عجیب آن که ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا که هواپیماهای جنگی به حریم هوایی سوریه و عراق در چارچوب ائتلافی متشکل از 60 کشور تحت عنوان جنگ علیه تروریسم فرستادند هرگز جلوی یک محموله نفتی گروه تروریستی داعش را نگرفتند.
به گزارش جماران ،«عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در سرمقاله روزنامه رأی الیوم به توقیف غیرقانونی نفتکش ایرانی توسط انگلیس در تنگه جبل الطارق پرداخت و نوشت: نیروی دریایی انگلیس در تنگه «جبل الطارق» یک نفتکش غول پیکر که پرچم پاناما را برافراشته و 300هزار بشکه نفت ایران را به سمت بندر«بانیاس» سوریه می برد را در جهت اجرای تحریم های اتحادیه اروپا علیه سوریه از سال 2011 تا کنون که شامل نفت نیز می شود را (به شکل غیرقانونی)توقیف کرد.
«جوزپ بورل» وزیر خارجه اسپانیا گفت که این آمریکا بود که درخواست توقیف این نفتکش را داد و دولتش در حال بررسی این مساله است که آیا توقیف آن در آب های جبل الطارق نقض حاکمیت اسپانیا است یا نه.
اسناد مربوط به محموله این نفتکش تأکید می کند که عراقی است ولی آمریکا اصرار می کند که منشأ آن ایران است و نفت آن در یکی از بندرهای ایران بارگیری شده است.
300 هزار بشکه نفت ایران به چین می رود و بیشتر نیز می شود ولی نه آمریکا و نه انگلیس نمی توانند جلوی نفتکش های چین و به زودی نفتکش های ترکیه، هند و حتی اروپایی ها را بگیرند زیرا از عواقب آن می ترسند.
اگر انگلیس این کشتی را به این دلیل توقیف می کرد که محموله اش سلاح است شاید قابل فهم می بود ولی به این دلیل توقیفش می کند که نفت برای بیش از 17 میلیون شهروند سوری می برد که از کمبود سوخت رنج می برند و صف های طولانی خودروهای شان در برابر ایستگا های بنزین برای چند کیلومتر شکل گرفته،با همه ارزش های انسانی و حقوق بشر در تعارض است. از سوی دیگر تحریم های تحمیل شده علیه سوریه یک طرفه است و هیچ گونه قطعنامه ای توسط سازمان ملل در این زمینه صادر نشده است.
عجیب آن که ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا که هواپیماهای جنگی به حریم هوایی سوریه و عراق در چارچوب ائتلافی متشکل از 60 کشور تحت عنوان جنگ علیه تروریسم فرستادند هرگز جلوی یک محموله نفتی گروه تروریستی داعش را نگرفتند محموله هایی که داعش از طریق دلال ها و واسطه ها به ترکیه و اقلیم کردستان عراق برای چندین سال می فروخت و روزانه 3 میلیون دلار برای خزانه داعش درآمدزایی می کرد این در حالی است که هواپیماهای آمریکایی و انگلیسی از آسمان حتی مورچه ها را روی اراضی سوریه رصد می کردند.
احساس درد و اندوه می کنیم زیرا دولت مصر از رسیدن هر گونه محموله نفتی به سوریه از طریق کانال«سوئز» جلوگیری کرده است و این را در راستای پایبندی اش به تحریم های اروپایی انجام داده است این در حال است که مصر هرگز ملزم به اجرای این تحریم ها نیست زیرا عضو اتحادیه اروپا نیست و کاسه داغ تر از آش شده است آن هم علیه کشور برادری که با جنگ سخت و توطئه ها برای تجزیه اش رو به روست.
این نفتکش مجبور شد که خط دریایی طولانی ای را طی کند و قاره آفریقا را دور بزند و از تنگه جبل الطارق به سمت دریای مدیترانه برود زیرا با تصمیم مصر عبورش از کانال سوئز ممنوع بود و بدبختی و مصیبت عرب ها و انسانیت در اینجا نهفته است.
این اقدام انگلیس حتما منجر به دامن زدن به تنش در منطقه خلیج فارس می شود که در اصل متشنج است به ویژه آن که ایران تهدید کرده است که از روز یکشنبه پایبندی اش به برخی از بندهای توافقنامه هسته ای را متوقف کرده و به غنی سازی اورانیوم به میزان نامحدود بر می گردد.
ملت سوریه که در اراضی این کشور باقی مانده است بزرگترین قربانی این محاصره ظالمانه اروپایی هاست و تحمیل تحریم ها علیه این ملت توسط اروپا که شامل توقف رسیدن سوخت و مواد ضروری به آن می شود نشان دهنده نفاق و دورویی غرب در شنیع ترین شکل و صورت آن و نیز نشان دهنده پوچی ادعاهای غربی ها درباره حقوق بشر است. این تحریم ها باعث می شود که سوری ها دست به دو کار بزنند: اول مهاجرت به اروپا برای فرار از مشکلات در سایه محاصره و دوم تندروی و افزایش گرایش انتقامجویی از دولت هایی است که آن ها را با محاصره خفه می کنند و اگر چه این دولت ها این روزها دست بالا را دارند ولی این وضع پایدار نخواهد بود و ملت ها هرگز چیزی را فراموش نمی کنند.
