در سال 2018 شمار زیادی از کشورها را مشاهده کردیم که با سوء مدیریت مواجه بودند و خود و جهان را درگیر بحران هایی کردند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، بلومبرگ در گزارشی نوشت: دیکشنری ها در مورد کلمات سال 2018 خود تصمیم گرفته اند. آکسفورد واژه «سمی» را انتخاب کرد. وبستر «عدالت» را برگزید. کولینز هم واژه «یکبار مصرف» را انتخاب کرد. من واژه «سوء مدیریت» را انتخاب کرده ام. قطعا در سال 2018 شمار زیادی از کشورها را مشاهده کردیم که با سوء مدیریت مواجه بودند.
نمونه های بزرگ آن، هر روز در خبرها دیده می شوند. دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در صدر قرار دارد، زیرا او در تلاش است تا آمریکایی ها را متقاعد کند که انتخاب او در انتخابات 2016 برای آنها خوب بوده است. اما رونق بازار بورس که او به آن می بالید، در حال محو شدن است. این در حالی است که کسری مالی در بالاترین میزان از سال 2012 است. در حالی که جنگ تجاری ادامه دارد، کسری تجاری در بالاترین میزان در 10 سال اخیر است.
آمار استعفا و برکناری در میان کارکنان ریاست جمهوری به سطح فاجعه باری رسیده است: به گفته موسسه بروکینگز، 65 درصد از تیم «ارشد ترامپ» از 14 دسامبر تغییر کرده است و این در حالی است که اعضای کابینه در این آمار در نظر گرفته نشده اند (12 تن از 24 تن در کابینه ترامپ جایگزین شده اند و در حال حاضر سیزدهمین نفر، «جیم ماتیس» وزیر دفاع هم به زودی کابینه را ترک می کند). ترامپ در پر کردن پست های خالی شده دچار مشکل است و افرادی که استعفا داده و یا برکنار شده اند هم به منتقدان جدی او تبدیل شده اند.
البته این اقدامات تنها بخش کوچکی از اقدامات سوء ترامپ است. آسیبی که او به نقش آمریکا در جهان وارد کرده تازه در حال ظهور است. تقریبا در همه جا (به استثنای سرزمین های اشغالی) دیدگاه های مطلوب آمریکا کاهش یافته و مردم متقاعد شده اند که امریکا به منافع کشورهای دیگر اهمیت نمی دهد. اتحادها از بین می روند و نظم جهانی چند جانبه فروپاشیده می شود.
در انگلیس هم سوء مدیریت بسیار واضح است. دولت «ترزا می» با بی توجهی به واقعیت کاهش رشد اقتصادی، کاهش سرمایه گذاری تجاری، و کسری تجاری روز افزون، بر تلاش ها برای خروج از اتحادیه اروپا تاکید دارد. ترزا می اکنون این کشور را به سمت سناریوی «برگزیتِ بدون توافق» پیش می برد که فاجعه ای بزرگ برای میلیون ها نفر در پی خواهد داشت.
ورای این دو مثال، اوضاع مناسب به نظر می رسد. در فرانسه امانوئل ماکرون دست به اصلاحاتی زد که انتظار داشت اوضاع را بهتر کند. اما از همان زمان این کشور با اعتراضات مواجه شده است. محبوبیت ماکرون - برخلاف انتظارش - نه تنها بهبود نیافته، بلکه به 27 درصد کاهش یافته است.
2018، سال آشفتگی و هرج و مرج در دیگر کشورها هم بود. در آلمان اوضاع تا حدی نامساعد شد که آنگلا مرکل مجبور به کناره گیری از ریاست حزب شد. دولت پوپولیست ایتالیا، لایحه بودجه ای را ارائه کرده که بر سر آن با اتحادیه اروپا درگیر است؛ در حالی که اقتصادش به سمت رکود پیش می رود.
در اسپانیا، دولت راست میانه «ماریانو راخوی» تحت فشار ناشی از رسوایی های اخلاقی قرار دارد. سوئد و لتونی در پی انتخابات بی نتیجه و ماه ها مذاکره بی سرانجام برای تشکیل ائتلاف، بدون دولت وارد سال جدید می شوند. در سوئد، احزاب تلاش می کنند رقیب پوپولیست قدرتمند را از گردونه خارج کنند. در لتونی حکومت به دنبال ائتلاف با پوپولیست ها برای تشکیل دولتی قوی و حامی روسیه است. اما هر دو کشور، درگیر بی ثباتی سیاسی بی سابقه ای شده اند.
در بلژیک، دولت این کشور توسط تبلیغات حزب ملی گرا علیه قرارداد غیرالزام آور مهاجرت سازمان ملل سرنگون شده است؛ قراردادی که بلژیک همزمان با 163 کشور دیگر امضا کرده است.
حتی در روسیه نیز «ولادیمیر پوتین» با توجه به افزایش سن بازنشستگی، با کاهش محبوبیت مواجه شده است. اقتصاد و درآمد روسیه با رکود مواجه است و در عین حال با توجه به اقدامات نظامی روسیه در خارج از کشور، پوتین در خارج از کشور هم محبوبیت بالایی ندارد و روابط با آمریکا هم بهبود نیافته است.
«رجب طیب اردوغان» هم با پیروزی در انتخابات ترکیه توانسته قدرت خود را تحکیم بخشد اما او در مدیریت اقتصاد ترکیه خوب عمل نکرده است. بلومبرگ پیش بینی کرده این کشور در سه ماهه اول سال 2019 وارد رکود شود. لیره ترکیه پس از پزوی آرژانتین دومین ارزی بوده که امسال بدترین عملکرد را داشته و 29 درصد از ارزش خود را در برابر دلار از دست داده است.
در عربستان نیز «محمد بن سلمان» که تلاش داشت خود را اصلاح طلب جا بزند، از زمان قتل «جمال خاشقجی» ستون نویس واشنگتن پست در ماه اکتبر با مخدوش شدن وجهه اش مواجه شده است.
حتی رهبران بی حاشیه تر هم از بی ثباتی ها و آشفتگی های سال 2018 جان سالم به در نبرده اند. «جاستین ترودو» نخست وزیر کانادا هیچ اشتباه فاحشی مرتکب نشده، اما محبوبیت او در آستانه انتخابات سال آتی کاهش یافته است.
«شی جینپینگ» رئیس جمهور چین که سال هاست اشتباهات بزرگی مرتکب نشده، در سال 2018 اشتباهاتی داشته است. جنگ تجاری او با ترامپ شاید همدردی اروپایی ها را برانگیخته باشد اما اروپایی ها هیچگاه متحدان طبیعی چین نبوده اند.
در نهایت باید گفت برای مدیریت دنیای جدید، باید مهارت های جدید داشت. مدیریت بد تنها مربوط به سایت های خبری نیست بلکه می تواند موسسات - چه داخلی و چه جهانی - را در بربگیرد و زندگی ما را تحت الشعاع قرار دهد.
