایمان یهودی و احترام به اسرائیل تا این حد دستکاری شوند. وقتی از همسایگان می‌خواستم سکه‌هایی در قوطی آبی و سفید بریزند تا درختان بیشتری در اسرائیل کاشته شود، نمی‌دانستم که دولت اسرائیل به طور بی‌وقفه غیرنظامیان فلسطینی را به نام حفاظت از یهودیان می‌کشد، معلول می‌کند و وحشت‌زده می‌کند. همچنین هیچ تصوری نداشتم که عزت و معنویت یهودیت توسط اسرائیل با سیاست‌های نسل‌کشی تحریف و هتک حرمت خواهد شد.

یکی از قوانین اساسی اسرائیل، که در سال ۲۰۱۸ تصویب شد، می‌گوید: «دولت اسرائیل خانه ملی قوم یهود است» و می‌افزاید: «حق اعمال خودمختاری ملی در دولت اسرائیل منحصر به قوم یهود است.» این قانون‌گذاری ادعاهای استاندارد دولت اسرائیل و حامیان سرسخت آن است که تمام تلاش خود را برای ربودن یهودیت می‌کنند – ادعا می‌کنند که از طرف یهودیان جهان، چه بخواهند و چه نخواهند، سخن می‌گویند.

به طور فزاینده‌ای، آن‌ها این را نمی‌خواهند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که اکثریت یهودیان در آمریکا با سیاست‌های اصلی اسرائیل مخالف هستند.

اغلب اوقات، مقامات دولتی آمریکا این کلیشه بی‌معنی را تقویت می‌کنند که اسرائیل ضامن ایمنی یهودیان در سراسر جهان است. جو بایدن، رئیس‌جمهور سابق، در یک مهمانی حنوکا در کاخ سفید در دسامبر ۲۰۲۳ گفت: «اگر اسرائیلی وجود نداشت، هیچ یهودی در جهان ایمن نبود.» این ادعای قابل‌توجه، که با تشویق و هلهله بلند مواجه شد، تنها یک مورد نبود. سه ماه قبل‌تر، بایدن گفته بود: «اگر اسرائیلی وجود نداشت، هیچ یهودی در جهان نهایتاً ایمن نبود. این تنها تضمین نهایی است.»

سناتور ارشد دموکرات، چاک شومر، در کتاب جدید خود «یهودستیزی در آمریکا» می‌نویسد: «غرور خاص و تقریباً غیرقابل‌توصیفی از این می‌آید که بدانیم، با وجود همه وحشت‌ها، پس از دو هزار سال سرگردانی در بیابان، قوم یهود سرانجام به خانه بازمی‌گردد.» این یک خودبینی کلاسیک است که ادعا می‌کند از طرف «قوم یهود» سخن می‌گوید و اصرار دارد که اسرائیل وطن واقعی آن‌هاست – صرف‌نظر از این که در کجای کره زمین زندگی می‌کنند.

بزرگ‌ترین سازمان‌های یهودی در آمریکا به طور خودکار از دولت اسرائیل، صرف‌نظر از آنچه انجام می‌دهد، تمجید می‌کنند. و همان‌طور که پیتر بینارت در سال جاری نوشت: «رهبران یهودی آمریکا نه تنها بر حق موجودیت اسرائیل اصرار دارند، بلکه بر حق آن برای وجود به عنوان یک دولت یهودی تأکید می‌کنند. آن‌ها به این ایده پایبند هستند که می‌تواند هم یهودی باشد و هم دموکراتیک، با وجود تناقض اساسی بین برتری قانونی یک گروه قومی-مذهبی و اصل دموکراتیک برابری در برابر قانون.»

خطرناک‌تر، فرض ناگفته‌ای است که پس از همه حرف‌ها و بحث‌ها، جان یهودیان ذاتاً بسیار ارزشمندتر از جان دیگران به طور کلی و جان فلسطینیان به طور خاص است، در حالی که سرنوشت اسرائیل متعالی است. این ذهنیت را بینارت در کتاب جدید خود «بودن یهودی پس از نابودی غزه» محکوم می‌کند: «مهم نیست چند فلسطینی کشته شوند، آن‌ها ترازو را به هم نمی‌زنند، زیرا ارزش یک فلسطینی محدود است و ارزش یک دولت یهودی بی‌نهایت است ... پرستش کشوری که یهودیان را بر فلسطینیان ترجیح می‌دهد، خدای جهانی یهودیت – که از یهودیان خواسته‌های ویژه‌ای دارد اما همه مردم را گرامی می‌دارد – را با خدایی قبیله‌ای جایگزین می‌کند که جان یهودی را ارزشمند و جان فلسطینی را ارزان می‌شمارد.»

این پرستش اسرائیل، مفهوم زیان‌بار این که «قوم یهود» مترادف با اسرائیل هستند را تقویت می‌کند. هر چنین ادعایی تنها می‌تواند مخرب باشد، به ویژه در حالی که اسرائیل به طور بی‌شرمانه در پاکسازی قومی، قتل‌عام و نسل‌کشی مشغول است.

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
1 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.