در ادامه این مطلب آمده است:دوشنبه همین هفته خبر بالا رفتن یکی از بانوان هم استانی بر روی سکوی سوم کشوری مسابقات پیاده روی بانوان در خلیج فارس و برخی شبکه های اجتماعی منتشر شد .
لیلا فولادی که به همراه یکی دیگر از بانوان هم استانی در این مسابقات شرکت کرده بود توانست در میان شرکت کنندگانی از استان های دیگر که با تدارکات سنگین در این مسابقات حضور یافته بودند مدال برنز این دوره از مسابقات را در پیاده روی 3000 متر از آن خود کند .
اما او وقتی که می‌خواست بر روی سکوی قرار گیرد لباس تیم فوتبال شاهین بوشهر را به تن کرد تا ضمن حمایت از این تیم که این روزها حاشیه های زیاد را دنبال میکند نشان دهد که این تیم فوتبال قدیمی در میان بانوان هم استانی نیز طرفدارن متعصب و دو آتشه دارد .
آنچه انگیزه نوشتن این نوشتار شد اما نه مدال آوری او که حواشی حضور او در این مسابقات بود. لیلا فولادی در حالی در این مسابقات شرکت کرد که هیچ یک از مسئولین ورزشی و یا هیئت دو و میدانی هزینه های سفر این ورزشکار و بانوی دیگر شرکت کننده در این مسابقه را تامین نکرده بودند و این دو ورزشکار با هزینه شخصی به این مسابقات اعزام شدند .
همین دیروز بود که عبدالله جامعی تنها مدال آور کشورمان در رشته ژیمناستیک که پس از سالها ایران را صاحب مدال برنز در آُسیا کرده بود بدلیل بی توجهی مسئولین مجبور شد با هزینه شخصی و تحمل مشکلات زیاد در مسابقات این رشته ورزشی در قطر شرکت کند یا هنوز اعتراضات مکرر لیلا رجبی تنها بانوی المپیکی پرتاب وزنه که از نبود امکانات می نالید و اعلام کرد بدلیل بی توجهی ها در مسابقات شرکت نمی کند را فراموش نکرده ایم.
مع الوصف این ورزشکار مدال آور در بازگشت نیز توسط هیچ یک از مسئولین ورزشی و یا شهری مورد استقبال قرار نگرفت. عدم استقبال و تقدیر در خور شان از این مدال آوران در حالی است که کافی بود یک مدیر دون پایه وزارتی در همین هواپیما وارد بوشهر می شد تا از سوی مدیر اداره متبوعه یا معاونینش مورد استقبال گرم قرار گیرد و در بازگشت نیز با هدایای مختلف بدرقه می شد.
متاسفانه سریال اعزام ورزشکاران مدال آور به مسابقات با هزینه شخصی و یا عدم استقبال از مدال آوران که احترام و تقدیر مناسب کمترین حق مسلم یک ورزشکارملی هم استانی می باشد دیگر آنچنان نخ نما شده و به آن کمترین توجه می شود که گفتن مجددآن مانند آشی است که از دهن افتاده و دیگر گوشی برای شنیدن این اعتراضات در میان مسئولین ورزشی وجود ندارد .
جای هیچ تردیدی نیست جامعه ای که احترام و منزلت قهرمانش را ندیده بگیرد و قدر و ارزش تلاش آنها در جامعه ستوده نشود به هویت خود بی حرمتی نموده و شایسته داشتن چنین قهرمانانی نیست.
به امید آن روز که مدیران ورزشی به جای تکیه بر آمارها به آمال و خواسته های قهرمانان ورزشی هم استانی توجه کنند و از حرمت آنان به عنوان بخشی از هویت این استان صیانت نمایند.
7212/6045** خبرنگار: عبدالصمد شهریاری ** انتشار دهنده: اکبر اقبال مجرد
انتهای پیام لیلا فولادی که به همراه یکی دیگر از بانوان هم استانی در این مسابقات شرکت کرده بود توانست در میان شرکت کنندگانی از استان های دیگر که با تدارکات سنگین در این مسابقات حضور یافته بودند مدال برنز این دوره از مسابقات را در پیاده روی 3000 متر از آن خود کند .
اما او وقتی که می‌خواست بر روی سکوی قرار گیرد لباس تیم فوتبال شاهین بوشهر را به تن کرد تا ضمن حمایت از این تیم که این روزها حاشیه های زیاد را دنبال میکند نشان دهد که این تیم فوتبال قدیمی در میان بانوان هم استانی نیز طرفدارن متعصب و دو آتشه دارد .
آنچه انگیزه نوشتن این نوشتار شد اما نه مدال آوری او که حواشی حضور او در این مسابقات بود. لیلا فولادی در حالی در این مسابقات شرکت کرد که هیچ یک از مسئولین ورزشی و یا هیئت دو و میدانی هزینه های سفر این ورزشکار و بانوی دیگر شرکت کننده در این مسابقه را تامین نکرده بودند و این دو ورزشکار با هزینه شخصی به این مسابقات اعزام شدند .
همین دیروز بود که عبدالله جامعی تنها مدال آور کشورمان در رشته ژیمناستیک که پس از سالها ایران را صاحب مدال برنز در آُسیا کرده بود بدلیل بی توجهی مسئولین مجبور شد با هزینه شخصی و تحمل مشکلات زیاد در مسابقات این رشته ورزشی در قطر شرکت کند یا هنوز اعتراضات مکرر لیلا رجبی تنها بانوی المپیکی پرتاب وزنه که از نبود امکانات می نالید و اعلام کرد بدلیل بی توجهی ها در مسابقات شرکت نمی کند را فراموش نکرده ایم.
مع الوصف این ورزشکار مدال آور در بازگشت نیز توسط هیچ یک از مسئولین ورزشی و یا شهری مورد استقبال قرار نگرفت. عدم استقبال و تقدیر در خور شان از این مدال آوران در حالی است که کافی بود یک مدیر دون پایه وزارتی در همین هواپیما وارد بوشهر می شد تا از سوی مدیر اداره متبوعه یا معاونینش مورد استقبال گرم قرار گیرد و در بازگشت نیز با هدایای مختلف بدرقه می شد.
متاسفانه سریال اعزام ورزشکاران مدال آور به مسابقات با هزینه شخصی و یا عدم استقبال از مدال آوران که احترام و تقدیر مناسب کمترین حق مسلم یک ورزشکارملی هم استانی می باشد دیگر آنچنان نخ نما شده و به آن کمترین توجه می شود که گفتن مجددآن مانند آشی است که از دهن افتاده و دیگر گوشی برای شنیدن این اعتراضات در میان مسئولین ورزشی وجود ندارد .
جای هیچ تردیدی نیست جامعه ای که احترام و منزلت قهرمانش را ندیده بگیرد و قدر و ارزش تلاش آنها در جامعه ستوده نشود به هویت خود بی حرمتی نموده و شایسته داشتن چنین قهرمانانی نیست.
به امید آن روز که مدیران ورزشی به جای تکیه بر آمارها به آمال و خواسته های قهرمانان ورزشی هم استانی توجه کنند و از حرمت آنان به عنوان بخشی از هویت این استان صیانت نمایند.
7212/6045** خبرنگار: عبدالصمد شهریاری ** انتشار دهنده: اکبر اقبال مجرد
کپی شد
