امروز بر روسیه رئیس جمهوری متفاوت حکومت می کند که فارغ التحصیل«کا گ ب» است که می خواهد عظمت را به این کشور بازگرداند و انتقام فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی را بگیرد و نمی تواند این را این حقیقت را به مدتی طولانی نادیده بگیرد که اسرائیل همپیمان مورد اعتماد آمریکا و شریکش در همه جنگ ها و توطئه هایش است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم به آخرین تحولات منطقه خاورمیانه در سایه اوضاع سوریه پرداخت و نوشت: زمانی که در چهار روز پیش در این روزنامه پیش بینی کردیم که «ولادیمیر پوتین» به اهانت اسرائیل که باعث شد یکی از هواپیمایش سرنگون شده و 15 افسری که داخل آن بودند کشته شوند و در نهایت علاوه بر کشورش، این کشور بزرگ، شخص وی را هدف قرار دادپاسخ می دهد و این پاسخ یا از طریق سرنگونی هواپیماهای اسرائیلی مهاجم به اراضی سوریه به شکل مستقیم یا از طریق تجهیز نیروهای دفاعی سوریه به سامانه موشکی«اس300» که این ماموریت را انجام دهند، پصورت می گیرد و تأکید کردیم که سوریه بزرگترین برنده در این بحران است، بسیاری در این استنتاج تردید کردند و برخی نیز پا را فراتر گذاشته و گفتند که رئیس جمهور روسیه پاسخ نمی دهد زیرا از «نتانیاهو» می ترسد و اصرار بر داشتن روابط قوی با اسرائیل دارد.
روز گذشته-دوشنبه- پوتین با «بشار اسد» همتای سوری اش تماس تلفنی برقرار کرد و به وی اطلاع داد که کشورش سامانه موشکی اس300 پیشرفته ضد هوایی را طی دو هفته به نیروهای دفاع هوایی سوریه تحویل می دهد.
خطرناک تر از آن این است که ژنرال«سرگئی شویگو» وزیر دفاع روسیه در کنفرانس مطبوعاتی در روز گذشته اعلام کرد که این موشک های بسیار پیشرفته می توانند با اهداف هوایی در 250 کیلومتری مقابله کرده و آنها را سرنگون کنند یعنی اهداف هوایی را در حریم هوایی لبنان که هواپیماهای اسرائیلی بارها برای بمباران اهداف سوری و ایرانی در عمق سوریه از آن استفاده کردند، می توانند سرنگون کنند.
ژنرال شویگو همچنین تأکید کرد که کشورش مراکز فرماندهی نیروی دفاع هوایی سوریه را به یک سیستم خودکار کنترل مجهز می کند که فقط در اختیار ارتش روسیه است تا مدیریت مرکزی همه ضد هوایی سوریه بتوانند همه هواپیماهای روسی در حریم هوایی سوریه را تشخیص دهد. وی یک مساله مهمتر را نیز افزود که روسیه ارتباطات و سیستم های هر گونه هواپیمایی که تلاش کند از روی دریای مدیترانه به سوریه حمله کند را مختل می کند.
پوتین رئیس جمهور روسیه عذرخواهی های بنیامین نتانیاهو درباره نقش اسرائیل در سرنگونی هواپیمای«ایل 20» را نپذیرفت و حاضر به پذیرش تسلیت وی به دلیل کشته شدن 15 افسر «اطلاعاتی» که در هواپیما بودند را نشد و واکنش قاطعانه و سخت «عملی» به این تکبر اسرائیلی و رفتار تحقیر آمیز با کشور بزرگ روسیه و در معرض قرار دادن جان افسران و سربازانش در خطر با تحویل این موشک ها را آغاز کرد؛ امری که به عربده کشی اسرائیل در حریم هوایی سوریه و لبنان با هم پایان می دهد و این تحول ناگهانی را هیچ کس پیش بینی نمی کرد.
هر کسی از متن اطلاعاتی که به شکل «عمد» توسط روسیه از نشست فرمانده نیروی هوایی روسیه با همتای اسرائیلی اش به بیرون درز کرده مطلع باشد به خوبی می تواند حجم خشم و درد روس ها به دلیل این زخم مادی و معنوی با هم را احساس کند. فرمانده نیروی هوایی اسرائیل با در دست داشتن نتایج تحقیقاتی که نیروی هوایی اسرائیل را از سرنگونی هواپیمای روسی تبرئه می کند به مسکو سفر کرده بود. اما نشست فرماندهان نیروهای هوایی روسیه و اسرائیل فقط 21 دقیقه طول کشید و کاملا متشنج و شاهد درگیری لفظی بود و ژنرال روسی سالن را بدون آن که با اسرائیلی ها خداحافظی کند ترک و تهدید کرد هر گونه هواپیمای اسرائیل که به ساحل سوریه نزدیک شود فورا سرنگون می شود و 12 هواپیمای سوخو و «سوخو35» را برای به چالش کشیدن اسرائیل به سواحل سوریه فرستاد.این هواپیماها به مقصد خود رفتند و همانطور که منابع روسی گفتند هواپیماهای اسرائیل به دلیل ترس و وحشت هرگز مزاحمتی برای هواپیماهای روسی ایجاد نکردند.
پوتین به اسرائیلی ها از سر تعارف امتیازهای زیادی داد و به درخواست شان برای تحویل ندادن موشک های اس 300 به سوریه پاسخ مثبت داد زیرا این رژیم آن را تهدیدی برای امنیت خود می داند به رغم آن که قرارداد میان دو طرف روسی و سوری امضا شده بود و افسران سوری برای چگونگی شلیک شان آموزش دیدند و دولت سوریه نیز «بیعانه» آنها را پنج سال پیش پرداخت کرده بود. خود ژنرال شویگو این اطلاعات را مورد تأکید قرار داد.
آویگدور لیبرمن وزیر جنگ اسرائیل که طی سه روز گذشته جیکش در نیامده است چند سال پیش تهدید کرد که هواپیماهای اسرائیل هر گونه سامانه موشکی از نوع«اس300» را که تحویل ارتش سوریه داده شود و با هواپیماهای اسرائیلی مقابله کند را منهدم می کند حالا آیا همچنان سر وعده خود می ماند و آیا هواپیماهایش را برای انهدام این سامانه ها پس از تحویل شان به سوریه در دو هفته بعد همانطور که خود پوتین رئیس جمهور روسیه تعهد داد، می فرستد؟
ما بر این باور نیستیم که لیبرمن یا رئیس اش نتانیاهو بتوانند وارد رویارویی با روسیه شوند. دورانی که هواپیماهای اسرائیلی حریم هوایی سوریه را نقض می کردند و اهدافی را در عمق سوریه بمباران می کردند و سالم بر می گشتند سپری شد یا ما این چنین باور داریم. رئیس جمهور روسیه دروغ نمی گوید وقتی حرف می زند به آن عمل می کند. کاسه صبر پوتین از دروغ ها و شیوه های فریبکارانه و تکبر اسرائیل لبریز شد رسیدن به این نتیجه هر چند با تأخیر ولی بهتر از آن است که هرگز رخ ندهد.
اسرائیل در حالتی از از نگرانی بسیار بالا به سر می برد و رهبرانش سیلی محکمی دریافت کردند زیرا غرورشان درباره پیش بینی و حجم و منبع پاسخ آنها را کور کرده بود. به این نگرانی ها نگرانی دیگری از موشک های حزب الله، ایران و سوریه اضافه می شود، البته «حماس» را در نوار غزه هم نباید فراموش کنیم. همچنین تعجب نمی کنیم اگر همپیمانانش عربش نیز شریک این نگرانی دوگانه اش شوند اولی به دلیل وضع تأسف بارشان و دوم بازتاب های منفی بر طرح شان در سوریه است که به دنبال تجزیه و براندازی نظام است؛طرحی که ضربه مهلکی خورد.
رهبران سوریه که طی هفت سال گذشته «به رغم رغم میل باطنی شان» خشم خود را فرو خوردند و «دردهای» روابط روسیه و اسرائیل و نقش این رژیم در محرومیت شان از موشک های دفاع هوایی«اس300» که از حریم هوایی شان در برابر بمباران های اسرائیلی محافظت می کند را تحمل کردند چه بسا از این بحران که با طبقی از طلا بدون آن که برایش تلاشی بکنند به سراغ شان آمده،«برنده» بیرون آمده اند.
چیزی که بر رهبران سوریه انطباق دارد بر همپیمان ایرانی اش به طور کلی یا جزئی ، به شکل موقت یا به شکل دائمی انطباق دارد. همپیمانی ایران و روسیه قوی تر می شود و تقویت نیز می شود و به تطابق استراتژیک در چند مساله می رسد.این مساله در نشست اخیر سران سه جانبه در تهران درباره آینده ادلب تجلی پیدا کرد زیرا پوتین و «حسن روحانی» رئیس جمهوری ایران در یک خندق و «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه در خندق دیگر قرار گرفتند.
بعید نمی دانیم که این بحران روسیه و اسرائیل بعد از مدتی طولانی یا کوتاه فروکش کند. در حالی که کشورهای عرب اصلی یا عرب شده به دست و پای نتانیاهو افتاده اند و به وی به عنوان همپیمان قوی نگاه می کنند این احمقانه است که ببینیم روسیه تانک ها و هواپیماهای خود را برای آزادی فلسطین گسیل کند. روسیه یک کشور بزرگی است که منافع خاص خود را دارد، مشکل از خود عرب هاست که جهت نمای منافع شان تغییر کرده است.
هر گونه آشتی میان روسیه و اسرائیل برای تل آویو گران تمام می شود. در برابر خود تجربه و درس ترکیه با تمام جزئیاتش وجود دارد. سرنگونی هواپیماهای روسیه ماموریت آسان و بدون عواقب شدید نیست که بتوان با رو بوسی و عذرخواهی«صوری» آن را پایان داد. امروز بر روسیه رئیس جمهوری متفاوت حکومت می کند که فارغ التحصیل«کا گ ب» است که می خواهد عظمت را به این کشور بازگرداند و انتقام فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی را بگیرد و نمی تواند این را این حقیقت را به مدتی طولانی نادیده بگیرد که اسرائیل همپیمان مورد اعتماد آمریکا و شریکش در همه جنگ ها و توطئه هایش است.
از دور نفس های راحتی که در دمشق کشیده می شود را احساس می کنیم و نیز صدای درد و پشیمانی را در تل آویو احساس می کنیم و خداوند تبارک و تعالی « مهلت می دهد اما اهمال نمی کند»...
